Анрыета-Жулі дэ Мюра

Анрыета-Жулі дэ Мюра
Анрыета-Жулі дэ Мюра
	фр.: Henriette-Julie de Castelnau de Murat
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	1670[…]
Месца нараджэння	Брэст, Брэст[d], дэпартамент Фіністэр, рэгіён Брэтань, зона абароны Захад[d], Метраполія Францыі, Францыя;
Дата смерці	29 верасня 1716
Месца смерці	замок Бюзардзьер[d], Changé[d], canton of Le Mans-Est-Campagne[d], arrondissement of Le Mans[d], Сарта, рэгіён Пеі-дэ-ла-Луар, Метраполія Францыі, Францыя;
Грамадзянства	Францыя;
Бацька	Мішэль дэ Кастэльно[d]
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	гаспадыня літаратурнага салону, дзіцячая пісьменніца, пісьменніца, збіральнік народных казак
Мова твораў	французская
	Творы ў Вікікрыніцах
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Анрыета-Жулí дэ Кастэльно́ дэ Мюра́ (фр.: Henriette-Julie de Castelnau de Murat; 1670, Брэст, Францыя — 29 верасня 1716, замак Бюзардзьер, Шанжэ, Францыя) — французская пісьменніца, казачніца, графіня.

Біяграфія

Анрыета-Жулі дэ Кастэльно паходзіць з арыстакратычнага роду. Бацька — маркіз Мішэль дэ Кастэльно, губернатар Брэста і сын вядомага маршала Францыі Жака дэ Кастэльно. Маці — Луіза-Мары Фуко дэ Даньён, дачка маршала Францыі Луі дэ Фуко дэ Сен-Жэрмен Бапрэ^[4].

2 снежня 1672 года яе бацька памёр ад раненняў, атрыманых падчас нападу каралеўскіх войскаў пад Утрэхтам у першы год Галандскай вайны 1672—1678 гадоў. яго малалетняя дачка, якой тады было два гады, атрымала ў спадчыну маркграфства Кастэльно^[5].

У 1691 годзе ва ўзросце 21 года Анрыета-Жулі дэ Кастэльно выйшла замуж за Нікаля дэ Мюра, уладара Варыэта, графа Жыбертэса^[6].

Праз год пасля іх шлюбу нарадзіўся іхні першы і адзіны сын Сезар дэ Мюра. Але хутка выявілася, што ейны муж здраджваў ёй і Анрыета-Жулі дэ Кастэльно, сталая графіняй дэ Мюра, вырашае пакінуць яго^[7].

Адна яна пасялілася ў Парыжы, дзе вяла насычанае падзеямі літаратурнае грамадскае жыццё. Анрыета-Жулі дэ Кастэльно наведвала салон маркізы дэ Ламбер, адкрыты ў 1692 годзе ў цэнтры сталіцы на вуліцы Рышэлье. Там яна пазнаёмілася з найлепшымі прадстаўніцамі тагачаснай французскай літаратуры: Мары-Катрын д'Ануа, якую яна вельмі шанавала, Катрын Бернар і з яе стрыечнай сястрой Шарлотай-Роз дэ Камон Ла Форс^[8].

У той жа час жыццё графіні Анрыеты-Жулі ў Парыжы ператварылася ў неверагодны раман, адзначаны маральнымі скандаламі, якія выклікалі абурэнне пры двары гамафобнага Луі XIV. Так, у справаздачах генерал-лейтэнанта паліцыі Марка-Рэнэ дэ Вуаера дэ Палі д’Аржансана за 1698 і 1702 гады пазначаліся амаральныя, бязбожныя практыкі графіні — распуста і лесбіянства. Акрамя лесбіянства, яна яшчэ больш асуджалася за распусту, якая, паводле справаздачы, кампраметавала ўсю сям’ю і французскі двор^[9].

У 1694 годзе яе раман «l’Histoire de la courtisane Rhodope» выклікаў буру ў Версалі, бо аўтарка асмелілася кпіць з мадам дэ Мантэнон, спадарожніцы караля, а таксама стварыла жорсткую сатыру на Версаль^[10].

Стаўшы персонай нон грата пры двары, яна вымушаная была пакінуць Парыж. З-за фінансавых цяжкасцей яна згубіла маркграфства Кастэльно ў 1699 годзе. Не маючы дома, у 1700 годзе графіня перабралася ў Лімузен, верагодна, да сваёй каханай мадам дэ Нантыя^[11].

19 красавіка 1702 г. яна была арыштавана і дастаўленая ў замак дэ Лош. Пасля няўдалых уцёкаў 14 сакавіка 1706 года яна была пераведзена ў замак дэ Самюр, дзе быў больш строгі рэжым, затым утрымлівалася ў замку д’Анжэ ў 1707 годзе, перш чым зноў вярнуцца ў Лош. На гэты раз гэта простае выгнанне. Гэты перыяд яе жыцця больш вядомы дзякуючы дзённіку, які пісьменніца адпраўляла ў выглядзе лістоў да сваёй стрыечнай сястры, мадэмуазэль дэ Мену, паміж 14 красавіка 1708 г. і 5 сакавіка 1709 г. Мадам дэ Мюра, нарэшце, здолела прыцягнуць увагу рэгента Філіпа Арлеанскага, які вызваліў пісьменніцу^[12].

Пасля смерці Луі XIV рэгент дазволіў ёй вярнуцца ў Парыж, але яна вырашыла застацца ў правінцыі, з'ехала ў Мэн, у замак дэ ла Бюзардзьер. Аслабленая хваробай, яна памерла там у наступным годзе, 29 верасня 1716 года^[13].

Творчасць

Перш за ўсё Анрыета-Жулі дэ Кастэльно з глыбокай арыгінальнасцю актыўна ўдзельнічала ў модзе на казкі, якая ўзнікла ў Францыі 17 ст. У 1690 годзе пасля публікацыі сваёй казкі без назвы, інтэграванай у першы ўдалы раман Мары-Кэтрын д’Ануа «Histoire d’Hypolite, comte de Duglas» (Гісторыя Іпаліта, графа Дугласа), казачніца стала вядомай у каралеўстве^[14].

Пісьменніца ў меншай ступені выкарыстоўвала фальклорны матэрыял у стварэнні казак, а ў большай ступені — гістарычныя раманы, хронікі і ўласную фантазію. Да ўсяго як у казках, так і раманах казачніца шмат месца пакідала для сатыры, гумару. А яшчэ адной спецыфікай пісьменніцы была тэма кахання, якую яна смела развівала не толькі ў тэкстах для дарослых, а перадусім у казках^[15].

Творы

Анрыета-Жулі дэ Кастэльно дэ Мюра — аўтарка чатырнаццаці завершаных казак і прынамсі чатырох раманаў^[16].

Казкі

Contes de fées (1697):

Le Parfait Amour

Anguillette

Jeune et Belle.

Les Nouveaux Contes de fées (1698):

Le Palais de la vengeance

Le Prince des feuilles

Le Bonheur des moineaux, conte en vers

L’Heureuse Peine.

Le Voyage de campagne (1699):

Le Père et ses quatre fils.

Histoires sublimes et allégoriques (1699):

Le Roi Porc

L'Île de la magnificence

Le Sauvage

Le Turbot.

Journal pour Mademoiselle de Menou (1708):

L’Aigle au beau bec

La Fée princesse

Le Buisson d'épines fleuries

Peine perdue

L’Origine des hérissons.

Раманы

Le Dialogue des morts (1700).

Histoire de la courtisane Rhodope (1708).

Histoire galantes des habitants de Loches (1709).

Les Lutins du château de Kernosy (1710).

Успаміны

Mémoires de Madame la comtesse de M*** (1697).

Mémoires de Mme la Ctesse D*** avant sa retraite, servant de réponse aux Mémoires de M. St-Évremont (1698).

Зноскі

↑ Swartz A. Henriette Julie de Castelnau comtesse de] [Murat // Open Library — 2007. Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q461"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1201876"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q302817"></a>
↑ Henriette Julie de Murat Comtesse de Castelnau // WomenWriters Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q22811588"></a>
↑ Henriette-Julie de Castelnau Comtesse de Murat // ISFDB — 1995. Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q2629164"></a>
↑ Alain Mothu, «Les „impiétés domestiques“ de Mme de Mura», L’Atelier du Centre de recherches historiques, 04 | 2009, http://journals.openedition.org/acrh/1394
↑ Stéphanie Bee, Mademoiselle de Murat, une victime de l’homophobie à la cour de Louis XIV?, le 18 octobre 2010, Univers-L.com, https://www.univers-l.com/portrait_mademoiselle_de_murat_victime.html
↑ Henriette-Julie de Castelnau, SIEFAR, https://web.archive.org/web/20220321114246/http://siefar.org/dictionnaire/fr/Henriette-Julie_de_Castelnau
↑ Henriette-Julie de Castelnau, SIEFAR, https://web.archive.org/web/20220321114246/http://siefar.org/dictionnaire/fr/Henriette-Julie_de_Castelnau
↑ Henriette-Julie de Castelnau, SIEFAR, https://web.archive.org/web/20220321114246/http://siefar.org/dictionnaire/fr/Henriette-Julie_de_Castelnau
↑ Alain Mothu, «Les „impiétés domestiques“ de Mme de Mura», L’Atelier du Centre de recherches historiques, 04 | 2009, http://journals.openedition.org/acrh/1394
↑ Henriette-Julie de Castelnau, SIEFAR, https://web.archive.org/web/20220321114246/http://siefar.org/dictionnaire/fr/Henriette-Julie_de_Castelnau
↑ Stéphanie Bee, Mademoiselle de Murat, une victime de l’homophobie à la cour de Louis XIV?, le 18 octobre 2010, Univers-L.com, https://www.univers-l.com/portrait_mademoiselle_de_murat_victime.html
↑ Alain Mothu, «Les „impiétés domestiques“ de Mme de Mura», L’Atelier du Centre de recherches historiques, 04 | 2009, http://journals.openedition.org/acrh/1394
↑ Stéphanie Bee, Mademoiselle de Murat, une victime de l’homophobie à la cour de Louis XIV?, le 18 octobre 2010, Univers-L.com, https://www.univers-l.com/portrait_mademoiselle_de_murat_victime.html
↑ Julie Maene, Madame de Murat: paradoxe d’une conteuse connue au Grand Siècle et oubliée par l’histoire, 2011, Universiteit Gent, https://libstore.ugent.be/fulltxt/RUG01/001/786/654/RUG01-001786654_2012_0001_AC.pdf
↑ Madame de Murat, Contes: édition critique établie par Geneviève Patard, Paris, Honoré Champion, coll. «Bibliothèque des Génies et des Fées 3», 2006.
↑ Madame de Murat, Contes: édition critique établie par Geneviève Patard, Paris, Honoré Champion, coll. «Bibliothèque des Génies et des Fées 3», 2006.

[_768e3ad7006b8888-1] Swartz A. Henriette Julie de Castelnau comtesse de] [Murat // Open Library — 2007. Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q461"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1201876"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q302817"></a>

[_0a02e5432920e060-2] Henriette Julie de Murat Comtesse de Castelnau // WomenWriters Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q22811588"></a>

[_d4ec3f2e93ab032e-3] Henriette-Julie de Castelnau Comtesse de Murat // ISFDB — 1995. Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q2629164"></a>

[4] Alain Mothu, «Les „impiétés domestiques“ de Mme de Mura», L’Atelier du Centre de recherches historiques, 04 | 2009, http://journals.openedition.org/acrh/1394

[5] Stéphanie Bee, Mademoiselle de Murat, une victime de l’homophobie à la cour de Louis XIV?, le 18 octobre 2010, Univers-L.com, https://www.univers-l.com/portrait_mademoiselle_de_murat_victime.html

[6] Henriette-Julie de Castelnau, SIEFAR, https://web.archive.org/web/20220321114246/http://siefar.org/dictionnaire/fr/Henriette-Julie_de_Castelnau

[7] Henriette-Julie de Castelnau, SIEFAR, https://web.archive.org/web/20220321114246/http://siefar.org/dictionnaire/fr/Henriette-Julie_de_Castelnau

[8] Henriette-Julie de Castelnau, SIEFAR, https://web.archive.org/web/20220321114246/http://siefar.org/dictionnaire/fr/Henriette-Julie_de_Castelnau

[9] Alain Mothu, «Les „impiétés domestiques“ de Mme de Mura», L’Atelier du Centre de recherches historiques, 04 | 2009, http://journals.openedition.org/acrh/1394

[10] Henriette-Julie de Castelnau, SIEFAR, https://web.archive.org/web/20220321114246/http://siefar.org/dictionnaire/fr/Henriette-Julie_de_Castelnau

[11] Stéphanie Bee, Mademoiselle de Murat, une victime de l’homophobie à la cour de Louis XIV?, le 18 octobre 2010, Univers-L.com, https://www.univers-l.com/portrait_mademoiselle_de_murat_victime.html

[12] Alain Mothu, «Les „impiétés domestiques“ de Mme de Mura», L’Atelier du Centre de recherches historiques, 04 | 2009, http://journals.openedition.org/acrh/1394

[13] Stéphanie Bee, Mademoiselle de Murat, une victime de l’homophobie à la cour de Louis XIV?, le 18 octobre 2010, Univers-L.com, https://www.univers-l.com/portrait_mademoiselle_de_murat_victime.html

[14] Julie Maene, Madame de Murat: paradoxe d’une conteuse connue au Grand Siècle et oubliée par l’histoire, 2011, Universiteit Gent, https://libstore.ugent.be/fulltxt/RUG01/001/786/654/RUG01-001786654_2012_0001_AC.pdf

[15] Madame de Murat, Contes: édition critique établie par Geneviève Patard, Paris, Honoré Champion, coll. «Bibliothèque des Génies et des Fées 3», 2006.

[16] Madame de Murat, Contes: édition critique établie par Geneviève Patard, Paris, Honoré Champion, coll. «Bibliothèque des Génies et des Fées 3», 2006.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]