Шарль Марыс дэ Талейран-Перыгор

Шарль Марыс дэ Талейран-Перыгор фр.: Charles-Maurice de Talleyrand-Périgord
Партыя:	беспартыйны
Адукацыя:	Ліцэй Сент-Луі[d]
Дзейнасць:	палітык, дыпламат, клерык, ксёндз
Член у:	Акадэмія надпісаў і прыгожай славеснасці[d] Académie des Sciences Morales et Politiques[d] Travellers Club[d]
Веравызнанне:	каталіцтва
Нараджэнне:	2 лютага 1754(1754-02-02) ці 13 лютага 1754(1754-02-13) Парыж, Каралеўства Францыя
Смерць:	17 мая 1838(1838-05-17)[…] (84 гады) Парыж, дэпартамент Сена, Францыя
Пахаванне:	Château de Valençay[d]
Бацька:	Шарль-Даніэль дэ Тайлеран-Перыгор[d]
Жонка:	Кацярына Гран[d]
Дзеці:	Шарль Жазеф дэ Флао[d] і Жазэфіна-Паўліна дэ Талейран-Перыгор[d]
Аўтограф:
Узнагароды:	Grand Cross of the Order of the Immaculate Conception of Vila Viçosa[d] Вялікі крыж ордэна Святога Іосіфа[d]

Шарль Марыс дэ Талейран-Перыгор (фр.: Charles Maurice de Talleyrand-Périgord; 2 лютага 1754 — 17 мая 1838) — французскі палітык і дыпламат, які займаў пасаду міністра замежных спраў пры трох рэжымах, пачынаючы з Дырэкторыі і канчаючы ўрадам Луі-Філіпа. Вядомы майстар палітычнай інтрыгі. Бискуп Ацёнскі (з 2 лістапада 1788 г па 13 красавіка 1791). Імя «Талейран» зрабілася ледзь не намінальным для пазначэння хітрасці, спрыту і беспрынцыповасці.

Стары парадак

Талейран нарадзіўся 2 лютага 1754 г. у Парыжы, у шляхетнай, але небагатай арыстакратычнай сям'і Шарля Даніэля дэ Талейран-Перыгор (1734—1788). Продкі будучага дыпламата паходзілі ад Адальберта Перыгорскага, васала Гуга Капета. Дзядзька Талейрана, Аляксандр Анжалік дэ Талейран-Перыгор, быў у свой час архібіскупам Рэймскім, затым кардыналам і архібіскупам Парыжскім. Найшчасныя гады дзяцінства, па ўспамінах, Талейран правёў у сядзібе сваёй прабабкі, графіні Рашэшуар-Мантэмар, унучкі Кальбер.

Меркавана, траўма нагі перашкодзіла хлопчыку паступіць на вайсковую службу. Бацькі вырашылі скіраваць сына на царкоўную сцяжыну, верагодна, у надзеі зрабіць яго біскупам і захаваць пад уплывам сям'і Талейранаў біскупства Ацён. Шарль Марыс паступіў у калегію д'Аркур у Парыжы, затым вучыўся ў семінарыі Сен-Сюльпіс (1770—1773) і ў Сарбоне. Атрымаў ступень ліцэнцыята па тэалогіі. У 1779 г. Талейран быў пасвечаны ў святары.

У 1780 годзе Талейран становіцца Генеральным агентам Галіканскай (французскай) царквы пры двары. На працягу пяці гадоў ён сумесна з Раймонам дэ Буажэлонам, архібіскупам Ахенскім, ведаў маёмасцю і фінансамі Галіканскай царквы. У 1788 г. Талейран стаў біскупам Ацёнскім.