Жак Касіні

Жак Касіні
Jacques Cassini
Дата нараджэння	8 (18) лютага 1677
Месца нараджэння	Парыж, Парыж, рэгіён Іль-дэ-Франс, Метраполія Францыі, Францыя
Дата смерці	18 красавіка 1756(1756-04-18) (79 гадоў)
Месца смерці	Клермон[d], дэпартамент Уаза, рэгіён Пікардыя, Францыя
Грамадзянства	Францыя
Бацька	Джавані Даменіка Касіні
Маці	Geneviève de Laistre[d]
Дзеці	César-François Cassini de Thury[d] і Dominique-Joseph de Cassini[d]
Род дзейнасці	астраном, географ
Навуковая сфера	астраномія
Месца працы	Парыжская абсерваторыя
Альма-матар	Калеж Чатырох Нацый Парыжскі ўніверсітэт
Навуковы кіраўнік	Pierre Varignon[d] і Джавані Даменіка Касіні
Вядомыя вучні	Nicolas Louis de Lacaille[d]
Член у	Лонданскае каралеўскае таварыства Французская акадэмія навук Пруская акадэмія навук
Узнагароды	член Лонданскага каралеўскага таварыства
Подпіс
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Жак Касіні (фр.: Jacques Cassini; (18 лютага 1677- 18 красавіка 1756) — французскі астраном, сын Ж. Д. Касіні.

Біяграфія

Нарадзіўся ў Парыжскай абсерваторыі, у 1691 скончыў Мазарыніеўскі калеж і з гэтага часу працаваў у Парыжскай абсерваторыі, якую ўзначаліў пасля смерці бацькі.

Асноўныя працы прысвечаны вызначэнню фігуры Зямлі, вывучэнню планет і іх спадарожнікаў, камет. Дапамагаў бацьку ў астранамічных назіраннях і геадэзічных вымярэннях. У 1695 суправаджаў яго ў паездцы па Італіі, затым наведаў Фландрыю, Нідэрланды, Англію, дзе выканаў вялікую колькасць астранамічных і геадэзічных вымярэнняў. У 1700—1701 удзельнічаў у вымярэнні паўднёвай дугі Парыжскага мэрыдыяна; у 1718 завяршыў вымярэнне паўночнай часткі гэтага мерыдыяна, давёўшы яго да Дзюнкерка. У спрэчцы аб форме фігуры Зямлі займаў памылковую пазіцыю, лічачы яе выцягнутым сфероідам. Прапанаваў метад вызначэння даўгаты з назіранняў пакрыццяў зорак і планет Месяцам. Вывучаў арбіты спадарожнікаў планет, будову кольцаў Сатурна. Выканаў шмат назіранняў камет. Вывучаў марскія прылівы. Пасля адкрыцця Э. Галеям уласных рухаў зорак першым пачаў іх вымярэнні. Быў перакананым картэзіянцам і праціўнікам тэорыі сусветнага прыцягнення, імкнуўся факты назіранняў інтэрпрэтаваць з дапамогай тэорыі віхроў.

Член Парыжскай АН (1699), член Лонданскага каралеўскага таварыства (1698).

У яго гонар названы кратар на Месяцы і астэроід № 24102.

Публікацыі

• De la grandeur et de la figure de la terre (1720)
• Méthode de determiner si la terre est sphérique ou non (1738)
• Éléments d'astronomie (1740)
• Tables astronomiques du Soleil, de la Lune, des Planètes, Des Étoiles Fixes Et Des Satellites De Jupiter Et De Saturne (1740)
• Traité de la Comète qui a paru en décembre 1743 & en janvier, février & mars 1744 avec Jean Philippe de Chéseaux
• Addition aux Tables astronomiques (1756)

Літаратура

• Колчинский И.Г.,Корсунь А.А.,Родригес М.Г. Астрономы.Биографический справочник. — Киев: Наукова думка, 1986.