Ала Леанідаўна Клемянок
| Ала Леанідаўна Клемянок | |
|---|---|
| Асабістыя звесткі | |
| Дата нараджэння | 6 кастрычніка 1961[1] (62 гады) |
| Месца нараджэння | |
| Грамадзянства | |
| Альма-матар | |
| Прафесійная дзейнасць | |
| Род дзейнасці | журналістка, паэтка |
| Мова твораў | беларуская |
| Грамадская дзейнасць | |
| Член у | |
| Прэміі | |
Ала Леанідаўна Клемянок, у шлюбе — Страшынская з 1994 года (нар. 6 кастрычніка 1961[2], Маладзечна, Мінская вобласць) — беларуская паэтэса, журналістка.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
У 1979 годзе скончыла сярэднюю школу № 3 у Маладзечна, у 1985 годзе — факультэт журналістыкі Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта. Працавала на радыёзаводзе «Спадарожнік», у дзіцячай бібліятэцы, карэспандэнтам шматтыражнай газеты «Приборостроитель» МЗСПВ, рэдактарам газеты Маладзечанскага гарсавета «Наш дзень». З 1995 года жыве ў Смаргоні Гродзенскай вобласці, працуе загадчыкам аддзела культуры, маралі і права мясцовай беларускай газеты «Светлы шлях»[2].
Член Саюза беларускіх пісьменнікаў з 2003 года[2].
Творчасць[правіць | правіць зыходнік]
Друкавацца пачала з 1977 года ў мясцовай маладзечанскай газеце і ў рэспубліканскай прэсе. Вершы змяшчаліся ў часопісах «Маладосць», «Полымя», «Куфэрак Віленшчыны», штотыднёвіку «Літаратура і мастацтва», зборніках паэзіі[2].
Выдала пяць кніжак вершаў «Яны не ведалі мяне» (Маладзечна, 1999), «Бывай, Альба Рутэнія» (Гродна, 2007)[2], «Рэфлексіі» (Гродна, 2010), «Не пускайце ў сэрца адзіноту» (Мінск, 2013), «Нальшчанскі блог» (Маладзечна, 2023).
Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]
Лаўрэат літаратурнай прэміі імя Цёткі (Алаізы Пашкевіч).
