Бурэя (рака)
| Бурэя | |
|---|---|
| эвенк. Ниман-бирра, Нюмень, руск. Бурея | |
 Вадасховішча Бурэйскай ГЭС | |
| Характарыстыка | |
| Даўжыня |
|
| Басейн | 70 700 км² |
| Расход вады | 940 м³/с |
| Вадацёк | |
| Выток | |
| • Каардынаты | 51°39′47″ пн. ш. 134°17′06″ у. д.HGЯO |
| Вусце | Амур[1] |
| • Каардынаты | 49°24′53″ пн. ш. 129°31′58″ у. д.HGЯO |
| Размяшчэнне | |
| Водная сістэма | Амур → Ахоцкае мора |
|
|
|
| Краіна | |
| Рэгіёны | Хабараўскі край, Амурская вобласць |
| Код у ДВР | 20030500112118100041576 |
  выток  вусце |
|
 выток вусце |
|
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Бурэ́я[2] (руск.: Буре́я) — рака ў Азіяцкай частцы Расіі, у Хабараўскім краі і Амурскай вобласці, левы прыток ракі Амур.
Даўжыня ракі 623 км, ад вытоку Правай Бурэі — 752[3] км. Плошча вадазборнага басейна 70,7 тыс. км². Утвараецца пры зліцці Правай і Левай Бурэі. У верхнім цячэнні горная рака, у сярэднім пераразае адгор’і хрыбта Турана і цячэ па Зейска-Бурэінскай раўніне. Асноўныя прытокі: Німан, Туюн (справа), Ургал, Тырма (злева). Сярэдні расход вады 940 м³/с. Сплаўная. Суднаходства на 197 км ад вусця (на 174 км, ад вусця да пасёлка Талакан[4]).
У басейне Бурэі больш за 1500 азёр агульнай плошчай 51,6 км²[5]. На рацэ Бурэйская ГЭС і Бурэйскае вадасховішча.
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ Бурея // Большая советская энциклопедия. Том 8. Буковые — Варле — 1927. — Т. 8. — С. 152.
- ↑ БелЭн 1996.
- ↑ Бурея // Научно-популярная энциклопедия «Вода России» (руск.)
- ↑ Река БУРЕЯ // Государственный водный реестр РФ (руск.)
- ↑ ГЭС 1989.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Бурэ́я // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 3: Беларусы — Варанец / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 3. — С. 356. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0068-4 (т. 3).
- Буре́я // Т. 4. Брасос — Веш. — М. : Советская энциклопедия, 1971. — С. 126—127. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров; 1969—1978). (руск.)
- Буре́я // Большой словарь географических названий (руск.) / Гл. ред. В. М. Котляков. — Екатеринбург: У-Фактория, 2003. — С. 117. — 832 с. — 10 000 экз. — ISBN 5-94799-148-9.
- Буре́я // Географические названия Росии: Топонимический словарь: более 4000 единиц / Е. М. Поспелов. — М.: АСТ; Астрель, 2008. — С. 117. — 523 с. — 3 000 экз. — ISBN 978-5-17-054966-5 (Аст), ISBN 978-5-271-20728-0 (Астрель). (руск.)
- Буре́я // Географический энциклопедический словарь: Географические названия (руск.) / Гл. ред. А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев (зам. гл. ред.) и др. — 2-е изд., исправл. и дополн. — М.: Советская энциклопедия, 1989. — С. 87. — 592 с. — 210 000 экз. — ISBN 5-85270-057-6.
- Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 76. — 538 с. — 100 000 экз. (руск.)
- Буре́я // Словарь названий гидрографических объектов России и других стран — членов СНГ (руск.) / Под ред. Г. И. Донидзе. — М.: Картгеоцентр — Геодезиздат, 1999. — С. 75. — 464 с. — 500 экз. — ISBN 5-86066-017-0.
- Буре́я // Мельников А. В. Топонимический словарь Амурской области — Благовещенск, 2009. — 242 с. (руск.)
- Буре́я // Энциклопедический географический словарь (руск.). — М.: РИПОЛ классик, 2011. — С. 114. — 800 с. — (Словари нового века). — 5 000 экз. — ISBN 978-5-386-03063-6.