Антон Дзям’янавіч Амельчанка

З пляцоўкі Вікіпедыя
Jump to navigation Jump to search
Футбол
Антон Амельчанка
Amelchenko.JPG
Агульная інфармацыя
Поўнае імя Антон Дзям'янавіч Амельчанка
Нарадзіўся 27 сакавіка 1985(1985-03-27)[1] (36 гадоў)
Грамадзянства Flag of Belarus.svg Беларусь
Flag of Russia.svg Расія
Рост 192 см
Вага 85 кг
Пазіцыя брамнік
Інфармацыя пра клуб
Клуб Беларусь Гомель
Пасада трэнер брамнікаў
Клубная кар’ера[* 1]
2004—2005 Беларусь Гомель 20 (-27)
2006—2009 Расія Масква 15 (-23)
2010 Расія Растоў 23 (-26)
2011—2013 Расія Лакаматыў (Масква) 0 (0)
2012—2013 →  Расія Церак (Грозны) 9 (-6)
2013—2015 Расія Растоў 3 (-6)
2015 Расія Факел (Варонеж) 2 (-4)
2016 Беларусь Белшына (Бабруйск) 9 (-14)
2017 Беларусь Крумкачы (Мінск) 9 (-14)
Нацыянальная зборная[* 2]
2005—2006 Беларусь Беларусь (да 21) 9 (-10)
2007—2011 Беларусь Беларусь 7 (-3)
Трэнерская кар’ера
2018—2019 Беларусь Гомель дубль
2020— Беларусь Гомель брамнікі
  1. ↑ Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў.
  2. ↑ Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах
Commons-logo.svg Антон Дзям’янавіч Амельчанка на Вікісховішчы

Антон Амельчанка (нар. 27 сакавіка 1985, Гомель) — былы беларускі футбаліст, брамнік. Ігрок нацыянальнай зборнай Беларусі (2007—2011). У цяперашні час працуе трэнерам брамнікаў у клубе «Гомель».

Клубная кар’ера[правіць | правіць зыходнік]

Выхаванец гомельскага футбола, у 2004 годзе дэбютаваў у асноўнай камандзе «Гомеля». У 2006 годзе, правёўшы ў беларускім клубе 20 матчаў у чэмпіянаце, перайшоў у «Маскву», дзе выступаў за дубліруючы склад. Некаторы час разам з Юрыем Жаўновым і Ільёй Гаўрылавым утвараў беларускае трыа брамнікаў «Масквы». Пасля спынення існавання сталічнага клуба ў сакавіку 2010 года стаў іграком «Растова», дзе здолеў замацавацца ў аснове. Па выніках сезона 2010 быў прызнаны аматарамі «Растова» найлепшым іграком клуба ў сезоне.

У снежні 2010 года перайшоў у маскоўскі «Лакаматыў», але гульнявой практыкі не меў, застаючыся на лаўцы запасных. Улетку 2012 года быў аддадзены ў арэнду грозненскаму «Цераку» да канца сезона 2012/13. У чэрвені 2013 года вярнуўся ў «Растоў», але ўжо не меў месца ў аснове, зрэдку з’яўляючыся на полі.

У чэрвені 2015 года падпісаў кантракт з варонежскім «Факелам»[2], але ўжо ў лістападзе пакінуў яго[3]. У студзені-лютым 2016 года праходзіў прагляд у «Анжы», але не падышоў[4]. У выніку, вярнуўся ў Беларусь, папоўніўшы склад «Белшыны»[5]. У ліпені 2016 года пакінуў бабруйскі клуб[6]. У другой палове 2016 года заставаўся без каманды, падтрымліваючы форму самастойна ў родным Гомелі.

У студзені 2017 года папоўніў склад «Крумкачоў»[7]. У сталічным клубе стаў асноўным брамнікам, аднак у маі 2017 года атрымаў траўму. У ліпені 2017 года праз праблемы са здароўем вырашыў завяршыць прафесійную кар’еру[8].

Міжнародная кар’ера[правіць | правіць зыходнік]

Выступаў за моладзевую зборную Беларусі. 22 жніўня 2007 года дэбютаваў у нацыянальнай зборнай Беларусі ў таварыскім матчы супраць зборнай Ізраіля (2:1). Усяго за нацыянальную зборную правёў 7 матчаў.

Трэнерская кар’ера[правіць | правіць зыходнік]

З 2018 года працаваў у «Гомелі» трэнерам брамнікаў дубліруючага складу. У студзені 2020 года ўвайшоў у трэнерскі штаб асноўнай каманды ў якасці трэнера брамнікаў[9].

Дасягненні[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. ↑ Anton Amelchenko // FBref.com
  2. ↑ Антон Амельченко подписал контракт с воронежским «Факелом» (руск.) 
  3. ↑ Антон Амельченко расторг контракт с воронежским «Факелом» (руск.) 
  4. ↑ Антон Амельченко не подошел "Анжи" (руск.) 
  5. ↑ Антон Амельченко перейдет в "Белшину" (руск.) 
  6. ↑ «Прессбол»: Амельченко покинет «Белшину» после возвращении из отпуска в Испании (руск.) 
  7. ↑ Антон Амельченко продолжит карьеру в "Крумкачах" (руск.) 
  8. ↑ Антон Амельченко завершил карьеру (руск.) 
  9. ↑ Кунаш и Амельченко будут помогать Биончику в "Гомеле" (руск.) 

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Антон_Дзям’янавіч_Амельчанка&oldid=3754510"