Арабскія заваяванні
Арабскія заваяванні або мусульманскія заваяванні пачаліся яшчэ пры жыцці заснавальніка ісламу Мухамада. Ён заснаваў ісламскую дзяржаву ў Аравіі, якая за адно стагоддзе захапіла шматлікія краіны па-за Аравіяй. Арабы заваявалі велізарныя тэрыторыі ў Азіі, Афрыцы і Еўропе: краіны Блізкага Усходу, Сярэднюю Азію, паўночна-заходнюю Індыю, Паўночную Афрыку, Іспанію, Паўднёвую Італію, Сіцылію, Мальту, Родас, Крыт.
Пад націскам арабскіх заваёўнікаў пала велізарная Сасанідская імперыя ў Іране. Пад ударамі арабаў палі Каралеўства вестготаў і Каўказская Албанія. Грэчаская Візантыйская імперыя страціла Егіпет, Сірыю, Месапатамію, Крыт, Мальту, Сіцылію, Родас, Эгрысі (за выключэннем Місімініі) і Святую Зямлю.
Падчас войн супраць франкаў арабы дайшлі аж да Пуацье, а ў войнах з хазарамі дасягнулі «Славянскай ракі» (мабыць Дона або Дняпра).
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Edward Gibbon, History of the Decline and Fall of the Roman Empire Архівавана 21 ліпеня 2005. Chapter 51
- Fred Donner, The Early Islamic Conquests Архівавана 24 снежня 2013. Chapter 6
- Mark Graham, «How Islam Created the Modern World» (2006) ISBN 1-59008-043-2
- Hugh Kennedy, The Great Arab Conquests: How the Spread of Islam Changed the World We Live in (2007) ISBN 0-306-81585-0