Галіна Мікалаеўна Кірылава
Галіна Мікалаеўна Кірылава | |
---|---|
Дата нараджэння | 5 (18) сакавіка 1916 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 24 чэрвеня 1986 (70 гадоў) |
Месца смерці | |
Грамадзянства | |
Прафесія | балерына |
Узнагароды |
Галіна Мікалаеўна Кірылава (18 сакавіка 1916, Екацярынбург — 24 чэрвеня 1986, Кіеў) — савецкая артыстка балета, педагог. Народная артыстка УССР (1977). Заслужаная артыстка РСФСР (1940). Лаўрэат Сталінскай прэміі другой ступені (1948).
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Нарадзілася 5 (18 сакавіка) 1916 года ў Екацярынбургу.
Пасля заканчэння Ленінградскага харэаграфічнага тэхнікума па класе педагога А. Я. Ваганавай была прынята ў трупу Ленінградскага Малога тэатра оперы і балета, дзе працавала з 1935 па 1942 год[1] (удзельнічала ў спектаклях да 1946 года); у 1942 годзе перайшла ў трупу Ленінградскага тэатра оперы і балета імя С. М. Кірава, дзе танцавала да 1961 года. У 1956—1961 таксама была загадчыцай балетнай трупы.[1]
У 1961—1970 гадах — інспектар па харэаграфічных вучылішчах у аддзеле навучальных устаноў Міністэрства культуры РСФСР. У гэты ж перыяд, з 1962 года, выкладала класічны танец у Маскоўскім харэаграфічным вучылішчы.
З 1972 года Галіна Кірылава — кіраўнік балетнай трупы Тэатра оперы і балета УССР імя Т. Р. Шаўчэнкі (да 1974) і мастацкі кіраўнік Кіеўскага харэаграфічнага вучылішча (да сваёй смерці ў 1986 годзе).[1]
Сярод вучаніц Кірылавай — балерыны Таццяна Таякіна, Ніна Сямізорава, Ганна Кушнарова, Таццяна Баравік, Ірына Задаяная і іншыя.
Памерла ў Кіеве 24 чэрвеня 1986 года.
Творчасць
[правіць | правіць зыходнік]Была класічнай балерынай з ярка выяўленым лірыка-драматычным і камедыйным талентам.
Акцёрская выразнасць і прыроджаная пластычнасць надавалі яе выкананню нязмушанасць і лёгкасць.
Лепшыя камедыйныя ролі стварыла ў балетах, пастаўленных Л. М. Лаўроўскім і Б. А. Фенстэрам . Сярод партый: Ліза; Беатрычэ («Уяўны жаніх» М. Чулакі), Мар’я-краса («Цудоўная фата» Заранек), Мадлон («Фадэта»), Царыца балю («Арлекінада»), Сванільда («Капелія» Л. Дэліба); Папоўна і Чартоўка («Казка аб попе і работніку яго Балдзе» М. Чулакі), Ніна («Каўказскі палоннік» Б. Асаф’ева) і інш.
Як класічная лірыка-драматычная балерына выканала партыі Адэта — Адылія, Раймонда, Аўрора; Гамзаці («Баядэрка»), Снягурачка («Вясновая казка» на муз. П. І. Чайкоўскага), Параша («Медны вершнік» Р. М. Гліэра) і інш.
Узнагароды
[правіць | правіць зыходнік]- 1939 — ордэн «Знак Пашаны»[2]
- 1940 — заслужаная артыстка РСФСР
- 1948 — Сталінская прэмія другой ступені — за выкананне партыі Беатрычэ ў балетным спектаклі «Уяўны жаніх» М. І. Чулакі на сцэне ЛМАТОБ (1946).
- 1977 — народная артыстка УССР
Зноскі
- ↑ а б в Галина Кириллова в Энциклопедии современной Украины . Архівавана з першакрыніцы 5 сакавіка 2016. Праверана 20 мая 2017.
- ↑ сентября 1932 г. 91 страница . Архівавана з першакрыніцы 17 лютага 2022. Праверана 17 лютага 2022.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Балет: энциклопедия. / Гл. ред. Ю. Н. Григорович.- М.: Советская энциклопедия, 1981.- 623 стр. с илл.
- Нарадзіліся 18 сакавіка
- Нарадзіліся ў 1916 годзе
- Нарадзіліся ў Екацярынбургу
- Памерлі 24 чэрвеня
- Памерлі ў 1986 годзе
- Памерлі ў Кіеве
- Кавалеры ордэна «Знак Пашаны»
- Народныя артысты Украінскай ССР
- Заслужаныя артысты РСФСР
- Народныя артысты Украіны
- Лаўрэаты Сталінскай прэміі
- Асобы
- Артысты балета паводле алфавіта
- Артысты балета СССР
- Артысты балета Украіны
- Артысты балета XX стагоддзя
- Вучаніцы Агрыпіны Ваганавай
- Артысты балета Марыінскага тэатра
- Артысты балета Міхайлаўскага тэатра