Бецалель Наркіс

Бецалель Наркіс
Дата нараджэння	1926
Месца нараджэння	Іерусалім, Брытанскі мандат у Палесціне, Злучанае каралеўства Вялікабрытаніі і Ірландыі
Дата смерці	30 чэрвеня 2008(2008-06-30)
Месца пахавання	Гар а-Менухот[d]
Грамадзянства	Ізраіль
Бацька	Mordecai Narkiss[d]
Род дзейнасці	мастацтвазнавец
Навуковая сфера	гісторыя і мастацтвазнаўства
Альма-матар	Яўрэйскі ўніверсітэт у Іерусаліме Лонданскі ўніверсітэт школа «Рэалі»[d]
Партыя	Hebrew Communists[d]
Узнагароды

Бецалель Наркіс (іўр.: בצלאל נרקיס; 1926—2008) — выбітны ізраільскі гісторык мастацтва. Ён быў удастоены Прэміі Ізраіля за заслугі ў галіне яўрэйскага мастацтва ў 1999 годзе.

Біяграфія

Бецалель Наркіс нарадзіўся ў Іерусаліме. Ён быў сынам Мардэхая Бецалеля, дырэктара Нацыянальнага музея «Бецалель» у Іерусаліме. Ён вучыўся ў Яўрэйскім універсітэце ў Іерусаліме.

Акадэмічная кар’ера

Наркіс быў экспертам у галіне ілюмінаваных сярэднявечных лацінскіх і яўрэйскіх рукапісаў і ўзаемасувязі паміж хрысціянскім і яўрэйскім візуальным мастацтвам. Пасля распаду камунізму ў Еўропе ў 1989 годзе ён прыступіў да праекта дакументавання тамтэйшых сінагог.

Наркіс быў прафесарам гісторыі мастацтва Нікаля Ландау у Яўрэйскім універсітэце, дзе выкладаў з 1964 года. У 1979 годзе ён стварыў Цэнтр яўрэйскага мастацтва для дакументавання яўрэйскага мастацтва і архітэктуры, якія знаходзіцца пад пагрозай.

Наркіс быў запрошаным прафесарам Інстытута выяўленчых мастацтваў пры Нью-Ёркскім універсітэце, Браўнаўскага ўніверсітэта і Прынстанскага ўніверсітэта. У дадатак да выкладчыцкіх пасад ён быў мастацкім рэдактарам «Masada Press» (1963—1975) і «Encyclopaedia Judaica». Быў галоўным рэдактарам часопіса «Яўрэйскае мастацтва» ў 1974—1986 гадах.