Аларых I

Аларых I гоцк.: 𐌰𐌻𐌰𐍂𐌴𐌹𐌺𐍃/Alareiks
Гравюра XVIII стагоддзя
правадыр вестготаў
382 — 395
Папярэднік	Фрытыгерн
Пераемнік	Прыняцце каралеўскага тытула
1-ы кароль вестготаў
395 — 410
Папярэднік	Пасада заснавана
Пераемнік	Атаўльф
Дзейнасць	суверэн, Warrior king
Веравызнанне	хрысціянін арыянскага толку
Нараджэнне	каля 376 Дакія або жудзец Тулча[d], Румынія
Смерць	410 каля Казенца
Пахаванне	Бузента[d]
Дынастыя	Балты
Бацька	Атанарых[d]
Дзеці	Тэадорых I і Пелагея

Аларых або Аларык (лат. Alaricus) (каля 370—410 н.э.) — правадыр вестготаў з 395 г. Ваяваў супраць рымлян. Як хаўруснік аднаго з варагуючых паміж сабой рымскіх імператараў у 395 г. захапіў Афіны, спустошыў Карынф, Аргас і Спарту. Усходне-рымскі імператар Аркадзій, сын Феадосія I, падпісаў мірнае пагадненне з Аларыхам, прызначыўшы яго намеснікам Ілірыі, дзе былі паселеныя вестготы на правах федэратаў. У 401 г. Аларых узняў паўстанне і прывёў войска ў Італію, але, двойчы разбіты ў 402 г. Стыліхонам, адступіў. У 408 г. уварваўся ў Італію зноў, тройчы браў у аблогу Рым і завалодаў ім толькі 14 жніўня 410 г., перадаўшы яго на тры дні рабаўнікам. Нашэсце Аларыха паскорыла заняпад і знікненне Заходняй Рымскай імперыі.

Літаратура

• Лисовый И. А., Ревяко К. А. Античный мир в терминах, именах и названиях.

Спасылкі

• Foundation for Medieval Genealogy. Аларых I
• Genealogie Mittelalter. Аларых I