Батанічны сад Падуі
| Батанічны сад у Падуі* | |
|---|---|
| Botanical Garden (Orto Botanico), Padua** | |
| Сусветная спадчына ЮНЕСКА | |
| |
| Краіна | Італія |
| Тып | Культурны |
| Крытэрыі | ii, iii |
| Спасылка | 824 |
| Рэгіён*** | Еўропа і Паўночная Амерыка |
| Каардынаты | 45°23′56″ пн. ш. 11°52′50″ у. д.HGЯO |
| Гісторыя ўключэння | |
| Уключэнне | 1997 (21 сесія) |
| * Міжнародная канвенцыя «ЮНЕСКА» ** Назва ў афіцыйным англ. спісе *** Рэгіён па класіфікацыі ЮНЕСКА | |
Батанічны сад (Orto Botanico; «Орта-Батаніка») у Падуі — найстарэйшы ў свеце нязменна дзеючы батанічны сад.[1] Заснаваны ў 1545 годзе рашэннем Венецыянскага Сената з мэтай гадавання «лячэбнай травы» для медыцынскага факультэта Падуанскага ўніверсітэта.
Першапачатковы праект арганізацыі садовай тэрыторыі, як лічыцца, распрацаваў венецыянскі патрыцый Даніэле Барбара. Сад з самага пачатку быў абнесены ад злодзеяў сцяной па мадэлі hortus conclusus. Чатыры брамы незвычайнай формы, з акратэрыёнамі ў выглядзе ананасаў, былі дабудаваны ў 1704 годзе.
Асноўныя будынкі таксама набылі свой цяперашні від у XVII—XVIII стст. У гэты перыяд у садзе адбыліся добраўпадкаванні накшталт уладкавання фантанаў, якія сілкаваліся ад колавага гідрафора, і трох сонечных гадзіннікаў. Тады ж у Орта-Батаніка з'явіліся мармуровыя статуі Тэафраста і Саламона.
Напачатку XIX стагоддзя былі абноўлены аранжарэі і пабудаваны «батанічны тэатр» для студэнтаў універсітэта. У наш час Орта-Батаніка займае плошчу ў 22 тыс. кв. м. і можа пахваліцца найстарэйшымі ў Еўропе экзэмплярамі магноліі і гінкга. У 1997 г. Падуанскі батанічны сад як «прататып усіх батанічных садоў» быў занесены ЮНЕСКА ў лік помнікаў Сусветнай спадчыны.
Дырэктары
[правіць | правіць зыходнік]Зноскі
- ↑ Батанічны сад у Пізе быў створаны годам раней, але ён некалькі разоў пераносіўся з месца на месца.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Батанічны сад Падуі- Старонка Орта-Батаніка Архівавана 29 кастрычніка 2010. на сайце Падуанскага ўніверсітэта
.jpg)