Георгій Сцяпанавіч Жжонаў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Георгій Сцяпанавіч Жжонаў
Дата нараджэння 9 (22) сакавіка 1915[1]
Месца нараджэння
Дата смерці 8 снежня 2005(2005-12-08)[1][2] (90 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Адукацыя
Прафесія акцёр, літаратар, мемуарыст, празаік
Узнагароды
Ордэн «За заслугі перад Айчынай» II ступені ордэн «За заслугі перад Айчынай» IV ступені ордэн Леніна ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга Медаль «У памяць 850-годдзя Масквы» юбілейны медаль «У памяць 300-годдзя Санкт-Пецярбурга» медаль «Ветэран працы» медаль «У памяць 250-годдзя Ленінграда»
народны артыст СССР Народны артыст РСФСР Заслужаны артыст РСФСР Дзяржаўная прэмія РСФСР імя братоў Васільевых прэмія МУС Расіі

Ніка[d] (1996)

Кінатаўр

ТЭФІ[d] (1999)

IMDb ID 0955921
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Георгій Сцяпанавіч Жжонаў (руск.: Гео́ргий Степа́нович Жжёнов; 9 [22] сакавіка 1915, Петраград — 8 снежня 2005, Масква) — савецкі і расійскі акцёр тэатра і кіно, літаратар, мемуарыст, грамадскі дзеяч. Народны артыст СССР (1980). Лаўрэат Дзяржаўнай прэміі РСФСР ім. братоў Васільевых (1975).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Першыя 22 гады жыцця Георгія прайшлі на Васільеўскім востраве. У 1930 годзе пасля заканчэння сямі класаў школы паступіў на акрабатычнае аддзяленне Ленінградскага эстрадна-цыркавога (харэаграфічнага) тэхнікума. Пры паступленні ўзяў дакументы ў брата і паступіў як Барыс Жжонаў. Пасля гэты факт прызнаў, але гэта яму даравалі. Праз год Георгій разам з аднакурснікам Жоржам Смірновым адрэпеціраваў каскадны эксцэнтрычны нумар пад назвай «Кітайскі стол», і пачаў выступаць у Ленінградскім цырку «Шапіто» як дуэт «2-ЖОРЖ-2» у жанры каскаднай акрабатыкі.

У цырку яго заўважылі працаўнікі кіно. Запрасілі здымацца на кінастудыю «Ленфільм» і прапанавалі галоўную ролю трактарыста Пашкі Ветрава ў фільме «Памылка героя» (1932). Здымаўся таксама на кінастудыі «Белдзяржкіно» (цяпер «Беларусьфільм»). Пасля гэтага ў 1932 годзе пакінуў цыркавую кар’еру і паступіў на кінааддзяленне ў Ленінградскі тэхнікум сцэнічных мастацтваў (цяпер — Расійскі дзяржаўны інстытут сцэнічных мастацтваў), які скончыў у 1935 годзе. Выкладчыкам быў кінарэжысёр Сяргей Герасімаў. Да заканчэння тэхнікума паспеў зняцца ў некалькіх фільмах: «Наследны прынц Рэспублікі» (1934), «Залатыя агні» (1934) і «Чапаеў» (1934) у сцэне з Б. А. Бабачкіным.

Фільмаграфія[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. а б Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
  2. Georgi Zhzhyonov // Find a Grave — 1996. Праверана 9 кастрычніка 2017.