Усходні аўтавакзал (Мінск): Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Інтэрактыўны прагляд гісторыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
← Папярэдняя праўкаНаступная праўка →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
Няма тлумачэння праўкі
Радок 14: Радок 14:
}}
}}


'''Аўтавакзал «Усходні»''' — [[аўтавакзал]] у [[Мінск]]у. Размяшчаецца ў паўднёва-ўсходняй частцы горада побач з жылым раёнам [[Жылы раён Серабранка, Мінск|Серабранка]] на дарожнай развязцы вуліц [[Вуліца Ванеева, Мінск|Ванеева]], [[Вуліца Алега Кашавога, Мінск|Алега Кашавога]] і [[Праспект Ракасоўскага, Мінск|праспекта Ракасоўскага]].
'''Аўтавакзал «Усходні»''' — [[аўтавакзал]] у [[Мінск]]у. Размяшчаецца ў паўднёва-ўсходняй частцы горада побач з жылым раёнам [[Жылы раён Серабранка, Мінск|Серабранка]] на дарожнай развязцы вуліц [[Вуліца Ванеева, Мінск|Ванеева]], [[Вуліца Алега Кашавога, Мінск|Алега Кашавога]] і [[Праспект Ракасоўскага, Мінск|праспекта Ракасоўскага]]. Узведзены па праекце архітэктараў [[Л. Пагарэлаў|Л. Пагарэлава]], [[Л. Кустова]]й і [[В. Ягадніцкі|В. Ягадніцкага]]<ref name="АСБ">{{крыніцы/Архітэктары Савецкай Беларусі|}}</ref>.


Вакзал падзяляецца на два пероны: левы і правы, кожны мае 10 платформаў пасадкі і 10 платформаў для прыбыцця транспарту.
Вакзал падзяляецца на два пероны: левы і правы, кожны мае 10 платформаў пасадкі і 10 платформаў для прыбыцця транспарту.


== Гісторыя ==
== Гісторыя ==

У 1970-х гадах з-за павелічэння пасажырскіх прыгарадных і міжгародніх аўтобусных перавозак, [[Аўтавакзал Цэнтральны, Мінск|Цэнтральны аўтавакзал]] ў Мінску перастаў спраўляцца з пасажырапатокам і адкрыццём новых маршрутаў. У сувязі з гэтым у канцы 1970-х было прынята рашэнне аб будаўніцтве ў горадзе яшчэ аднаго аўтобуснага вакзала, па сучасным праекце, які змог бы абслугоўваць адначасова некалькі дзясяткаў міжгародніх і прыгарадных аўтобусных маршрутаў. Для гэтага была выбрана пляцоўка на скрыжаванні вуліцы Ванеева і [[Праспект Ракасоўскага, Мінск|праспектата Ракасоўскага]], дзе і пачалося будаўніцтва. Аўтавакзал, які атрымаў назву «Усходні», быў здадзены ў эксплуатацыю ў 1983 годзе.
У 1970-х гадах з-за павелічэння пасажырскіх прыгарадных і міжгародніх аўтобусных перавозак, [[Аўтавакзал Цэнтральны, Мінск|Цэнтральны аўтавакзал]] ў Мінску перастаў спраўляцца з пасажырапатокам і адкрыццём новых маршрутаў. У сувязі з гэтым у канцы 1970-х было прынята рашэнне аб будаўніцтве ў горадзе яшчэ аднаго аўтобуснага вакзала, па сучасным праекце, які змог бы абслугоўваць адначасова некалькі дзясяткаў міжгародніх і прыгарадных аўтобусных маршрутаў. Для гэтага была выбрана пляцоўка на скрыжаванні вуліцы Ванеева і [[Праспект Ракасоўскага, Мінск|праспектата Ракасоўскага]], дзе і пачалося будаўніцтва. Аўтавакзал, які атрымаў назву «Усходні», быў здадзены ў эксплуатацыю ў 1983 годзе.


Радок 25: Радок 24:


== Гл. таксама ==
== Гл. таксама ==

* [[Транспарт у Мінску]]
* [[Транспарт у Мінску]]
* [[Жылы раён Серабранка, Мінск|Жылы раён Серабранка]]
* [[Жылы раён Серабранка, Мінск|Жылы раён Серабранка]]

Версія ад 22:37, 11 кастрычніка 2020

Аўтавакзал Усходні
Выява
Адрас Мінск, вул. Ванеева 34
Тып Аўтавакзал
Эксплуатант КУП «Мінсктранс»
Адкрыта Жнівень 1983 г.
Віды маршрутаў Міжрэйсавы адстой аўтобусаў
Сайт Афіцыйны сайт
Аўтавакзал Усходні на ВікіСховішчы

Аўтавакзал «Усходні» — аўтавакзал у Мінску. Размяшчаецца ў паўднёва-ўсходняй частцы горада побач з жылым раёнам Серабранка на дарожнай развязцы вуліц Ванеева, Алега Кашавога і праспекта Ракасоўскага. Узведзены па праекце архітэктараў Л. Пагарэлава, Л. Кустовай і В. Ягадніцкага[1].

Вакзал падзяляецца на два пероны: левы і правы, кожны мае 10 платформаў пасадкі і 10 платформаў для прыбыцця транспарту.

Гісторыя

У 1970-х гадах з-за павелічэння пасажырскіх прыгарадных і міжгародніх аўтобусных перавозак, Цэнтральны аўтавакзал ў Мінску перастаў спраўляцца з пасажырапатокам і адкрыццём новых маршрутаў. У сувязі з гэтым у канцы 1970-х было прынята рашэнне аб будаўніцтве ў горадзе яшчэ аднаго аўтобуснага вакзала, па сучасным праекце, які змог бы абслугоўваць адначасова некалькі дзясяткаў міжгародніх і прыгарадных аўтобусных маршрутаў. Для гэтага была выбрана пляцоўка на скрыжаванні вуліцы Ванеева і праспектата Ракасоўскага, дзе і пачалося будаўніцтва. Аўтавакзал, які атрымаў назву «Усходні», быў здадзены ў эксплуатацыю ў 1983 годзе.

З 1 чэрвеня 2016 перасталі хадзіць прыгарадныя, міжгароднія і міжнародныя аўтобусы. Пляцоўка цяпер выкарыстоўвалася для міжрэйсавага адстою. Усе аўтобусы, якія хадзілі з «Усходняга», адпраўляліся і прыбывалі на аўтавакзал «Цэнтральны»[2]. Аднак у сакавіку 2020 годзе ён адновіць сваю працу[3]

Гл. таксама

Зноскі

  1. ↑ Архитекторы Советской Белоруссии: Биогр. справочник / Союз архитекторов БССР; Сост. В. И. Аникин и др. — Мн.: Беларусь, 1991. — 262 с. — ISBN 5-338-00611-1. (руск.)
  2. ↑ З аўтавакзалу «Ўсходнi» перастануць хадзіць усе аўтобусы
  3. ↑ Возобновление работы автовокзала «Восточный». Государственное предприятие «Столичный транспорт и связь» (4 сакавіка 2020).
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Усходні_аўтавакзал_(Мінск)&oldid=3710053"