Жорж Эжэн Асман
| Жорж Эжэн Асман фр.: Georges Eugène Haussmann | |
 | |
| Партыя | |
|---|---|
| Адукацыя | |
| Дзейнасць | палітык, службовая асоба |
| Член у | |
| Веравызнанне | пратэстанцтва |
| Нараджэнне | 27 сакавіка 1809[1][2][…] |
| Смерць | 11 студзеня 1891[1][2][…] (81 год) |
| Пахаванне | |
| Дзеці | Валянціна Асман[d] |
| Узнагароды |
   |
Жорж Эжэн Асман (Хаўсман) (фр.: Georges Eugène Haussmann), больш вядомы як барон Асман (baron Haussmann), (27 сакавіка 1809, Парыж — 11 студзеня 1891, Парыж) — французскі дзяржаўны дзеяч, прэфект дэпартамента Сена (1853—1870), сенатар (1857), член Акадэміі прыгожых мастацтваў (1867), горадабудаўнік, шмат у чым вызначыў сучаснае аблічча Парыжа.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Асман нарадзіўся 27 сакавіка 1809 ў Парыжы, у пратэстанцкай сям'і нямецкага паходжання. Вучыўся ў калежы Генрыха IV, затым вывучаў права, паралельна займаючыся музыкай. У 1830 г. атрымаў пасаду супрэфекта Нерака.
У 1853 стаў прэфэктам дэпартамента Сена; захоўваў гэтую пасаду да 1870. Па загаду Напалеона III уладкаваў для прагулак парыжан Булонскі лес і некалькі паркаў у самым Парыжы, у прыватнасці паркі Мансуры і Бют-Шамон.
Перабудаваў шэраг населеных кварталаў, знясучы мноства старых (у тым ліку сярэднявечных) дамоў і праклаўшы многія, якія набылі пазней папулярнасць, бульвары. У агульнай складанасці пад кіраўніцтвам Асмана было рэарганізавана каля 60 % нерухомай маёмасці Парыжа.
У 1865 на свае працы Асман атрымаў крэдыт у 250 млн франкаў, у 1869 — яшчэ адзін, на 260 млн франкаў. Пры ўрадзе Эміля Аліўе барон Асман быў адлучаны ад пасады.
Асман памёр у Парыжы 11 студзені 1891 г.. Пахаваны на могілках Пер-Лашэз. Яго імем названы адзін з бульвараў у цэнтры Парыжа.
Горадабудаўнічыя працы барона Асмана ў Парыжы[правіць | правіць зыходнік]
Напалеон III прызначыў Жоржа Асмана прэфектам дэпартамента Сена ў 1853 г. Атрымаўшы карт-бланш ад манарха, Асман практычна перакраіў вулічную сетку Парыжа, разбурыўшы большую частку старога Парыжа для стварэння восяў, якія пранізваюць сталіцу і адкрываюць цудоўныя выгляды (перспектывы) на многія манументы горада. Усе горадабудаўнічыя працы мелі пад сабой сацыяльныя і ваенныя прычыны.
Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]
Зноскі
- ↑ 1,0 1,1 http://www.senat.fr/senateur-2nd-empire/haussmann_georges_eugene0103e2.html
- ↑ 2,0 2,1 data.bnf.fr: платформа адкрытых дадзеных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
- ↑ 3,0 3,1 Georges, Eugène Haussmann // Sycomore / Assemblée nationale Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Moiroux J. Le cimetière du Père-Lachaise — Paris: 1908. — P. 189.
- ↑ Bauer P. Deux siècles d'histoire au Père Lachaise — Versailles: 2006. — P. 408. — ISBN 978-2-914611-48-0
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- David Jordan: Die Neuerschaffung von Paris. Baron G. E. Haussmann und seine Stadt. Fischer, Frankfurt/Main 1996, ISBN 3-10-037714-1.
|
- Выпускнікі ліцэя Генрыха IV
- Выпускнікі ліцэя Кандарсэ
- Выпускнікі Парыжскай кансерваторыі
- Нарадзіліся 27 сакавіка
- Нарадзіліся ў 1809 годзе
- Нарадзіліся ў Парыжы
- Памерлі 11 студзеня
- Памерлі ў 1891 годзе
- Памерлі ў Парыжы
- Пахаваныя на могілках Пер-Лашэз
- Рыцары Вялікага крыжа ордэна Бязгрэшнага зачацця Дзевы Марыі Віла-Вікозскай
- Кавалеры Вялікага крыжа ордэна Ганаровага легіёна
- Асобы
- Горадабудаўнікі Францыі
- Дзяржаўныя дзеячы Францыі
