Баршчэўнік

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Баршчэўнік

Баршчэўнік звычайны (Heracleum sphondylium)
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Heracleum L., 1753


Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  29669
NCBI  40917
EOL  61809
GRIN  g:5559
IPNI  40079

Баршчэ́ўнік[3] (Heracleum) — род кветкавых раслін сямейства парасонавых.

Апісанне[правіць | правіць зыходнік]

Двух- або шматгадовыя травяністыя расліны з тоўстым прамастойным галінастым сцяблом вышынёй да 5—6 м. Лісце чаргаванае, трайчастае, перыстае або двойчыперыстае. Кветкі дробныя, белыя, зеленавата-жоўтыя, ружовыя, у складаных парасоніках. Плод — яйцападобны або адваротнаяйцападобны плоскі віслаплоднік.

Пашырэнне[правіць | правіць зыходнік]

Адрозніваецца каля 70 відаў. Пашыраны ва ўмеранай і субтрапічнай зонах Еўропы, Азіі і Паўночнай Амерыкі. На тэрыторыі Беларусі 2 дзікарослыя — баршчэўнік сібірскі (Heracleum sibiricum), нар. назвы баршаўка, бядрыца, баршч[4] і баршчэўнік звычайны (Heracleum sphondylium); каля 10 інтрадукаваных відаў, з якіх найбольш вядомы баршчэўнік Сасноўскага (Heracleum sosnowskyi).

Выкарыстанне[правіць | правіць зыходнік]

Кармавыя, лекавыя, дэкаратыўныя, харчовыя, меданосныя і эфіраалейныя расліны. Сок большасці відаў, асабліва баршчэўніка Сасноўскага выклікае дэрматыты.

Зноскі

  1. Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
  2. Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».
  3. Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 63. — 160 с. — 2 350 экз.
  4. М. Барэйша (1979)

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]