Караліна Банапарт

З пляцоўкі Вікіпедыя
Перайсці да навігацыі Перайсці да пошуку
Караліна Банапарт
фр.: Maria Nunziata Carolina Buonaparte
Caroline Murat by Vigee-Lebrun.jpg
Grand Coat of Arms of Caroline Murat Bonaparte.svg
Каралева-кансорт Неапаля
1 жніўня 1808 — 3 мая 1815
Нараджэнне 25 сакавіка 1782(1782-03-25)[1][2][…]
Смерць 18 мая 1839(1839-05-18)[4][1][…] (57 гадоў)
Месца пахавання
Род Мюраты[d] і Дынастыя Банапартаў
Бацька Карла Буанапартэ[5]
Маці Летыцыя Рамаліна[5]
Муж Іаахім Мюрат[5][6] і Francesco Macdonald[d][5]
Дзеці Ашыль Мюрат[d][5], Люсьен Мюрат[d], Luisa Rasponi Murat[d] і Letizia Murat[d][7]
Веравызнанне Каталіцкая Царква
Дзейнасць валадарная каралева
Узнагароды
Order of Queen Maria Luisa
Commons-logo.svg Караліна Банапарт на Вікісховішчы

Каралі́на Банапа́рт (Caroline Bonaparte, поўнае імя Maria Nunziata Carolina Buonaparte) (25 сакавіка 1782, Аяча, Корсіка — 18 мая 1839, Фларэнцыя) — самая малодшая з сясцёр Напалеона Банапарта.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

У 1793 годзе разам з сям'ёй пераехала ў Францыю. Яна закахалася ў Іаахіма Мюрата, генерала арміі свайго брата і выйшла за яго замуж у 1800 годзе.

Любіміца Напалеона Банапарта, славалюбівая Караліна прагнула ўлады не менш за свайго брата і ў 1806 годзе стала вялікай герцагіняй Клевэ і Берга, у 1808 годзе — каралевай Неапаля. Караліна прыцягвала сабе ў дапамогу вядомых дзяржаўных мужоў, яе сябрамі былі Жуно, Талейран і Фушэ.

З'яўленне на свет Напалеона II разбурыла мары Караліны аб тым, што яе старэйшы сын Напалеон-Ахіл Мюрат стане спадчыннікам яе брата. Яна заключыла саюз, не толькі палітычны, але і любоўны, з ворагам Напалеона — Клеменсам Метэрніхам, які сто дзён беспаспяхова спрабаваў захаваць за Мюратамі трон.

Мюрат быў расстраляны па законах ваеннага часу 13 кастрычніка 1815 года ў Калабрыі ў Піца па загадзе караля Фердынанда IV Бурбона. Яго ўдава збегла ў Аўстрыю і жыла там да сваёй смерці ў якасці графіні Ліпоны на віле Камба Марца недалёка ад Трыеста.

Нашчадкі[правіць | правіць зыходнік]

  • Напалеон-Ахіл Мюрат (1801—1847);
  • Летыцыя Ёзэф Мюрат (1802—1859);
  • Напалеон Люсьен Мюрат (1803—1878);
  • Луіза Жулі Мюрат (1805—1889).

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. ↑ 1,0 1,1 Caroline Bonaparte // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 Caroline Bonaparte // SNAC — 2010. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. ↑ Lundy D. R. Maria Annunziata Carolina Bonaparte // The Peerage Праверана 9 кастрычніка 2017.
  4. ↑ Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 Kindred Britain
  6. ↑ (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.
  7. ↑ Lundy D. R. The Peerage

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Караліна_Банапарт&oldid=3809575"