Ганна Валентыновіч

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Ганна Валентыновіч
Anna Walentynowicz
Прэзідэнт Польшчы Лех Качынскі ўзнагароджвае Ганну Валентыновіч ордэнам Белага Арла (3 мая 2006 г.)
Імя пры нараджэнні польск.: Anna Lubczyk
Род дзейнасці Прафсаюзная дзяячка
Дата нараджэння 15 жніўня 1929(1929-08-15)[1][2]
Месца нараджэння
Дата смерці 10 красавіка 2010(2010-04-10)[1] (80 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Веравызнанне каталіцтва[5] і Каталіцкая Царква[5]
Месца працы
Узнагароды і прэміі
Аўтограф Выява аўтографа
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Памятная дошка на доме, дзе Ганна Валентыновіч жыла да смерці

Га́нна Валентыно́віч (польск.: Anna Walentynowicz; 15 жніўня 1929, Садовэ, цяпер Гошчанскі раён — 10 красавіка 2010, Смаленская вобласць) — легендарная постаць у Польшчы, актывістка і заснавальніца прафсаюза «Салідарнасць».

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

З 1950 года працавала на Гданьскай суднаверфі як зваршчыца і кранаўшчыца. За ўдзел у прафсаюзным руху адміністрацыя звольніла яе 7 жніўня 1980 года (за пяць месяцаў да выхаду на пенсію). Рашэнне адміністрацыі выклікала страйк, які пачаўся 14 жніўня 1980 года. У выніку страйку паўстаў незалежны прафсаюз «Салідарнасць», а Г. Валентыновіч і звольненага неўзабаве пасля яе Леха Валенсу аднавілі на працы.

З «Салідарнасці» Г. Валентыновіч выйшла яшчэ ў 1980-х гадах, крытыкуючы тагачаснае кіраўніцтва прафсаюза вакол Леха Валенсы.

У 2006 годзе Інстытут нацыянальнай памяці апублікаваў інфармацыю, што ў 1981 годзе за Г. Валентыновіч сачылі больш за 100 функцыянераў і агентаў камуністычных спецслужб.[7]

Загінула 10 красавіка 2010 года ў авіякатастрофе пад Смаленскам.

Пахаваная ў Гданьску.

Зноскі

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]