Міхась Канстанцінавіч Міцкевіч: Розніца паміж версіямі

Міхась Канстанцінавіч Міцкевіч
Міхась Канстанцінавіч Міцкевіч
Дата нараджэння	31 студзеня 1926 (98 гадоў)
Месца нараджэння	горад Мінск, Мінская вобласць, БССР, СССР
Дата смерці	27 мая 2020 (94 гады)
Месца пахавання	Вайсковыя могілкі;
Грамадзянства	Беларусь
Бацька	Якуб Колас
Жонка	Наталля Іванаўна Фёдарава[d]
Дзеці	Марыя Міхайлаўна Міцкевіч
Род дзейнасці	навуковец
Месца працы	Фізіка-тэхнічны інстытут НАН Беларусі;
Навуковая ступень	доктар тэхнічных навук
Альма-матар	Варонежскі авіяцыйны інстытут, Маскоўскі авіяцыйны інстытут, Беларускі політэхнічны інстытут
Вядомы як	даследчык у галіне апрацоўкі металаў
Прэміі
Узнагароды	Дзяржаўная прэмія БССР (1980)
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[дагледжаная версія]

← Папярэдняя праўка Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 19:50, 12 лютага 2015

Міхась (Міхаіл) Канстанцінавіч Міцкевіч (нар. 31 студзеня 1926, Мінск) — беларускі навуковец у галіне апрацоўкі металаў. Доктар тэхнічных навук (1985). Майстар спорту СССР па стэндавай стральбе. Малодшы сын Якуба Коласа.

Біяграфія

Сям'я

Міхась Канстанцінавіч Міцкевіч з'яўляецца малодшым з трох сыноў Якуба Коласа.

Жонкай Міхася Канстанцінавіча Міцкевіча стала Наталля Іванаўна Фёдарава (1924—2012), якая была дачкою беларускага пісьменніка Янкі Маўра.

Адукацыя

Да пачатку Вялікай Айчыннай вайны закончыў восем класаў СШ №49 г. Мінска (I-VII класы вучыўся ў СШ №14 Мінска), у 1943 г. – дзесяцігодку ў Ташкенце з атэстатам выдатніка. Паступіў у Варонежскі авіяцыйны інстытут на машынабудаўнічы факультэт (інстытут знаходзіўся ў Ташкенце ў час эвакуацыі); у тым самым годзе перавёўся ў Маскоўскі авіяцыйны інстытут на аналагічны факультэт. У 1947 г. пераехаў у Мінск. Закончыў Беларускі політэхнічны інстытут (1949, цяпер – БНТУ) па спецыяльнасці тэхналогія машынабудавання.

Працоўная дзейнасць

З 1949 г. працаваў у Фізіка-тэхнічным інстытуце Нацыянальнай акадэміі навук Рэспублікі Беларусь, дзе займаў пасады малодшага навуковага супрацоўніка (1949—1961), галоўнага інжынера лабараторыі (1961—1968), загадчыка лабараторыі (1969—1993). З 1993 г. — галоўны навуковы супрацоўнік.

Падрыхтаваў больш за 150 навуковых прац, аўтар звыш 20 вынаходніцтваў.

Узнагароды

За распрацоўкі ў галіне тэхналогіі і абсталявання для электраэразійнай апрацоўкі металаў угаранаваны Дзяржаўнай прэміяй БССР (1980).

Спорт

Мае званне "майстар спорту", браў удзел і быў прызёрам першай спартакіяды народаў СССР (1956) у спаборніцтвах па стэндавай стральбе.

Хобі

Захапленні – паляванне, фатаграфія, складанне эпіграм.

У літаратурнай творчасці свайго бацькі

Стаў прататыпам галоўнага героя дзіцячай паэмы Якуба Коласа "Міхасёвы прыгоды" (1934). Малодшаму сыну паэт прысвяціў таксама вершы: "Рагатка" (1934), "Дронік" (1935-1936), "Не тужы" (1939), "Сыну" (1942), "Міхасю" (1943), "…Адстану я, і час разлукі" (1946).

Спасылкі

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Міхась Канстанцінавіч Міцкевіч
Міхась Канстанцінавіч Міцкевіч // yakubkolas.by
Сын Якуба Коласа: З часоў бацькі стан беларускай мовы толькі пагоршыўся // lit-bel.org

@@ Радок 19: / Радок 19: @@
  |Знакамітыя вучні   =
  |Вядомы як         = даследчык у галіне апрацоўкі металаў
- |Узнагароды і прэміі     =
+ |Узнагароды і прэміі     = Дзяржаўная прэмія БССР (1980)
  |Роспіс              =
  |Шырыня роспісу       =
@@ Радок 29: / Радок 29: @@
 Міхась Канстанцінавіч Міцкевіч з'яўляецца малодшым з трох сыноў [[Якуб Колас|Якуба Коласа]].
-Жонкай Міхася Канстанцінавіча Міцкевіча стала Наталля Іванаўна Фёдарава (1924–2012), якая была дачкою беларускага пісьменніка [[Янка Маўр|Янкі Маўра]].
+Жонкай Міхася Канстанцінавіча Міцкевіча стала Наталля Іванаўна Фёдарава (1924—2012), якая была дачкою беларускага пісьменніка [[Янка Маўр|Янкі Маўра]].
 === Адукацыя ===
 Да пачатку Вялікай Айчыннай вайны закончыў восем класаў СШ №49 г. Мінска (I-VII класы вучыўся ў СШ №14 Мінска), у 1943 г. – дзесяцігодку ў [[Ташкент|Ташкенце]] з атэстатам выдатніка. Паступіў у Варонежскі авіяцыйны інстытут на машынабудаўнічы факультэт (інстытут знаходзіўся ў Ташкенце ў час эвакуацыі); у тым самым годзе перавёўся ў Маскоўскі авіяцыйны інстытут на аналагічны факультэт. У 1947 г. пераехаў у Мінск. Закончыў Беларускі політэхнічны інстытут (1949, цяпер – [[БНТУ]]) па спецыяльнасці тэхналогія машынабудавання.
 === Працоўная дзейнасць ===
-З 1949 г. працаваў у Фізіка-тэхнічным інстытуце Нацыянальнай акадэміі навук РБ, дзе займаў пасады малодшага навуковага супрацоўніка (1949-1961), галоўнага інжынера лабараторыі (1961-1968), загадчыка лабараторыі (1969-1993). З 1993 г. – галоўны навуковы супрацоўнік.
+З 1949 г. працаваў у Фізіка-тэхнічным інстытуце Нацыянальнай акадэміі навук Рэспублікі Беларусь, дзе займаў пасады малодшага навуковага супрацоўніка (1949—1961), галоўнага інжынера лабараторыі (1961—1968), загадчыка лабараторыі (1969—1993). З 1993 г. — галоўны навуковы супрацоўнік.
-Падрыхтаваў больш за 150 навуковых прац, аўтар звыш 20 вынаходніцтваў. За распрацоўкі ў галіне тэхналогіі і абсталявання для электраэразійнай апрацоўкі металаў угаранаваны Дзяржаўнай прэміяй БССР (1980).
+Падрыхтаваў больш за 150 навуковых прац, аўтар звыш 20 вынаходніцтваў.
+=== Узнагароды ===
+За распрацоўкі ў галіне тэхналогіі і абсталявання для электраэразійнай апрацоўкі металаў угаранаваны Дзяржаўнай прэміяй БССР (1980).
 === Спорт ===
 Мае званне "майстар спорту", браў удзел і быў прызёрам першай спартакіяды народаў СССР (1956) у спаборніцтвах па стэндавай стральбе.