Анатоль Васілевіч Макараў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Футбол
Анатоль Макараў
Поўнае імя Анатоль Васілевіч Макараў
Нарадзіўся 10 красавіка 1996(1996-04-10)[1] (27 гадоў)
Грамадзянства Flag of Belarus.svg Беларусь
Рост 185 см
Пазіцыя паўабаронца
Інфармацыя пра клуб
Клуб Беларусь Тарпеда-БелАЗ
Нумар 8
Клубная кар’ера[* 1]
2016—2018 Беларусь Тарпеда-БелАЗ (Жодзіна) 0 (0)
2018   Беларусь Слонім-2017 26 (3)
2019—2020 Беларусь Смалявічы 53 (8)
2021— Беларусь Тарпеда-БелАЗ (Жодзіна)
  1. Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 24 студзеня 2021.

Анатоль Макараў (нар. 10 красавіка 1996, Ратамка) — беларускі футбаліст, паўабаронца жодзінскага «Тарпеда-БелАЗ».

Клубная кар’ера[правіць | правіць зыходнік]

Выхаванец жодзінскага «Тарпеда-БелАЗ», з 2013 года гуляў за дубль клуба, дзе з часам замацаваўся ў складзе. У 2015 годзе зрэдку трапляў у заяўку асноўнай каманды, але на поле не выйшаў. У лютым 2018 года разам з братам Сцяпанам на правах арэнды далучыўся да «Слоніма-2017», дзе неўзабаве стаў адным з асноўных ігракоў.

У лютым 2019 года перайшоў у «Смалявічы»[2]. Стаў іграком стартавага складу і дапамог камандзе выйсці ў Вышэйшую лігу. У 2020 годзе заставаўся асноўным іграком каманды ў Вышэйшай лізе, аднак не здолеў выратаваць «Смалявічы» ад вылету. У снежні 2020 года па заканчэнні кантракта пакінуў клуб[3].

У студзені 2021 года вярнуўся ў «Тарпеда-БелАЗ»[4].

Дасягненні[правіць | правіць зыходнік]

Статыстыка выступленняў[правіць | правіць зыходнік]

Сезон Дывізіён Клуб Краіна Матчы Галы
2013 дубль Тарпеда-БелАЗ Беларусь 9 0
2014 дубль Тарпеда-БелАЗ Беларусь 31 0
2015 дубль Тарпеда-БелАЗ Беларусь 26 5
2016 дубль Тарпеда-БелАЗ Беларусь 30 2
2017 дубль Тарпеда-БелАЗ Беларусь 30 9
2018 Д2 Слонім-2017 Беларусь 26 3
2019 Д2 Смалявічы Беларусь 26 5
2020 Д1 Смалявічы Беларусь 27 3

Грамадзянская пазіцыя[правіць | правіць зыходнік]

Пасля жорсткага разгону акцый пратэстаў, выкліканых масавымі фальсіфікацыямі на прэзідэнцкіх выбарах 2020 года, збіцця і катаванняў затрыманых пратэстоўцаў, разам з 92 іншымі беларускімі футбалістамі выступіў з асуджэннем гвалту ў Беларусі[5].

Зноскі