Абу-ль-Фарадж Аль-Ісфахані

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Абу-ль-Фарадж Аль-Ісфахані
араб. علي بن الحُسين بن مُحمَّد بن أحمد بن الهيثم المرواني الأُموي‎‎
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння 897[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 20 лістапада 967(0967-11-20)[3][4]
Месца смерці
Грамадзянства
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці паэт, гісторык, літаратар, музыкант, пісьменнік
Мова твораў арабская
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Абу-ль-Фарадж Аль-Ісфахані (араб. أبو الفرج الأصفهاني‎‎; 897, Ісфахан, Іран — 21 лістапада 967) — арабскі паэт, вучоны.

Сакратар і прыдворны паэт буідскіх правіцеляў. Вывучаў старажытную гісторыю, генеалогію, фізіялогію, паэзію. Асноўны твор (працаваў над ім каля 50 гадоў) «Кніга песень» — анталогія арабскай і арабамоўнай паэзіі VII—X ст., каштоўная крыніца звестак па гісторыі літаратуры і культуры Арабскага халіфата. У «Кнізе падарожжаў» сабраў вершы і анекдоты за перыяд з 786 да 902 гадоў.

Зноскі[правіць | правіць зыходнік]

  1. G. W. T. Abulfaraj // Encyclopædia Britannica: a dictionary of arts, sciences, literature and general information / H. Chisholm — 11 — New York, Cambridge, England: University Press, 1911. — Vol. 1. — P. 79.
  2. Краткая литературная энциклопедияМ.: Советская энциклопедия, 1962.
  3. Abu al-Faraj al-Isbahani // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
  4. Abu l-Faradj al-Isfahani // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]