Перайсці да зместу

Аляксей Юр’евіч Рэзнікаў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Аляксей Юр’евіч Рэзнікаў
укр.: Олексій Юрійович Резніков
Сцяг 17-ы міністр абароны Украіны
4 лістапада 2021 — 5 верасня 2023
Прэзідэнт Уладзімір Зяленскі
Кіраўнік урада Дзяніс Шмыгаль
Папярэднік Андрэй Таран

Нараджэнне 18 чэрвеня 1966(1966-06-18) (58 гадоў)
Львоў, Украінская ССР, СССР
Бацька Юрый Аляксеевіч Рэзнікаў
Маці Елена Георгіеўна Рэзнікава
Жонка Юлія Зорый
Адукацыя
Аўтограф Выява аўтографа
Узнагароды
сярэбраны крыж Заслугі Commander of the Order of the Cross of Vytis
Honored Jurist of Ukraine Імянная агнястрэльная зброя
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Аляксей Юр’евіч Рэзнікаў (укр.: Олексій Юрійович Резніков, 18 чэрвеня 1966, Львоў) — украінскі дзяржаўны дзеяч.

У 1984—1986 гады праходзіў тэрміновую ваенную службу ў парашутна-дэсантнай службе ВПС СССР.

У 1991 годзе скончыў юрыдычны факультэт Львоўскага дзяржаўнага універсітэта імя Івана Франко (цяпер Львоўскі нацыянальны ўніверсітэт імя Івана Франко) па спецыяльнасці «правазнаўства».

Па заканчэнні ўніверсітэта займаўся юрыдычнай дзейнасцю. У 1991 годзе стаў сузаснавальнікам брокерскай кампаніі «Галіцкія каштоўныя паперы».

У 1994 годзе атрымаў пасведчанне на права займацца адвакацкай дзейнасцю.

У 1999—2002 гады — Намеснік старшыні Цэнтра развіцця ўкраінскага заканадаўства.

У 2000 годзе стаў заснавальнікам кампаніі «Правіс» (пазней яна насіла назву «Рэзнікаў, Уласенка і партнёры», затым — «Магістр і партнёры»).

У 2011—2014 гады — Галоўны юрысконсульт адвакацкага бюро «Ягораў, Пугінскі, Афанасьеў і партнёры». Па сумяшчальніцтве быў адвакатам і партнёрам АТ «Меджістерс».

Адначасова ў 2008—2014 гады быў дэпутатам Кіеўскага гарадскога савета VI склікання ад блока Мікалая Кацерынчука (лідэр Еўрапейскай партыі Украіны, дэпутат Вярхоўнай рады IV-VII скліканняў).

3 чэрвеня 2014 года абіраўся дэпутатам Кіеўгарсавета VII склікання ад партыі «Удар» Віталя Клічко, які з 2014 года з’яўляецца Гарадскім галавой (мэрам) Кіева і адначасова ўзначальвае Кіеўскую гарадскую дзяржаўную адміністрацыю.

З 19 чэрвеня 2014 года — Намеснік гарадскога галавы і сакратар Кіеўгарсавета.

У 2016—2018 гады быў намеснікам старшыні Кіеўскай гарадской дзяржаўнай адміністрацыі.

З лістапада 2018 года аднавіў юрыдычную практыку, як партнёр юрыдычнай фірмы «Астерс».

З верасня 2019 года быў упаўнаважаны Прэзідэнтам Украіны Уладзімірам Зяленскім прадстаўляць інтарэсы Украіны ў рабочай падгрупе па палітычных пытаннях Трохбаковай кантактнай групы па ўрэгуляванні канфлікту ў Данбасе.

З 4 сакавіка 2020 года па 4 лістапада 2021 года быў Віцэ-прэм’ерам – Міністрам па пытаннях рэінтэграцыі непадкантрольных тэрыторый.

5 мая 2020 года быў прызначаны Першым намеснікам Старшыні ўкраінскай дэлегацыі ў Трохбаковай кантактнай групе.

4 лістапада 2021 года Вярхоўная Рада Украіны зацвердзіла Аляксея Рэзнікава Міністрам абароны Украіны ва ўрадзе Дзяніса Шмыгаля.

У 2023 годзе абароннае ведамства апынулася ўцягнута ў некалькі скандалаў, звязаных з непразрыстымі закупкамі харчавання па завышаных цэнах, бронекамізэлек, якія не адпавядалі зададзеным характарыстыкам, а таксама зімовай амуніцыі, якая не адпавядала заяўленым тэмпературным рэжымам. У адстаўку былі адпраўлены некалькі вышэйшых чыноўнікаў Мінабароны, некаторым з іх прад’явілі абвінавачванні. 4 верасня 2023 года на фоне шматлікіх карупцыйных скандалаў Аляксей Рэзнікаў падаў у адстаўку з пасады кіраўніка Мінабароны.

З 16 студзеня 2024 года Аляксей Рэзнікаў аднавіў права на ажыццяўленне адвакацкай дзейнасці. Экс-міністр прыпыняў гэтае права ў сакавіку 2020 года, калі быў прызначаны Віцэ-прэм’ерам – Міністрам па пытаннях рэінтэграцыі[1].

  1. ТАСС. Резников, Алексей Юрьевич (руск.)
  2. Раман Раманюк, Марыя Жартоўская. Узнагародны фронт. Каму Авакаў падарыў 400 ствалоў. «Украінская праўда» (13 студзеня 2017).
  3. Рэзнікава ўзнагародзілі польскім Срэбраным крыжом. LB.ua (14 лістапада 2019). Праверана 11 траўня 2022.