Бюлент Эджэвіт

Бюлент Эджэвіт
турэцк.: Mustafa Bülent Ecevit
прэм’ер-міністр Турцыі 26 студзеня 1974 — 17 лістапада 1974
Папярэднік	Naim Talu[d]
Пераемнік	Sadi Irmak[d]
прэм’ер-міністр Турцыі 21 чэрвеня 1977 — 21 ліпеня 1977
Папярэднік	Сулейман Дэмірэль
Пераемнік	Сулейман Дэмірэль
прэм’ер-міністр Турцыі 5 студзеня 1978 — 12 лістапада 1979
Папярэднік	Сулейман Дэмірэль
Пераемнік	Сулейман Дэмірэль
прэм’ер-міністр Турцыі 11 студзеня 1999 — 28 мая 1999
Папярэднік	Месут Йылмаз[d]
Пераемнік	Бюлент Эджэвіт
Deputy Prime Minister of Turkey[d] 30 чэрвеня 1997 — 11 студзеня 1999
Папярэднік	Тансу Чылер
прадстаўнік у Парламенцкай асамблеі Савета Еўропы[d] 28 красавіка 1958 — 1 красавіка 1959
прэм’ер-міністр Турцыі 28 мая 1999 — 18 лістапада 2002
Папярэднік	Бюлент Эджэвіт
Пераемнік	Абдула Гюль
Нараджэнне	28 мая 1925(1925-05-28)[…] Стамбул, Правінцыя Стамбул, Турцыя
Смерць	5 лістапада 2006(2006-11-05)[…] (81 год) Анкара, Правінцыя Анкара, Турцыя
Месца пахавання	Турэцкія дзяржаўныя могілкі[d]
Бацька	Fahri Ecevit[d]
Маці	Назлы Эджэвіт
Жонка	Rahşan Ecevit[d]
Веравызнанне	іслам
Партыя	Democratic Left Party[d] (2004) Рэспубліканская народная партыя (1980)
Член у	Парламенцкая асамблея Савета Еўропы
Адукацыя	Robert College[d] Школа ўсходазнаўства і афрыканістыкі Лонданскага ўніверсітэта[d] Анкарскі ўніверсітэт[d]
Аўтограф
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Мустафа Бюлент Эджэвіт (турэцк.: Mustafa Bülent Ecevit, 28 мая 1925, Стамбул, Турцыя — 5 лістапада 2006, Анкара, Турцыя) — турэцкі палітык, паэт, пісьменнік, вучоны, журналіст. Чатыры разы займаў пасаду прэм’ер-міністра Турцыі.

Біяграфія

У 1972—1980 гадах узначаліў Рэспубліканскую народную партыю (РНП), а ў 1974 годзе стаў першым левым прэм’ерам Турцыі. Калі ў тым жа годзе Грэцыя інспіравала дзяржаўны пераварот на Кіпры, накіраваў турэцкія войскі на востраў, што прывяло да яго падзелу на грэцкую і турэцкую частку.

У 1977 і 1978—1979 зноў займаў пасаду прэм’ера.

У 1980 ваенны пераварот ліквідаваў Эджэвіта ад улады.

У 1999 зноў стаў прэм’ерам Турцыі, узначаліўшы парламенцкую кааліцыю, але ўладу яна страціла пасля эканамічнага крызісу 2002 года. Падчас яго апошняга прэм’ерскага тэрміна было заключана пагадненне з ЕС і арыштаваны і асуджаны лідар курдскіх тэрарыстаў Абдула Аджалан.

У маі 2006 перажыў сардэчны прыступ, пасля чаго да смерці знаходзіўся ў коме.