Віталь Міхайлавіч Сурын

Дадаць спасылкі
З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Сурын.
Віталь Міхайлавіч Сурын
Дата нараджэння 17 студзеня 1940(1940-01-17)[1]
Месца нараджэння
Дата смерці 15 жніўня 2020(2020-08-15) (80 гадоў)
Грамадзянства
Род дзейнасці навуковец
Навуковая сфера механіка
Месца працы
Навуковая ступень доктар тэхнічных навук[1] (1993)
Навуковае званне
Альма-матар
Узнагароды

Віталь Міхайлавіч Су́рын[2] (17 студзеня 1940, станцыя Мірадзіна, Бабруйскі раён, Магілёўская вобласць — 15 жніўня 2020) — беларускі спецыяліст у галіне дынамікі, трываласці машын, прыбораў і апаратуры. Доктар тэхнічных навук (1993), прафесар (1994).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Скончыў Беларускі політэхнічы інстытут (спецыяльнасць «Машыны і тэхналогія апрацоўкі металаў ціскам», 1961), Фізіка-тэхнічны інстытут АН БССР (аспірантура, 1971).

Працаваў у Мінскім філіяле Маскоўскага навукова-даследчага інстытута тэхналогіі аўтамабільнай прамысловасці (1961—1968), Беларускім дзяржаўным універсітэце інфарматыкі і радыёэлектронікі (з 1972, факультэт камп’ютарнага праектавання, кафедра інжынернай графікі, прафесар).

Навуковыя інтарэсы: апрацоўка металаў ціскам.

Бібліяграфія[правіць | правіць зыходнік]

  • Испытание на усталость методом качающейся частоты // Изв. вузов. Маш иностроение. 1988. № 1.
  • Методы обеспечения эквивалентных испытаний аппаратуры и ее элементов на вибрационную и ударную прочность : автореферат диссертации … доктора технических наук : 01.02.06 / Сурин Виталий Михайлович. — Минск, 1993.
  • Пластическая деформация аустенитных сталей при различных схемах напряженного состояния : автореферат диссертации … кандидата технических наук : 05.324 / Сурин В. М. — Минск, 1972.
  • Прикладная механика: [учеб. пособие для студентов вузов по направлениям подгот.: бакалавров и магистров «Технология, оборудование и автоматизация машиностр. пр-в» и дипломир. специалистов «Конструктор.-технол. обеспечение машиностр. пр-в», «Автоматизир. технологии и пр-ва»] / В. М. Сурин. — Минск: Новое знание, 2005. — 386 c. : ил. — (Техническое образование). — ISBN 985-475-098-1.

Зноскі

  1. ↑ а б в г Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2002. — С. 284. — 552 с. — ISBN 985-11-0251-2
  2. ↑ БелЭн 2002.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Су́рын Віталь Міхайлавіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 284. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
  • Сурин Виталий Михайлович // Республика Беларусь : энциклопедия : [в 7 т.]. — Минск, 2008. — Т. 7. — С. 161. (руск.)
  • Сурин Виталий Михайлович // Регионы Беларуси : энциклопедия : в 7 т. — Минск, 2021. — Т. 6 : Могилевская область : в 2 кн., кн. 2. — С. 338. (руск.)
  • Сурин Виталий Михайлович // Белорусский государственный университет информатики и радиоэлектроники: история в биографиях ректоров, ученых, удостоенных почетных званий, лауреатов премий, профессоров, докторов наук : 40 лет (1964—2004). — Минск, 2004. — С. 382—383. (руск.)

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Віталь_Міхайлавіч_Сурын&oldid=4579044"