Валянціна Браніславаўна Караткевіч

Валянціна Браніславаўна Караткевіч
Дата нараджэння	28 чэрвеня 1934(1934-06-28)
Месца нараджэння	Белаводскае[d], Сталінскі раён[d], Кыргызстан
Дата смерці	28 лютага 1983(1983-02-28) (48 гадоў)
Грамадзянства	БССР
Муж	Уладзімір Караткевіч
Род дзейнасці	археолаг, гісторык
Месца працы	Ашмянскі краязнаўчы музей імя Ф. К. Багушэвіча Брэсцкі абласны краязнаўчы музей Брэсцкі дзяржаўны ўніверсітэт імя А. С. Пушкіна Інстытут мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору імя Кандрата Крапівы НАН Беларусі
Навуковая ступень	кандыдат гістарычных навук (1965)
Альма-матар	гістарычны факультэт БДУ (1956)

Валянціна Браніславаўна Караткевіч (у дзявоцтве Ватковіч, у першым шлюбе Нікіціна; 28 чэрвеня 1934, с. Белаводскае, Кіргізія — 28 лютага 1983) — беларускі археолаг, гісторык. Кандыдат гістарычных навук (1965). Жонка беларускага пісьменніка Уладзіміра Караткевіча.

Біяграфія

Скончыла Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт з 1956 года. Працавала ў Ашмянскім краязнаўчым і Брэсцкім гісторыка-краязнаўчым музеях, Брэсцкім педагагічным інстытуце. З 1969 г. — у Інстытуце мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклора Акадэміі навук Беларусі.

Навуковая дзейнасць

Даследавала старажытнасці паморскай культуры, займалася вывучэннем гісторыі гарадоў, краязнаўствам. Член рэдкалегіі і адзін з аўтараў «Збора помнікаў гісторыі і культуры Беларусі» (т. 1—7, 1984—1988, Дзяржаўная прэмія Беларусі 1990).

Сям’я

Увосень 1967 года пазнаёмілася з Уладзімірам Караткевічам у часе чытацкай канферэнцыі па рамане «Каласы пад сярпом тваім» у Брэсце. Ажаніліся 19 лютага 1971 года.

Творы

• Памятники истории Витебска. Мн. 1975;
• Памятники истории и культуры. Мн. 1978;
• Помнікі Слоніма. Мн., 1983 (сумесна з А. Кулагіным)

Літаратура

• Короткевич Валентина Брониславовна // Республика Беларусь: Энциклопедия в 6 т. Т. 4.: Картография — Миноговые / редкол. Г. П. Пашков и др. — Минск: БелЭн, 2007. — 768 с. ISBN 978-985-11-0385-6