Аляксандр Леанідавіч Тамковіч
Аляксандр Леанідавіч Тамковіч | |
---|---|
| |
Асабістыя звесткі | |
Дата нараджэння | 9 лістапада 1963[1] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 4 сакавіка 2022 (58 гадоў) |
Месца смерці | |
Пахаванне | |
Грамадзянства | |
Альма-матар | |
Прафесійная дзейнасць | |
Род дзейнасці | журналіст |
Грамадская дзейнасць | |
Член у | |
Узнагароды | |
Подпіс |
![]() |
![]() | |
![]() |
Аляксандр Леанідавіч Тамковіч (9 лістапада 1963, Ашмяны — 4 сакавіка 2022, Мінск) — літаратар, журналіст. З 1998 года член Беларускай асацыяцыі журналістаў.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Скончыў факультэт журналістыкі Львоўскага вышэйшага вайскова-палітычнага вучылішча, працаваў карэспандэнтам, узначальваў газету.
З 2009 года сябра беларускага ПЭН-цэнтра, узнагароджаны прэміяй ПЭН-цэнтра імя Алеся Адамовіча.
Творчасць[правіць | правіць зыходнік]
Аўтар кніг «Судьбы» (2006), «Женщины» (2007), (2009), «Асобы» (2008), «Будзіцелі» (2009), разам са Святланай Калінкінай і А. Коктышам «Геннадий Карпенко: Хроника разбившихся надежд», «Інтэрв’ю, якіх не было», «Лёсы» (2009), «Без палітыкі», «Супраць плыні» (2011). Тры кнігі выйшлі па-англійску[2].
Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]
Узнагароджаны рознымі прэміямі. У тым ліку дыпломам імя Ю. Захаранкі «З паднятым забралам» і прэміяй ПЭН-цэнтра імя Алеся Адамовіча[3].
Зноскі
- ↑ 1,0 1,1 Кто есть кто в Республике Беларусь — Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000. — С. 270. — 313 с. — ISBN 978-83-913780-0-7
- ↑ Тамковіч Аляксандр Леанідавіч
- ↑ Аляксандр Тамковіч
- Нарадзіліся 9 лістапада
- Нарадзіліся ў 1963 годзе
- Нарадзіліся ў Ашмянах
- Памерлі 4 сакавіка
- Памерлі ў 2022 годзе
- Памерлі ў Мінску
- Пахаваныя ў Ашмянскім раёне
- Выпускнікі Львоўскага вышэйшага ваенна-палітычнага вучылішча
- Члены Беларускай асацыяцыі журналістаў
- Члены Беларускага ПЭН-цэнтра
- Лаўрэаты прэміі імя Алеся Адамовіча
- Асобы
- Пісьменнікі паводле алфавіта
- Журналісты Беларусі
- Пісьменнікі Беларусі