Карл IV Тэадор

Карл IV Тэадор
Курфюрст (Баварскае курфюрства) 30 снежня 1777 — 1799
герцаг (Пфальц-Нойбург[d]) 1742 — 1799
Курфюрст (Курпфальц) 31 снежня 1742 — 1777
маркграф (Marquisette of Bergen op Zoom[d]) 1728 — 1795
герцаг (Пфальц-Зульцбах[d]) 1733 — 1799
герцаг (Юліх-Берг) 1742 — 1794
герцаг (Берг) 1742 — 1799
Нараджэнне	11 снежня 1724(1724-12-11) Дрогенбос[d], Аўстрыйскія Нідэрланды
Смерць	16 лютага 1799(1799-02-16) (74 гады) Палац Німфенбург, Найхаўзэн-Німфенбург[d], Мюнхен, Баварскае курфюрства, Свяшчэнная Рымская імперыя
Месца пахавання	Тэатынеркірхэ
Род	Вітэльсбахі
Бацька	Іаган Крысціян Зульцбахскі[d]
Маці	Марыя Генрыета дэ Ла Тур д'Авернь[d]
Жонка	Countess Palatine Elisabeth Auguste of Sulzbach[d] і Archduchess Maria Leopoldine of Austria-Este[d]
Дзеці	Karoline Franziska Dorothea von Parkstein[d], Eleonore von Bretzenheim[d], Karoline von Bretzenheim[d], Karl August Friedrich Joseph von Bretzenheim[d] і Friederike von Bretzenheim[d]
Член у	Лонданскае каралеўскае таварыства
Дзейнасць	дыгнітарый, калекцыянер мастацтва
Манаграма
Узнагароды	член Лонданскага каралеўскага таварыства
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Карл Філіп Тэадор (ням.: Karl (oder Carl) Philipp Theodor; 10 снежня 1724, замак Дрогенбос, каля Бруселя — 16 лютага 1799, Мюнхен) — герцаг Юліх-Берга, курфюрст Пфальца з 1742 года (як Карл IV Тэадор), па выніках войны за баварскую спадчыну (з 1777 года) — курфюрст Баварыі (як Карл II Тэадор).

Карл Тэадор быў сынам Іагана Хрысціяна Пфальц-Зульцбахскага і Марыі Генрыэты дэ ла Тур д’Авернь, спадчынніцы маркграфства Бергенскага (па лініі маці, з дому Ліняў).

Біяграфія

Пасля смерці маці ў 1728 годзе Карл Тэадор у 4-летнім узросце атрымаў у спадчыну маркграфства Берген-оп-Зом, гарадок у Паўночным Брабанце. Праз 5 лёт памёр яго бацька і маленькі Карл Тэадор стаў пфальцграфам Зульцбахскім.

31 снежня 1742 года памёр курфюрст Пфальцкі Карл III Філіп, апошні прадстаўнік лініі пфальцграфаў Нойбургскіх дынастыі Вітэльсбахаў і тытул курфюрста перайшоў у наступную па старшынстве лінію гэтага дому пфальцграфаў Зульцбахскіх. Так Карл Тэадор стаў курфюрстам Пфальца пад імем Карл IV.

Карл Тэадор быў адным з асвечаных манархаў Еўропы. Больш за ўсё яго займала падтрыманне Мангейма на ўзроўні іншых еўрапейскіх сталіц эпохі Асветніцтва. Ён заснаваў у Мангейме акадэміі навук і выяўленчых мастацтваў, апекваў прыдворных музыкантаў, шчодра адорваў Вальтэра і перапісваўся з ім. На лета перабіраўся са сваім дваром з Мангеймскай рэзідэнцыі ў Шветцынген.

Разам з тытулам курфюрста да яго перайшоў таксама тытул герцага Юліха і Берга. Сведчанне архітэктурных густаў Карла Тэадора — мініяцюрны палац Бенрат, выбудаваны ім для пражывання падчас прыездаў у Юліх-Берг.

У 1777 годзе пасля смерці апошняга курфюрста Баварыі з баварскай лініі Вітэльсбахаў Максіміліяна III Іосіфа Карл Тэадор стаў курфюрстам і герцагам Баварыі пад імем Карл II і пераехаў у Мюнхен, што справакавала г.з. бульбяную вайну. Карл IV Тэадор пахаваны ў крыпце Тэатынеркірхэ ў Мюнхене.

Спасылкі

• Карл-Филипп-Теодор // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.