Аляксандр Аляксандравіч Рагачоў
| Аляксандр Аляксандравіч Рагачоў | |
|---|---|
| Дата нараджэння | 20 лістапада 1978 (45 гадоў) |
| Месца нараджэння | |
| Грамадзянства | |
| Бацька | Аляксандр Уладзіміравіч Рагачоў |
| Род дзейнасці | навуковец |
| Месца працы | |
| Навуковая ступень | доктар тэхнічных навук[1] (2016) |
| Навуковае званне |
|
| Альма-матар |
|
Аляксандр Аляксандравіч Рагачоў (нар. 20 лістапада 1978, Гомель, БССР) — спецыяліст у галіне матэрыялазнаўства, нанатэхналогій і нанаматэрыялаў. Доктар тэхнічных навук (2016), прафесар (2019)[2], член-карэспандэнт Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (2021)[3].
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Нарадзіўся 20 лістапада 1978 года ў Гомелі. Бацька — Аляксандр Уладзіміравіч Рагачоў (нар. 1949) вучоны ў галіне фізічнай хіміі.
У 2001 годзе скончыў Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт транспарту па спецыяльнасці «Абсталяванне і тэхналогіі высокаэфектыўных працэсаў апрацоўкі матэрыялаў», кваліфікацыя «Інжынер-механік», 2001; у 2005 годзе скончыў аспірантуру, у 2014 у Беларускім дзяржаўным універсітэце скончыў дактарантуру.
З 2005 года працаваў навуковым супрацоўнікам у на кафедры «Матэрыялазнаўства, апрацоўка і ўмацаванне матэрыялаў» механічнага факультэта Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта транспарту; з 2006 года працаваў на кафедры «Матэрыялазнаўства і тэхналогія матэрыялаў» старшым навуковым супрацоўнікам, з 2008 года — дацэнтам, а з 2017 года — прафесарам[2].
З 2008 па 2020 год з’яўляўся навуковым супрацоўнікам лабараторыі «Фізікахімія і тэхналогіі мікра- і нанапамерных сістэм» Гомельскага дзяржаўнага ўніверсітэта імя Францыска Скарыны. У 2016 годзе пастановаю ВАК Беларусі прысвоена навуковая ступень доктара тэхнічных навук па спецыяльнасці 05.16.08 — нанаматэрыялы і нанатэхналогія, а 22 чэрвеня 2019 года прысвоена навуковае званне прафесара па спецыяльнасці «Матэрыялазнаўства».
З лютага 2020 года працуе дырэктарам Інстытута хіміі новых матэрыялаў НАН Беларусі[4].
Навуковая і грамадская дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]
З’яўляецца спецыялістам у галіне фізікахіміі павярхоўных з’яў, займаецца вывучэннем працэсаў, якія праходзяць пры асаджэнні аднакампанентных і нанакампазіцыйных пакрыццяў з актыўнай газавай фазы, даследаваннем фізіка-хімічных уласцівасцяў пакрыццяў. Атрымаў шэраг важных вынікаў пры эксперыментальным даследаванні і мадэляванні асаджэнні тонкіх пакрыццяў з газавай фазы. Правёў сістэматычныя даследаванні структуры межавых пластоў і памерных эфектаў плёнак поліялефінаў, фторпалімераў, поліарыленаў якія абложваюцца з лёткіх прадуктаў электроннапрамянёвага дыспергавання.
Па выніках навуковай дзейнасці апублікавана звыш 270 прац, у тым ліку 3 манаграфіі, 4 часткі ў кнізе, 6 навучальна-метадычных дапаможнікаў, 132 артыкулы ў рэцэнзаваных навуковых часопісах і 8 патэнтаў.
З’яўляецца членам рэдкалегіі навуковага часопіса «Тэлекамунікацыі і інфармацыйныя тэхналогіі», МТУСІ г. Масква.
Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]
- Стыпендыя Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь таленавітым маладым вучоным (2010, 2019).
Зноскі
- ↑ http://unicat.nlb.by/scient/pls/dict.prn_ref?tu=e&tq=v0&name_view=va_all&a001=BY-NLB-ar676031&strq=l_siz=20
- ↑ а б http://unicat.nlb.by/scient/pls/dict.prn_ref?tu=e&tq=v0&name_view=va_all&a001=BY-NLB-ar676031&strq=l_siz=20
- ↑ https://nasb.gov.by/rus/news/photo/20211220/list.pdf
- ↑ РАЗВИТИЕ ИНТЕЛЛЕКТУАЛЬНОЙ ХИМИИ
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
- Профіль А. А. Рагачова на сайце ГДУ імя Францыска Скарыны
- Аляксандр Аляксандравіч Рагачоў у базе даных «История белорусской науки в лицах» Цэнтральнай навуковай бібліятэкі імя Якуба Коласа НАН Беларусі (руск.)