Анатоль Фёдаравіч Дзюбко

Анатоль Фёдаравіч Дзюбко
Анатоль Фёдаравіч Дзюбко
Дата нараджэння	15 снежня 1923
Месца нараджэння	Горваль, Рэчыцкі павет, Гомельская губерня, РСФСР, СССР;
Дата смерці	24 верасня 2009 (85 гадоў)
Месца смерці	Мінск, Беларусь;
Месца пахавання	Усходнія могілкі;
Прыналежнасць	СССР
Род войскаў	артылерыя
Гады службы	1941—1976
Званне	Палкоўнік
Бітвы/войны	Вялікая Айчынная вайна

Анатоль Фёдаравіч Дзюбко (1923—2009) — палкоўнік Савецкай Арміі, удзельнік Вяліка Айчыннай вайны Герой Савецкага Саюза (1945).

Біяграфія

Анатоль Дзюбко нарадзіўся 15 снежня 1923 года ў вёсцы Горваль (цяпер Рэчыцкі раён Гомельскай вобласці). Пасля заканчэння сярэдняй школы працаваў у калгасе. У ліпені 1941 года Дзюбко быў прызваны на службу ў Чырвоную Армію. У 1942 годзе ён скончыў Адэскае артылерыйскае вучылішча. З лістапада таго ж года — на франтах Вялікай Айчыннай вайны. Прыймаў удзел у баях на Паўночна-Заходнім, 2-м Прыбалтыйскім, Ленінградскім франтах. Быў паранены. Да жніўня 1944 года лейтэнант Анатоль Дзюбко камандаваў батарэяй 589-га лёгкага артылерыйскага палка 78-й лёгкай артылерыйскай брыгады 27-й артылерыйскай дывізіі прарыву 10-й гвардзейскай арміі 2-га Прыбалтыйскага фронта. Удзельнічаў у баях на тэрыторыі Латвійскай ССР^[1].

29 жніўня 1944 года, калі назіральны пункт атрылерыстаў і стралковае падраздзяленне апынуліся у акружэнні на паўночным захадзе ад горада Мадана, Дзюбко прыняў камандаванне на сябе і арганізаваў кругавую абарону. Калі вораг ужо знаходзіўся ў непасрэднай блізкасці ад яго месцазнаходжання, Дзюбко выклікаў агонь дывізіёна на сябе^[1].

Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 24 сакавіка 1945 года за «ўзорнае выкананне баявых заданняў камандавання на фронце барацьбы з нямецкімі захопнікамі і паказаныя пры гэтым мужнасць і гераізм» лейтэнант Анатоль Дзюбко быў удастоены вызокага звання Героя Савецакга Саюза з уручэннем ордэна Леніна і медаля «Залатая Зорка» за нумарам 5463^[1].

Пасля заканчэння вайны Дзюбко працягнуў службу ў Савецкй Арміі. У 1945 годзе скончыў Ваенную артылерыйскую камандную акадэмію. У 1976 годзе у званні палкоўніка Дзюбко быў звольнены ў запас. Пражываў у Мінске, працаваў інжынерам КБ завода імя Арджанікідзэ. Памер 24 верасня 2009 года, пахаваны на Усходніх могілках Мінска^[1].

Быў таксама ўзнагароджаны ордэнамі Чырвонага Сцяга, Айчыннай вайны 1-й і 2-й ступеняў, ордэнам «За службу радзіме ва Узбронеых Сілах СССР» 3-й ступені, шэрагам медаляў^[1].

Зноскі

↑ ^а ^б ^в ^г ^д Анатоль Фёдаравіч Дзюбко на сайце «Героі краіны»

Літаратура

Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии И. Н. Шкадов. — М.: Воениздат, 1987. — Т. 1 /Абаев — Любичев/. — 911 с. — 100 000 экз. — ISBN отс., Рег. № в РКП 87-95382.

[wh-1] а ^б ^в ^г ^д Анатоль Фёдаравіч Дзюбко на сайце «Героі краіны»

[1]