Вольга Гапеева

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Гапеева.
Вольга Гапеева
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння 1982
Месца нараджэння
Грамадзянства
Альма-матар
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці драматург, пісьменніца, перакладчыца, паэтка, мовазнаўца, выкладчыца ўніверсітэта
Мова твораў беларуская
Грамадская дзейнасць
Член у
Прэміі
hapeyeva.org
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Вольга Гапеева (нар. 1982, Мінск) — беларуская паэтка, пісьменніца, перакладчыца, лінгвістка, гендарная даследчыца[1]. Сябра беларускага ПЭН-цэнтра і Саюза беларускіх пісьменнікаў.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Скончыла Мінскі дзяржаўны лінгвістычны ўніверсітэт (2004).

Атрымала

  • ступень магістра (лінгвістыка, 2005, МДЛУ),
  • ступень магістра (гендэрныя даследаванні, 2007, EHU-International, Вільнюс, Літва),
  • ступень кандыдата навук (параўнальная лінгвістыка, 2012, МДЛУ),
  • навуковае званне дацэнта (2015).
  • стыпендыятка Літаратурнага Калёквіума Берлін (2009)
  • стыпендыятка Міжнароднага Дома пісьменнікаў і перакладчыкаў (Вэнтспілс, 2010 і 2012)
  • стыпендыятка Праграмы Artist-in-Residence у міжнародным доме пісьменнікаў г. Грац «IHAG» (Аўстрыя, 2013)[1] Архівавана 5 сакавіка 2016.
  • стыпендыятка Праграмы Artist-in-Residence Міністэрства Адукацыі, Культуры і Мастацтва Аўстрыі сумесна з арганізацыяй «KulturKontakr Austria» (Вена, 2014) [2] Архівавана 4 сакавіка 2016.

Прадстаўляла Беларусь на круглым стале «Скрыжаванне літаратуры: Усход і Захад» у рамках 20-га міжнароднага фестывалю (Славенія, Віленіца, 2005); на міжнароднай канферэнцыі «Літаратура без межаў», прысвечанай перакладу славянскіх літаратур краін нечленаў ЕС (Чэхія, Прага, 2006); на фестывалі «Die Macht der Sprache» (Берлін, 2007) у дыскусіі, прысвечанай тэме «Muttersprache. Vaterland».

Творчасць[правіць | правіць зыходнік]

Піша паэзію, прозу, драматургію. Публікуецца з 1999 года ў перыёдыцы і анталогіях. Займаецца літаратурным перакладам (з англійскай, нямецкай, кітайскай, японскай, латышскай), гендарнай праблематыкай у культуры і літаратуры, даследаваннямі ў галіне кампаратыўнай лінгвістыкі, філасофіі мовы і сацыялогіі цела. Сябра беларускага ПЭН-цэнтра і Саюза беларускіх пісьменнікаў.

П’еса В. Гапеевай «Калекцыянэр» была пастаўлена ў рамках фестывалю «Тры дні» (серыя прэзентацый кніг выдавецтва «Логвінаў») у Музеі гісторыі беларускай літаратуры. У кастрычніку 2006 года ў рамках ХІ міжнароднага тэатральнага фестывалю «Кonfrontacje Teatralne» (Люблін, Польшча) п’еса «Калекцыянэр» была прадстаўлена ў праекце «Dramat Nieobecny» на чытаннях беларускай драматургіі.

Выступала як куратарка, перакладчыца і аўтарка анталогіі «Лінія Фронту» (2003) (зборнік беларускіх і нямецкіх тэкстаў) і «Лінія Фронту — 2» (2007), «Анталогія латвійскай паэзіі» (2013), адна з перакладчыкаў зборніка нямецкай паэзіі «У танцы ліхтароў» (Im Lichtertanz, 2004), а таксама кнігі Р. Барадуліна «Ксты» (Ksty) (пераклад на англійскую, 2006).

Кніга Вольгі Гапеевай «Сумны суп» (2014) — гэта гісторыі для дарослых дзяцей. Тут слоўнікі дапамагаюць парасонам, гузікі шукаюць сэнс жыцця, а вожыкі спрабуюць знайсці адказ на пытанне, якое іх даўно хвалюе, — нашто лічыць авечак. За звычайнымі, здавалася б, размовамі і ўчынкамі герояў хаваюцца філасофскія думкі і разважанні.

Кніга паэзіі «Граматыка снегу» (2017) пашырае межы ўсведамлення штодзённасці, дзе словы і значэнні ўглядаюцца адно ў адно ў надзеі пазбегнуць самоты. Гэта своеасаблівая граматыка ўзаемін чалавека з сусветам праз мову. Сімвалічнасць снегу, якая пранізвае кнігу наскрозь, выклікае бязмежнасць інтэрпрэтацый паэзіі.

Творы Вольгі Гапеевай перакладаліся на англійскую, нямецкую, польскую, македонскую, чэшскую, літоўскую, латышскую, славенскую, грузінскую, галандскую, рускую мовы.

Супрацоўнічае з электроннымі музыкамі (Улад Бубен, Aortha, RoomDark, Spit it Out), выступае з аўдыё-візуальнымі перформансамі.

Стаўленне да дзіцячай літаратуры[правіць | правіць зыходнік]

Вольга Гапеева не мае дзяцей, але, па яе словах, любіць дзіцячыя кніжкі. Яна лічыць, што дзіцячая літаратура — гэта вельмі сур’ёзная рэч і што праз дзіцячую літаратуру трэба трансляваць новыя нормы паводзінаў ці «апгрэйджаныя» каштоўнасці.

На яе думку ў сучаснай беларускай дзіцячай літаратуры бракуе тэм, якія ўздымаюцца на захадзе — тэмы зменаў гендарных мадэляў, тэмы смерці, і варта памятаць, што «чытач можа быць дзіцём з сям’і, дзе два таты ці дзве мамы, дачкой прафесара ці дачкой працоўнага» і трэба «падтрымліваць разнастайнасць»[2].

Перакладчыцкая дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

В. Гапеева займаецца літаратурным перакладам, выкладае тэорыю і практыку перакладу. В.Гапеева не карыстаецца падрадкоўнікамі, заўсёды перакладаючы наўпрост з мовы арыгіналу. Аўтарка перакаладаў:

  • (з нямецкай) — Роберт Вальзер, Ульяна Вольф, Гюнтэр Грас, Нора Гомрынгер, Фрыдэрыке Майрокер і інш.
  • (з англійскай) — Сара Кейн, Сільвія Плац, Дылан Томас, Трыстан Х’ю і інш.
  • (з кітайскай) — Дай Ўаншу, Лінь Хуэйінь, Сю Чжымо, Бэй Дао, Тан Даньхон, Лань Лань.
  • (з японскай) — Мары Кона
  • (з латышскай) — Майра Асарэ
  • (з рускай) — Сухбат Афлатуні, Святлана Буніна, Сямён Ханін, Сяргей Цімафееў і інш.

Прэміі і ўзнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Бібліяграфія[правіць | правіць зыходнік]

  • Гапеева В. Рэканструкцыя неба. — Мінск : Логвінаў, 2003. — 142 с.
  • Гапеева В. Няголены ранак. — Мінск: Логвінаў, 2008. — 65 с.
  • Гапеева В. Метад муараваых крэсак. — Мінск : Галіяфы, 2012.
  • Гапеева В. Прысак і пожня. — Мінск : Логвінаў, 2013. (глядзець бук-трэйлер): [3]
  • Гапеева В. (в)ядомыя гісторыі. — Mінск : bybooks.eu, 2013. [4] Архівавана 16 красавіка 2014., (глядзець бук-трэйлер): [5]
  • Гапеева В. Сумны суп. — Мінск : Галіяфы, 2014.
  • Гапеева В. Дзве авечкі. — Мінск : Логвінаў, 2014.
  • Гапеева В. Граматыка снегу. — Мінск : Галіяфы, 2017. — 68 с. ISBN 978-985-7140-15-2
  • Гапеева В. Чорныя макі — Мінск : Логвінаў, 2019
  • Гапеева В. Кэмэл-Трэвэл — Мінск : Логвінаў, 2019
  • Гапеева В. словы якія са мной адбыліся — Мінск : Логвінаў, 2020

у анталогіях і зборніках[правіць | правіць зыходнік]

  • «Labirynt. Antologia współczesnego dramatu białoruskiego» — Radzyń Podlaski, 2013.[6]
  • «European Borderlands. Sprachlandschaften der Poesie», 2009.
  • «Лінія Фронту — 2» Анталёгія Нямецкіх і Беларускіх Тэкстаў. — Мінск: Логвінаў, 2007.
  • «Лінія Фронту». Анталёгія Нямецкіх і Беларускіх Тэкстаў. — Мінск: Логвінаў, 2003. — 240 с.
  • «Краса і сіла». Анталёгія Беларускай паэзіі 20 ст. Складальнік М.Скобла.; Рэд. А. Пашкевіч. — Мінск: Лімарыус, 2003. — 880 с.
  • «Верш на Свабоду». Анталёгія паэзіі. Радыё Свабода, 2002. — 464 с.
  • «Анталогія маладога верша». Мінск: Ураджай, 2001. — 351 с.

у перыядычных выданнях[правіць | правіць зыходнік]

  • «Дзеяслоў» (Беларусь), «пАРТызан» (Беларусь),
  • «Тэксты» (Беларусь), «ARCHE» (Беларусь),
  • «Маладосць» (Беларусь), «Крыніца» (Беларусь), «Першацвет» (Беларусь),
  • «Blesok» (Македонія), «Czas Kultury» (Польшча),
  • «Die Horen» (Нямеччына), «OSTRAGEHEGE» (Нямеччына),
  • «Literatur und Kritik» (Аўстрыя), «Manuskripte» (Аўстрыя).

Зноскі

  1. ↑ Цыганкоў В.. Фэмінізм патрэбны Беларусі, бо ў нашым грамадзтве не хапае чульлівасьці і эмпатыі», — Вольга Гапеева. Радыё Свабода (29 верасень 2016). Праверана 13 сакавіка 2020.
  2. ↑ Бубіч В.. Вольга Гапеева: «Дзіцячая літаратура – вельмі сур’ёзная рэч»(недаступная спасылка). Беларусский журнал (7 чэрвеня 2015). Архівавана з першакрыніцы 17 сакавіка 2020. Праверана 13 сакавіка 2020.
  3. ↑ Вызначаны пераможцы конкурсу “Экслібрыс” імя Янкі Маўра . СБП (11 верасня 2013). Архівавана з першакрыніцы 19 красавіка 2015. Праверана 12 верасня 2013.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Вольга_Гапеева&oldid=4660687"