Алі ібн Абу Таліб

З пляцоўкі Вікіпедыя
Алі ібн Абу Таліб
араб. علي بن أبي طالب‎‎
Alī.png
4-ы Праведны халіф
1-ы Шыіцкі імам
656 — 661
Папярэднік Усман
Пераемнік Хасан (улада была захоплена Муавіяй I)
Нараджэнне 602[1]
Смерць 28 студзеня 661
Месца пахавання
Род ma maman[d]
Бацька Абу Таліб ібн Абд аль-Муталіб[d][2]
Маці Фаціма бінт Асад[d][2]
Жонка Фаціма[2], Хаўля бінт Джафар[d], Ум аль-Банін[d], Умама бінт Зайнаб[d] і Асма бінт Умайс[d]
Дзеці Хасан ібн Алі[d][3], Хусейн ібн Алі[d][4], Абас ібн Алі[d], Абдулах ібн Алі[d], Джафар ібн Алі[d], Мухамад ібн аль-Ханафія[d], Зайнаб бінт Алі[d][5][2], Ум Кульсум бінт Алі[d][2], Хілал ібн Алі[d], Рукая Машхад[d], Усман ібн Алі[d], Khadija bint Ali[d], Umar ibn Alí[d] і Мухсін ібн Алі[d][2]
Веравызнанне іслам
Дзейнасць дзяржаўны дзеяч, кадзі, факіх, мухаддзіс, муфасір, суддзя, паэт
Аўтограф Transcription of a Signature Believed To Be Of Ali ibn abi Talib.png
Бітвы
Commons-logo.svg Алі ібн Абу Таліб на Вікісховішчы

Алі ібн Абу Таліб — علي بن أﺑﻲ طالب -(нарадзіўся каля 600 года ў Мецы, памёр ад ранаў, атрыманых у выніку замаху, арганізаванага харыджытамі, 24 студзеня 661 года ў Куфе, Арабскі халіфат) — найбліжэйшы сябра і адначасова стрыечны брат прарока Мухамада, муж яго дачкі Фацімы. Паводле сунніцкай трактоўкі належыць да чатырох так званых «справядлівых халіфаў» (рашыдун). Яго асоба і дзенні — цэнтральны аспект шыіцкай плыні ў ісламе.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

У 656 годзе стаў халіфам. Але супраць яго выступіла жонка Мухамада Айша, з ваяром Амеядаў Муавія. Алі быў забіты ў выніку замаху харыджытаў, якія асуджалі яго за празмерную, на іх думку, гатовасць да кампрамісу. Магіла з целам Алі ў іракскім горадзе Куфа з’яўляецца месцам рэлігійных паломніцтваў, перадусім шыітаў.

Дзеці[правіць | правіць зыходнік]

  • Ад 1-га шлюбу сыны: Хасан, Хусейн і дочкі: Ум Кулсум і Зейнаб
  • Ад 2-га шлюбу сыны: Абас, Амар, Джафар і Усман
  • Ад іншых жонак сыны: Мухамад, Абдула і Абу Бакр

Зноскі

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Али бен-Аби-Талеб // Энциклопедический словарь / под ред. И. Е. Андреевский — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1890. — Т. I. — С. 438.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Али-заде А. Али ибн Абу Талиб // Исламский энциклопедический словарь — М.: Ансар, 2007. — С. 68. — ISBN 978-5-98443-025-8
  3. ↑ Али-заде А. Хасан ибн Али // Исламский энциклопедический словарь — М.: Ансар, 2007. — ISBN 978-5-98443-025-8
  4. ↑ Али-заде А. Хусайн ибн Али // Исламский энциклопедический словарь — М.: Ансар, 2007. — ISBN 978-5-98443-025-8
  5. ↑ Али-заде А. Зайнаб бинт Али // Исламский энциклопедический словарь — М.: Ансар, 2007. — ISBN 978-5-98443-025-8

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]


Папярэднік:
Усман 		Халіф
656—661 		Пераемнік:
Муавія I
Папярэднік:
— 		1 Імам
632—661 		Пераемнік:
Хасан ібн Алі
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Алі_ібн_Абу_Таліб&oldid=3703013"