Абсідыя

Абсідыя
Абсідыя парасонагронкападобная (Absidia corymbifera) — верхняя частка сціласпарангіяносца
Навуковая класіфікацыя
Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Грыбы Аддзел:  Зігаміцэтавыя грыбы Парадак:  Мукаральныя Сямейства:  Cunninghamellaceae Род:  Абсідыя
Міжнародная навуковая назва
Absidia van Tieghem (1878)
Выявы на Вікісховішчы NCBI   4828 EOL   23125 MB   20001

Абсі́дыя (Absidia) — род зігаміцэтавых грыбоў сямейства Cunninghamellaceae.

Апісанне

Калоніі грыбоў звычайна з развітым паветраным міцэліем, пушыстыя або лямцава-пушыстыя, светлаафарбаваныя. Сталоны карычняватыя. Сціласпарангіі грушападобныя, па 2—5 на ніткападобных, простых ці галінастых сціласпарангіяносцах. Спарангіяспоры бясколерныя, авальныя, гладкія, іншы раз шурпатыя. Вынік полавага працэсу — зігаспоры, голыя або абкружаныя сеткаватым пакрывалам, бурыя, з бародаўчатымі выступамі, не пастаянныя, утвараюцца на сталонах. Некаторыя віды маюць таксама хламідаспоры.

Арэал і экалогія

Вядомы 28 відаў і разнавіднасцей, пашыраных у Еўразіі, Афрыцы, Амерыцы; на Беларусі каля 10 відаў.

Сапратрофы, радзей факультатыўныя паразіты на іншых грыбах парадку мукаральных. Жывуць у глебе, на раслінных і жывёльных рэштках. Абсідыя галінастая (Absidia ramosa) утварае пляскатыя, роўныя, белаватыя калоніі, якія пазней робяцца шаравата-карычневымі, густаапушанымі; спарангіяспоры цыліндрычныя, часткова эліпсоідна-цыліндрычныя. Абсідыя парасонагронкападобная (Absidia corymbifera) вызначаецца густапушыстымі белавата-шараватымі або карычневымі калоніямі і эліпсоідна-шарападобнымі спарангіяспорамі.

Значэнне і шкоднасць

Некаторыя выклікаюць мукармікозы лёгкіх («несапраўдны туберкулёз»), галаўнога мозгу і іншых органаў чалавека і жывёл, плесню, самасаграванне, мокрую гніль сена, саломы, насення, агародніны і інш., у свіней і буйной рагатай жывёлы з імі звязваюць мікатычны аборт і глыбокія пашкоджанні тканак.

Літаратура

• Шуканаў А. Абсідыя // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 1. Ааліты — Гасцінец / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1983. — 575 с., іл. — 10 000 экз. — С. 21.