Радыё Свабодная Еўропа/Радыё Свабода

Радыё «Свабода»
Радыё «Свабода»
	«Радыё Свабодная Еўропа/Радыё Свабода»
Краіна	ЗША
Частата	612 СВ і караткахвалевае вяшчанне
Зона вяшчання	Еўропа
Дата пачатку вяшчання	1953
Сайт	svaboda.org
Анлайн-трансляцыя	ёсць
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Радыё Свабодная Еўропа, Радыё Свабодная Еўропа/Радыё Свабода (англ.: Radio Free Europe/Radio Liberty) — радыёстанцыя, фінансаваная Кангрэсам ЗША. Старшыня — Джэфры Гедмін^[2].

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Радыёстанцыя створана ў 1949 у Нью-Ёрку, з 1950 яе сядзібай стаў Мюнхен. Летам 1950 пачалося вяшчанне з перасоўных радыёперадатчыкаў, уладкаваных у аўтафургонах, якія перамяшчаліся ўздоўж мяжы з Чэхаславакіяй — першыя праграмы былі на чэшскай мове. Прыкладна праз год у Мюнхене пад радыёстанцыю быў абсталяваны асобны будынак.

Радыё Свабодная Еўропа вяшчала на краіны Усходняй Еўропы, якія пасля 1945 трапілі ў сферу ўплыву СССР, а таксама на Літву, Латвію і Эстонію (ЗША не прызналі іх уключэння ў склад СССР). Для астатніх 12 рэспублік былога СССР вяшчала Радыё «Свабода». Беларуская служба Радыё «Вызваленне» пачала вяшчанне 20 мая 1954 года^[3]. У 1959 годзе адбылася змена назову радыёстанцыі з «Вызваленне» на «Свабода»^[4]. У 1973 годзе Радыё «Свабода» і Радыё «Свабодная Еўропа» вывелі з-пад фінансавай апекі Галоўнай разведвальнай ўправы ЗША і перадалі пад кіраванне адмыслова створанаму Камітэту міжнароднага радыёвяшчання. Ад таго часу фінансаванне ажыццяўляецца адкрыта праз амерыканскі Кангрэс^[5].

У 1990-я гг., пасля палітычных змен ва Усходняй Еўропе, сядзіба радыёстанцыі была перанесена ў Прагу. Былі выведзены па-за рамкі станцыі некаторыя нацыянальныя рэдакцыі (польская, чэшская, венгерская, славацкая), у той жа час пачалося вяшчанне на некаторыя іншыя краіны (напр. Іран, Ірак, а яшчэ раней — на Афганістан).

Зараз у эфір радыёстанцыі выходзяць праграмы больш як на 20 мовах. Вяшчанне вядзецца на кароткіх хвалях, праз спадарожнікі і Інтэрнэт, таксама праграмы рэтранслююцца ў многіх краінах мясцовымі станцыямі. На сядзібе ў Празе працуе 550 супрацоўнікаў. Радыё «Свабодная Еўропа» мае прадстаўніцтвы ў 19 краінах^[6].

Геаграфія вяшчання[правіць | правіць зыходнік]

Вяшчанне спынена[правіць | правіць зыходнік]

У дужках азначаны год спынення вяшчання

Балгарыя (2004 г.)
Венгрыя (1993 г.)
Латвія (2004 г.)
Польшча (1997 г.)
Румынія (2004 г.)
Славакія (2004 г.)
Чэхія (2002 г.)
Эстонія (2004 г.)
Літва (2004 г.)
Славенія (2004 г.)
Харватыя (2009 г.)

Зноскі

↑ https://pressroom.rferl.org/rferl-language-services
↑ Алесь Дашчынскі. Гедмін моцна расчараваны, як беларуская ўлада ставіцца да Курапатаў// Радыё «Свабода». 21 мая 2009
↑ Свабодзе — 55!// Радыё «Свабода». 18 мая 2009
↑ Сяргей Шупа. Радыё Свабода год за годам: 1959// Радыё «Свабода». 6 ліпеня 2009
↑ Сяргей Шупа. Радыё Свабода год за годам: 1973// Радыё «Свабода». 20 ліпеня 2009
↑ Вольга Грынявіцкая. Джэф Гэдмін: «Калі ўлады баяцца Радыё Свабода, то гэта выглядае, што яны баяцца свайго народа…»(недаступная спасылка)// Народная воля. № 79-80 (3005-3006) 26 мая 2009

[_38977721dfccd5d0-1] ttps://pressroom.rferl.org/rferl-language-services

[2] Алесь Дашчынскі. Гедмін моцна расчараваны, як беларуская ўлада ставіцца да Курапатаў// Радыё «Свабода». 21 мая 2009

[3] Свабодзе — 55!// Радыё «Свабода». 18 мая 2009

[4] Сяргей Шупа. Радыё Свабода год за годам: 1959// Радыё «Свабода». 6 ліпеня 2009

[5] Сяргей Шупа. Радыё Свабода год за годам: 1973// Радыё «Свабода». 20 ліпеня 2009

[6] Вольга Грынявіцкая. Джэф Гэдмін: «Калі ўлады баяцца Радыё Свабода, то гэта выглядае, што яны баяцца свайго народа…»(недаступная спасылка)// Народная воля. № 79-80 (3005-3006) 26 мая 2009

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]