Жан Палан

Жан Палан
фр.: Jean Paulhan
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння:	2 снежня 1884(1884-12-02)
Месца нараджэння:	Нім, дэпартамент Гар, рэгіён Лангедок — Русільён, Францыя
Дата смерці:	9 кастрычніка 1968(1968-10-09)[…] (83 гады)
Месца смерці:	Парыж, Францыя
Пахаванне:	Баньё[d]
Грамадзянства:	Францыя
Бацька:	Frédéric Paulhan[d]
Дзеці:	Claire Paulhan[d]
Месца працы:	Écrits de Paris[d]
Літаратурная дзейнасць
Род дзейнасці:	празаік, літаратурны крытык, эсэіст
Мова твораў:	французская мова
Узнагароды:	Вялікая літаратурная прэмія Французскай акадэміі[d]
Творы ў Вікікрыніцах
Выявы на Вікісховішчы
Цытаты ў Вікіцытатніку

Жан Палан (фр.: Jean Paulhan, 2 снежня 1884, Нім — 9 кастрычніка 1968, Парыж) — французскі пісьменнік, эсэіст, выдавец. Член Французскай Акадэміі (1963).

Біяграфія

Выкладаў літаратуру і гімнастыку ў ліцэі на Мадагаскары (1907—1910), затым вучыўся ў Школе ўсходніх моў у Парыжы. Удзельнічаў у Першай сусветнай вайне, быў паранены ў 1914 годзе. Пасля вайны зблізіўся з сюррэалістамі, у 1920 годзе стаў сакратаром рэдакцыі La Nouvelle Revue française, а потым галоўным рэдактарам гэтага аўтарытэтнага выдання ў 1925—1940, 1946—1968 гадах.

Пісаў прозу, але найбольш вядомы дзякуючы кнігам эсэ пра літаратуру і мове «Кветкі Тарба, або Тэрор ў літаратуры» (1941), «Ключ да паэзіі» (1944), эсэ пра мастацтва і сяброў-мастакоў (Брак і інш.). Вялікую цікавасць мае шырокая перапіска Палана з большасцю буйных пісьменнікаў Францыі XX стагоддзя.

Член Французскай Акадэміі (1963), вялікі афіцэр ордэна Ганаровага легіёна, ганараваны Ваеннага крыжа за ўдзел у Першай сусветнай вайне, Медалі ўдзельніка Супраціву.