Аляксандр Людвігавіч Алейнік

Аляксандр Людвігавіч Алейнік
Аляксандр Людвігавіч Алейнік
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	5 верасня 1958 (65 гадоў)
Месца нараджэння	Любеч, Рыпкынскі раён, Чарнігаўская вобласць, УССР, СССР;
Альма-матар	філалагічны факультэт Гомельскага дзяржаўнага ўніверсітэта імя Ф. Скарыны;
Месца працы	Гомельскі абласны інстытут развіцця адукацыі[d]; Гомельскі дзяржаўны педагагічны каледж імя Л. С. Выгоцкага[d]; Гомельскі абласны выканаўчы камітэт[d]; Гомельскі палацава-паркавы ансамбль;
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	пісьменнік
Мова твораў	руская
Грамадская дзейнасць
Член у	Саюз пісьменнікаў Беларусі;
Прэміі	За духоўнае адраджэнне

Аляксандр Людвігавіч Алейнік (нар. 5 верасня 1958, г. Любеч, Чарнігаўская вобласць) — беларускі пісьменнік.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся 5 верасня 1958 года ў г. Любеч Чарнігаўскай вобласці. У 1970 годзе сям’я вярнулася на радзіму маці. Скончыў гісторыка-філалагічны факультэт Гомельскага дзяржаўнага ўніверсітэта. Працаваў у сярэдняй школе № 4, Гомельскім інстытуце павышэння кваліфікацыі, Гомельскім музычна-педагагічным каледжы імя Л. С. Выгоцкага, начальнікам аддзела па друку і працы са СМІ ў Гомельскім абласным выканкаме, дырэктарам музея «Гомельскі палацава-паркавы ансамбль»^[1].

У наш час выкладчык Гомельскага педагагічнага каледжа імя Л. С. Выгоцкага^[1].

Член Гомельскага абласнога аддзялення праўладнага Саюза пісьменнікаў Беларусі з 2007 года^[1].

Жыве ў Гомелі^[1].

Творчасць[правіць | правіць зыходнік]

Празаік. Піша на рускай мове. Аўтар гістарычнага рамана «Легенда пра князя Люба, ці Праклён роду» (Масква, 2003) пра землі чарнігаўска-гомельскага памежжа. Аўтар шматлікіх публікацый краязнаўчай і гістарычнай тэматыкі, якія выдаваліся ў Беларусі, Расіі, Украіне^[1].

У 2014 годзе ў Мінскам выдавецтве «Харвест» у серыі «Бібліятэка Саюза пісьменнікаў Беларусі» выдадзена кніга Аляксандра Алейніка «Люб Кіевіч». Яна распавядае пра заснаванне аднаго з найстаражытных славянскіх гарадоў — летапіснага Любеча, пра сумесную барацьбу ўсходнеславянскіх плямёнаў з варагамі і хазарамі, а таксама пра вялікае і трагічнае каханне. Акрамя таго, у творы закранаецца дахрысціянская гісторыя Кіева, Чарнігава, Чарнобыля і Гомеля^[1].

Выступае па абласным і рэспубліканскім тэлебачанні, гомельскім і чарнігаўскім абласным радыё, у перыядычным друку (газеты «Гомельская праўда», «Шарм», «Праспект», «Гомельскія ведамасці», «Культура», «Сакрэтныя матэрыялы» (Санк-Пецярбург), часопісе Адміністрацыі Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь «Беларуская думка», часопісах «Антык-інфа», «Федэральны будаўнічы рынак» (Расія), «Мішпоха» (Беларусь), міжнародным часопісе «Форум», часопісе СПБ «Новая Няміга літаратурная», зборніку «Натхненне» за 1999—2007 гг^[1].

Браў удзел у здымках гісторыка-краязнаўчага фільма «Старажытны Любеч» Кіеўскай кінастудыяй «Вежа» ў 1994 годзе^[1].

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Узнагароджаны граматай таварыства К. Тураўскага ў 2004 годзе, юбілейнымі медалямі, у складзе калектыва музея з’яўляецца лаўрэатам прэміі Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь «За духоўнае адраджэнне» (2007 г.)^[1].

Зноскі

↑ ^а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж ^з Олейник Александр Людвигович — Гомельскае абласное аддзяленне грамадскага аб'яднання "Саюз пісьменнікаў Беларусі" (руск.) (нявызн.) ?. pismennik.by. Праверана 12 студзеня 2024.

[:0-1] а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж ^з Олейник Александр Людвигович — Гомельскае абласное аддзяленне грамадскага аб'яднання "Саюз пісьменнікаў Беларусі" (руск.) (нявызн.) ?. pismennik.by. Праверана 12 студзеня 2024.

[1]