Перайсці да зместу

Аляксандр Віктаравіч Бычанок

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Футбол
Аляксандр Бычанок
Поўнае імя Аляксандр Віктаравіч Бычанок
Нарадзіўся 30 мая 1985(1985-05-30)[1][2] (39 гадоў)
Грамадзянства  Беларусь
Рост 176 см
Вага 76 кг
Пазіцыя паўабаронца
Інфармацыя пра клуб
Клуб Беларусь Іслач
Пасада спартыўны дырэктар
Клубная кар’ера[* 1]
2002—2005 Беларусь Дняпро (Магілёў) 75 (2)
2006—2008 Беларусь Шахцёр (Салігорск) 66 (2)
2009—2010 Беларусь Дняпро (Магілёў) 52 (8)
2011—2013 Беларусь Дынама (Мінск) 71 (9)
2012 →  Казахстан Кайрат (Алматы) 7 (0)
2014 Беларусь Гомель 27 (0)
2015—2017 Літва Тракай 84 (9)
2018—2020 Беларусь Іслач 61 (0)
Нацыянальная зборная[* 2]
2003—2004 Беларусь Беларусь (да 19) 6 (1)
2004—2006 Беларусь Беларусь (да 21) 10 (0)
2011 Беларусь Беларусь (алімпійская) 1 (0)
2011 Беларусь Беларусь 5 (0)
  1. ↑ Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў.
  2. ↑ Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах

Аляксандр Бычанок (нар. 30 мая 1985, Магілёў) — беларускі футбаліст, паўабаронца. Ігрок нацыянальнай зборнай Беларусі (2011).

Клубная кар’ера

[правіць | правіць зыходнік]

Выхаванец магілёўскай СДЮШАР-7, гуляў за «Дняпро», салігорскі «Шахцёр». У 2010 годзе ў складзе «Дняпра» гуляў у Лізе Еўропы.

У снежні 2010 года стаў іграком мінскага «Дынама». У сезоне 2011 быў трывалым іграком асновы, а ў пачатку 2012 года стаў радзей з’яўляцца на полі. У выніку ў ліпені 2012 года быў аддадзены ў арэнду ў «Кайрат» у чэмпіянат Казахстана. Пасля вяртання з арэнды застаўся ў «Дынама», але ў пачатку звычайна толькі выхадзіў на замену. З чэрвеня 2013 года, пры новым галоўным трэнеры Роберце Масканце, здолеў замацавацца ў асноўным складзе, дзе стаў выкарыстоўвацца як флангавы паўабаронца (да гэтага звычайна гуляў у апорнай зоне).

У студзені 2014 года пакінуў «Дынама»[3] і неўзабаве перайшоў у «Гомель»[4]. У складзе «Гомеля» спачатку выкарыстоўваўся як атакуючы паўабаронца, але пазней быў пераведзены ў апорную зону, часам гуляў у якасці флангавага абаронцы. Па заканчэнні кантракта ў снежні 2014 года пакінуў «Гомель»[5].

У пачатку 2015 года падтрымліваў форму ў «Іслачы»[6], адначасова шукаючы магчымасць перайсці ў замежны клуб. У выніку ў красавіку 2015 года падпісаў кантракт з літоўскім клубам «Тракай»[7], якому двойчы дапамог стаць срэбраным прызёрам чэмпіянату Літвы. У снежні 2017 года пакінуў «Тракай»[8].

У студзені 2018 года стаў трэніравацца з «Іслаччу» і ў выніку падпісаў кантракт з клубам[9]. Стаў адным з асноўных ігракоў, спачатку звычайна з’яўляўся ў стартавым складзе, пазней стаў часцей выхадзіць на замену. У красавіку 2019 года не гуляў з-за траўмы, пазней стаў з’яўляцца ў складзе, чаргуючы выхаду ў старце і на замену. У лістападзе 2019 года падоўжыў кантракт з «Іслаччу»[10]. У 2020 годзе стаў часцей выхадзіць на замену.

У снежні 2020 года завяршыў кар’еру[11]. У студзені 2021 года заняў пасаду спартыўнага дырэктара «Іслачы»[12].

Міжнародная кар’ера

[правіць | правіць зыходнік]

Гуляў за моладзевую зборную Беларусі. У 2011 годзе выклікаўся ў нацыянальную зборную, згуляў адзін матч за алімпійскую зборную Беларусі.

Дасягненні

[правіць | правіць зыходнік]

Крыніцы

[правіць | правіць зыходнік]
  1. ↑ Aleksandr Bychenok // Transfermarkt — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ Alyaksandr Bychanok // FBref
  3. ↑ Александр Быченок покинул минское "Динамо" (руск.). football.by (14 студзеня 2014). Праверана 2 мая 2024.
  4. ↑ Быченок подписал контракт с "Гомелем" (руск.). football.by (20 студзеня 2014). Праверана 2 мая 2024.
  5. ↑ Матвеенко, Сердюк, Невмывака и Быченок покинули «Гомель» (руск.). by.tribuna.com.
  6. ↑ Александр Быченок тренируется с "Ислочью" (руск.). football.by (25 лютага 2015). Праверана 2 мая 2024.
  7. ↑ Александр Быченок: "Почти подписал контракт с гродненским "Неманом", но позвонили из "Тракая" (руск.). football.by (3 красавіка 2015). Праверана 2 мая 2024.
  8. ↑ Александр Быченок покинул "Тракай" (руск.). football.by (27 снежня 2017). Праверана 2 мая 2024.
  9. ↑ "Ислочь" подписала Быченка (руск.). football.by (29 студзеня 2018). Праверана 2 мая 2024.
  10. ↑ Быченок продлил контракт с «Ислочью» (руск.). by.tribuna.com (22 лістапада 2019). Праверана 2 мая 2024.
  11. ↑ Быченок завершил карьеру и будет работать в структуре "Ислочи" (руск.). football.by (22 снежня 2020). Праверана 2 мая 2024.
  12. ↑ Александр Быченок стал спортивным директором "Ислочи" (руск.). football.by (26 студзеня 2021). Праверана 2 мая 2024.

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Аляксандр_Віктаравіч_Бычанок&oldid=4721347"