Валянцін Блакіт

Валянцін Блакіт
Валянцін Блакіт
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	7 кастрычніка 1938
Месца нараджэння	Вострава, Шчучынскі павет, Навагрудскае ваяводства, Польская Рэспубліка;
Дата смерці	7 снежня 2007 (69 гадоў)
Месца смерці	Мінск, Беларусь;
Пахаванне	могілкі Калодзішчы;
Альма-матар	БДУ (1966); Вышэйшая партыйная школа пры ЦК КПСС[d] (1974);
Месца працы	Чырвоны сцяг[d]; За Радзіму[d]; Савецкая вёска[d]; Ленинское знамя[d]; Гродзенская праўда; Гродзенскі абласны камітэт КПБ; Цэнтральны камітэт КПБ;
Прафесійная дзейнасць
Грамадская дзейнасць
Член у	Саюз беларускіх пісьменнікаў;

Валянцін Блакіт (сапр.: Валянцін Уладзіміравіч Болтач; 7 кастрычніка 1938, в. Вострава, Шчучынскі павет, Навагрудскае ваяводства — 7 снежня 2007, Мінск) — беларускі пісьменнік.

Біяграфія

Нарадзіўся ў сялянскай сям’і. Пасля заканчэння Скідзельскай сярэдняй школы ў 1956 годзе быў прыняты на працу літсупрацоўнікам у рэдакцыю шчучынскай раённай газеты «Чырвоны сцяг». У 1957—1960 гг. служыў у Савецкай Арміі^[1].

У 1966 г. скончыў завочна Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт. Працаваў у шчучынскай, затым у жалудоцкай раённай газеце «За Радзіму» (1962), у міжраённай газеце «Савецкая вёска» (Шчучын), у 1963—1967 гг. — адказным сакратаром воранаўскай раённай газеты «Ленинское знамя», у 1967—1968 гг. — уласным карэспандэнтам абласной газеты «Гродзенская праўда». З 1968 г. загадчык сектара друку, радыё і тэлебачання, у 1971—1972 і 1974—1978 гг. намеснік загадчыка аддзела прапаганды і агітацыі Гродзенскага абкама КПБ^[1].

У 1974 г. скончыў Вышэйшую партыйную школу пры ЦК КПСС у Маскве. У 1978—1987 гг. працаваў загадчыкам сектара тэлебачання і радыё ЦК КПБ. З 1987 г. галоўны рэдактар часопіса «Вожык»^[1].

Сябра СП СССР і Беларусі з 1981 г^[1].

Памёр 7 снежня 2007 года ў Мінску. Пахаваны на могілках «Калодзішчы»^[1].

Творчасць

Вершы і нататкі публікаваў яшчэ ў школьныя гады ў раённай і абласной газетах. Першае апавяданне надрукавана ў 1960 г. (часопіс «Вожык»). Аўтар зборніка гумарыстычных апавяданняў «Вынаходнік» (Мінск, 1974), аповесцей «Час прылёту журавоў» (Мінск, 1979), «Шануй імя сваё» (Мінск, 1981; па-руску, Москва, 1985, 1988), «Усмешка Фартуны» (Мінск, 1984), «Вырай» (Мінск, 1986), «Аповесці» (Мінск, 1988)^[1].

Зноскі

↑ ^а ^б ^в ^г ^д ^е Блакіт Валянцін – Белліт (бел.) (7 ліпеня 2023). Праверана 22 ліпеня 2024.

Літаратура

Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 3: Беларусы — Варанец / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 3. — 511 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0068-4 (т. 3).

[:0-1] а ^б ^в ^г ^д ^е Блакіт Валянцін – Белліт (бел.) (7 ліпеня 2023). Праверана 22 ліпеня 2024.

[1]