Рэйнгольд Морыцавіч Гліэр

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Р. М. Гліэр)
Рэйнгольд Морыцавіч Гліэр
Асноўная інфармацыя
Дата нараджэння 30 снежня 1874 (11 студзеня 1875)[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 23 чэрвеня 1956(1956-06-23)[3] (81 год)
Месца смерці
Месца пахавання
Краіна
Альма-матар
Месца працы
Музычная дзейнасць
Педагог Sergei Ivanovich Taneyev[d][1][6], Міхаіл Міхайлавіч Іпалітаў-Іванаў[d][1][6], Otakar Ševčík[d], Anton Arensky[d][6], Georgi Conus[d][6] і Jan Hřímalý[d][6]
Прафесіі кампазітар, дырыжор, харэограф, музыказнавец, музычны педагог, выкладчык універсітэта, кінакампазітар, піяніст
Інструменты скрыпка і фартэпіяна[6]
Жанры опера[7], сімфонія[7], класічная музыка[7], фолк-музыка[7] і балет[d][7]
Выхаванцы Сяргей Сяргеевіч Пракоф'еў[7], Мікалай Якаўлевіч Мяскоўскі[7], Арам Ільіч Хачатуран[7], Lev Knipper[d][8], Boris Aleksandrovich Diev[d], Aleksandr Davidenko[d][6], Alexander Mosolov[d][9], Mitya Stillman[d][10], Nikolai Rakov[d][6] і Borys Liatoshynsky[d][6]
Грамадская дзейнасць
Член у
Прэміі
Сталінская прэмія 1-й ступені
Узнагароды
ордэн Леніна ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга Ордэн «Знак Пашаны» медаль «За доблесную працу ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.» медаль «У памяць 800-годдзя Масквы»
народны артыст СССР Народны артыст Узбекскай ССР People's Artiste of the Azerbaijan SSR Народны артыст РСФСР Заслужаны артыст РСФСР Заслужаны дзеяч мастацтваў РСФСР
Аўтограф Аўтограф
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Рэйнгольд Морыцавіч Гліэр (імя пры нараджэнні — Рэйнгольд Эрнест Гліэр; 1875, Кіеў — 23 чэрвеня 1956) — рускі кампазітар, дырыжор, педагог, музычна-грамадскі дзеяч. Народны артыст СССР (1938). Лаўрэат трох Сталінскіх прэмій I ступені (1946, 1948, 1950). Кавалер трох ордэнаў Леніна (1945, 1950, 1955). Старшыня Усерасійскага таварыства драматургаў і кампазітараў (1924—1930). Аўтар музыкі гімна горада Санкт-Пецярбурга.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

У 1900 годзе скончыў Маскоўскую кансерваторыю.

З 1913 года прафесар (з 1914 года дырэктар) Кіеўскай, з 1920 года Маскоўскай кансерваторый.

Творчасць[правіць | правіць зыходнік]

У сваёй творчасці прадаўжаў традыцыі рускай музычнай класікі (лініі эпічнага сімфанізму).

Аўтар 5 опер, якія мелі вялікае значэнне для развіцця музычнай культуры Азербайджана і Узбекістана, у т.л. «Шахсенем» (1927); «Лейлі і Меджнун» (1940) і «Гюльсара» (1949), абедзве з Т. Садыкавым.

З сямі яго балетаў асабліва значныя

Аўтар праграмных сімфанічных твораў, у т.л. 3-я сімфонія «Ілья Мурамец» (1911), сімфанічная карціна «Запарожцы» (1921), паэма «Запавет» (1929), канцэртаў, у т.л. для арфы (1938) і каларатурнага сапрана (1943, Дзяржаўная прэмія СССР 1946) з аркестрам, інструментальных ансамбляў (за 4-ы квартэт Дзяржаўная прэмія СССР 1948), п’еса для фартэпіяна, скрыпкі, віяланчэлі з фартэпіянам, рамансаў і песень, музыкі для драматычных спектакляў.

Зноскі

  1. ↑ а б в г д Г. Риман Глиэр // Музыкальный словарь: Перевод с 5-го немецкого издания / под ред. Ю. Д. Энгель — М.: Музыкальное издательство П. И. Юргенсона, 1901. — Т. 1. — С. 366.
  2. ↑ Internet Movie Database — 1990. Праверана 17 кастрычніка 2015.
  3. ↑ Глиэр Рейнгольд Морицевич // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 27 верасня 2015.
  4. ↑ а б Глиэр Рейнгольд Морицевич // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
  5. ↑ Find a Grave — 1996. Праверана 30 сакавіка 2022.
  6. ↑ а б в г д е ё ж з і к л м н Grove Music Online — OUP. — ISBN 978-1-56159-263-0 Праверана 31 сакавіка 2022.
  7. ↑ а б в г д е ё ж Bell A. Encyclopædia Britannica — Encyclopædia Britannica, Inc., 1768. Праверана 31 сакавіка 2022.
  8. ↑ Grove Music Online — OUP. — ISBN 978-1-56159-263-0 Праверана 5 красавіка 2022.
  9. ↑ Grove Music Online — OUP. — ISBN 978-1-56159-263-0 Праверана 11 красавіка 2022.
  10. ↑ MITYA STILLMAN, COMPOSER, DEAD / J. Kahn — Manhattan, NYC: New York Times Company, A. G. Sulzberger, 1936. — ISSN 0362-4331; 1553-8095; 1542-667X Праверана 4 красавіка 2022.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Рэйнгольд_Морыцавіч_Гліэр&oldid=3863592"