Клім Аляксандравіч Жукаў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Клім Аляксандравіч Жукаў
Род дзейнасці пісьменнік-фантаст, гістарычны рэканструктар, публіцыст і відэаблогер
Дата нараджэння 29 сакавіка 1977
Месца нараджэння Ленінград, СССР
Грамадзянства Сцяг СССР СССРСцяг Расіі Расія
Месца працы
Альма-матар
Узнагароды і прэміі
Silver Play Button
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Клім Аляксандравіч Жукаў (руск.: Клим Александрович Жуков; нар. 29 сакавіка 1977, Ленінград, СССР) — расійскі гістарычны рэканструктар, пісьменнік-фантаст, публіцыст і відэаблогер. Эксперт па сярэднявечнай зброі XIV—XV стагоддзяў[4][5][6]. Дзеяч і кіраўнік шэрагу аб'яднанняў руху гістарычнай рэканструкцыі ў Расіі.

Аўтар і сааўтар дзевяці кніг у жанры нон-фікшэн; сааўтар Аляксандра Зорыча па фантастычнай тэтралогіі «Пілот», якая ўваходзіць у цыкл «Сусвет „Заўтра вайна“», напісанай у жанры касмічнай оперы.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся 29 сакавіка 1977 года ў Ленінградзе[7]. Імя атрымаў у гонар К. Я. Варашылава. Бацька — дыякан[8][9]. Продкі з боку бацькі з’яўляліся выхадцамі з арэнбургскага казацтва, а продкі з боку бабулі па бацьку былі карэннымі пецярбуржцамі[10]. Бабуля — Вольга Георгіеўна з’яўлялася першым сакратаром гарадскога камітэта (гаркама партыі) КПСС горада Клінцы Бранскай вобласці[11][12], паходзіць з Беларусі і жыла там падчас нямецкай акупацыі[13]. Дзед падчас Вялікай Айчыннай вайны служыў у марской пяхоце[13].

У 1999 годзе скончыў гістарычны факультэт СПбДУ па кафедры гісторыі сярэдніх стагоддзяў па спецыяльнасці «медыявістыка», абараніўшы дыпломную працу па тэме «Двухручны меч у Германіі і Італіі XV-XVII стст»[7][14][15][16]. У тым жа годзе паступіў у аспірантуру аддзела славяна-фінскай археалогіі Інстытута гісторыі матэрыяльнай культуры РАН[7]. Тэмай кандыдацкай дысертацыі абраў «Рускі корпусны даспех XIII-XV стст.»[7], але праца не была абаронена.

У 1999—2008 гадах — навуковы супрацоўнік Эрмітажа, дзе спачатку працаваў у аддзеле нумізматыкі, а затым да 2004 года ў аддзеле гісторыі зброі «Арсенал»[7][15][16]. З 2005 па 2008 год — супрацоўнік холдынгу Museum-on-Line, Inc. пры Эрмітажы[7]. Выкладаў у Рускім хрысціянскім гуманітарным інстытуце[7] і ў школе «Праздник плюс»[17]. Праводзіў заняткі па гістарычнаму фехтаванні і вайсковаму рыштунку ў Гілдхолскай школе музыкі і тэатра[18]. У 2016 годзе быў навуковым сакратаром семінара ваеннай археалогіі пры Інстытуце гісторыі матэрыяльнай культуры РАН[19].

З красавіка 2017 года — індывідуальны прадпрымальнік[20].

Жонка Алена[21] — праграміст[22].

Гісторыка-рэканструктарская дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

Зацікавіўся гістарычнай рэканструкцыяй у дзяцінстве, пасля наведвання з бацькамі рыцарскай залы Дзяржаўнага Эрмітажа і рашэнні паступаць на гістарычны факультэт СПбДУ. Упершыню даведаўся пра рэканструктары ў 1990 годзе, калі быў заснаваны клуб «Княжая дружына», удзельнікі якога паўтарылі паход Аляксандра Неўскага ад Вялікага Ноўгарада да Ладагі і да месца Неўскай бітвы. У сярэдняй школе Жукаў збіраў газетныя выразкі аб руху, а пасля паступлення ва ўніверсітэт у 1994 сам уступіў у «Княжацкую дружыну», вырашыўшы займацца «Еўрапейскім сярэднявеччам XIV стагоддзя»; пачынаючы з 2015 года працаваў у двух іншых напрамках — «італьянскае XV стагоддзе і англасаксонскае VI стагоддзепрадвікінгская эпоха»[23]. У рэканструктарскай асяроддзі вядомы як «Рожэ»[24].

Пасля таго як пад Гатчынай у 1996 годзе адбылося правядзенне першага ў сучаснай Расіі «Мультывекавога фестывалю рэканструктараў», Жукаў «шчыльна займаўся іх арганізацыяй». Выступаў у якасці арганізатара і/або гістарычнага кансультанта падрыхтоўкі правядзення рэканструктарскіх фестываляў, сярод якіх «Часы і эпохі», «Руская крэпасць» і «Турнір Святога Георгія»[23][25][26].

З'яўляецца кіраўніком клуба гістарычнай рэканструкцыі «Мечнік»[4][27], акрамя таго, кіраўніком Усерасійскага міжклубнага аб’яднання гістарычнай рэканструкцыі «Лівонскі ордэн» і суарганізатарам Усерасійскага міжклубнага аб’яднання гістарычнай рэканструкцыі «Гран кампанія», а таксама сустаршынёй Асацыяцыі сярэднявечных баявых мастацтваў[28].

З 2002 года пачаў удзельнічаць у кіназдымках у якасці гістарычнага кансультанта, удзельніка масоўкі і каскадзёра. У 2007 годзе ўдзельнічаў у якасці гістарычнага кансультанта па касцюмах і акцёра масоўкі ў баявых сцэнах у фільме «Аляксандр. Неўская бітва»[23][29].

Грамадска-асветніцкая дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

Сеткавай публіцыстыкай пачаў займацца з 1999 года. Вёў блогі на інфармацыйна-асветніцкім партале «Чырвоныя саветы»[30], на ваенна-гістарычным партале Warspot.ru[31]. Аўтар артыкулаў на федэральным партале «История.рф» і калумніст газеты «Аргументы и факты»[32]. З сакавіка 2018 года вядзе свой уласны відэаканал на YouTube, на якім (станам на люты 2021) года было 267000 падпісчыкаў і амаль 20 мільёнаў праглядаў.

З’яўляецца пастаянным госцем і суразмоўцам блогера Гобліна ў праекце «Разведопрос»[33][34], дзе выступае з лекцыямі на розныя тэмы расійскай і замежнай гісторыі, якія размяшчаюцца на «История.рф»[35]. У перыяд з 2015 па 2018 год на сайце oper.ru было апублікавана 380 ролікаў з удзелам Жукава[36]. У праекце «Сіні Філ» ролік з разборам расійскага фільма «Вікінг» (апублікаваны 31 снежня 2016 года) набраў 3507045 праглядаў[36]. Акрамя таго, у новым раздзеле «Мыльны опер» разам з Пучковым у форме сяброўскага дыялогу займаецца гісторыка-культуралагічным разборам многіх папулярных амерыканскіх тэлесерыялаў, такіх як «Ва ўсе цяжкія», «Гульня тронаў», «Клан Сапрана» і «Рым». Таксама сам выступаў у «Разведопрос» у якасці вядучага ў гутарках аб Напалеоне і яго эпохе са спецыялістам па ваеннай гісторыі Францыі гісторыкам Алегам Сакаловым[37].

Выступае ў якасці эксперта ў праграме «Дэканструкцыя» Крысціны Ягоравай — сумесным асветніцкім анлайн-праекце тэлеканала «Продвижение» і сеткавага партала Кино-Театр.ру[38].

Аўтар крытычнай рэцэнзіі на псеўданавуковы фільм «Рурык. Страчаная быль» пісьменніка-сатырыка Міхаіла Задорнава[33]. У 2016 годзе выступіў на навукова-асветніцкім форуме «[Навукоўцы супраць міфаў]]-2», арганізаваным парталам «Антропогенез.ру»[39][40], з дакладам «Як прыдумаць гісторыю Русі? Парады для дылетантаў». Падчас свайго выступу Жукаў выказваў меркаванне, што адказнаму дзяржаўнаму кіраўніцтву варта забяспечваць аб’ектыўнае і заснаванае на навуковых даных асвятленне гісторыі краіны, паколькі неабмежаваную распаўсюджванне псеўдагісторыі ў асобе Льва Прозарава, Уладзіміра Рэзуна і Анатоля Фаменка, а таксама падтрымка фальсіфікацыі гісторыі на ўзроўні дзяржавы могуць прывесці да далёка ідучых палітычных наступстваў. У студзені 2017 года ў той жа якасці выступіў на трэцім пасяджэнні навукова-асветніцкага форуму[4] з дакладам «Міфатворчасць літаратараў — на прыкладзе твораў Акуніна»[41], дзе на прыкладзе кнігі пісьменніка [[Барыс Акунін|Барыса Акуніна] «Гісторыя расійскай дзяржавы» разгледзеў, якімі спосабамі адбываецца міфалагізацыя гісторыі ў мастацкай літаратуры[5]. У ходзе выступлення ён выказаў меркаванне, што дадзены твор Акуніна не валодае ніякай навуковай каштоўнасцю, утрымлівае памылкі і ўводзіць чытача ў зман на кожнай старонцы, падагульніўшы, што значна вялікая карысць будзе ад чытання «Гісторыя дзяржавы Расійскайгісторыі дзяржавы Расійскай» гісторыка Карамзіна, чым зварот да літаратуры, якая прадстаўляе сабой нізкаякасную падробку пад гістарычную[42].

У 2017 годзе сумесна з гісторыкам-медыявістам Данілеўскім аказваў дапамогу кіраўніку групы спецыяльных праектаў ТАСС Крысціне Недковай у падрыхтоўцы матэрыялу «Даўно і няпраўда: міф аб Лядовым пабоішча», прымеркаванага да 775-годдзя з дня бітвы на Чудскім возеры, які затым атрымаў шырокае распаўсюджванне ў сацыяльных сетках і ў «Жывым журнале»[43][44].

У 2020 годзе паводле апытання даследчага холдынгу «Ромір», у катэгорыі інтэрнэт-дзеячаў, якім давяраюць больш за ўсё расіяне, Клім Жукаў заняў 7-е месца[45][46].

Мастацкая літаратура[правіць | правіць зыходнік]

У якасці пісьменніка-фантаста дэбютаваў напісанай у суаўтарстве з Кацярынай Антоненка ў 2010 годзе кнігай «Салдат імператара»[47], у якой распавядаецца пра прыгоды прадстаўніка высокаразвітай галактычнай цывілізацыі ў Сярэднявечнай Еўропе. У 2011—2012 гадах у суаўтарстве з Аляксандрам Зорычам напісаў у жанры касмічнай оперы тэтралогію «Пілот» (першы раман — «Пілот мары»), якая ўваходзіць у цыкл «Сусвет „Заўтра вайна[48]. У 2013 годзе на «Маскоўскім фестывалі фантастыкі „Срэбная страла“» вылучаўся на атрыманне прэміі ў намінацыі «са-тварэнне (лепшае суаўтарства)» зс раман «Пілот асаблівага прызначэння»[49].

Погляды[правіць | правіць зыходнік]

Беспартыйны, лічыць сябе камуністам[30]. Перакананы матэрыяліст[50] і прытрымліваецца матэрыялістычных поглядаў на гістарычны працэс[51].

Быў чытальнікам Спаса-Праабражэнскага сабора ў Санкт-Пецярбургу, і ў гэтай якасці 17 жніўня 1990 года прымаў удзел у першым набажэнстве ў Ісакіеўскім саборы, якое асабіста праводзіў Патрыярх Маскоўскі і ўсяе Русі Аляксій II[52].

Крыніцы[правіць | правіць зыходнік]

  1. а б https://histrf.ru/authors/zhukov-klim-alieksandrovich
  2. а б https://vm.ru/opinion/876950-na-karernoj-lestnice-slishkom-uzkie-stupeni
  3. https://daily.hse.ru/post/544
  4. а б в Учёные против мифов 3 // Антропогенез.ру
  5. а б Антонов В. Разобрать по косточкам // Санкт-Петербургские ведомости, 24.01.2017
  6. Коц А. Блондинка, слесарь, полковник полиции. Кто в России реконструирует историю // РИА Новости, 04.07.2017
  7. а б в г д е ё .
  8. Клим Жуков: «Так тоже бывает. Например, отец у меня находится в диаконском сане. И у него не было удостоверения, что он крещёный. Его перекрещивали. Потому, что священнослужитель, а неизвестно, крещён или нет. Ничем не мог подтвердить, что он крещёный. Его крестили заново в 1988 году». — Клим Жуков об отделении Украинской православной церкви // Разведопрос, 10.01.2018.
  9. Клим Жуков о материализме, революции и капитализме. По-живому на YouTube
  10. Жуков К. А. Абсурдная вендетта. О праве государства на репрессии и глупости обид на своё прошлое // История.рф, 14.09.2016.
  11. «Клим Жуков. Во-первых, А — не само, Б — не до конца, потому что я, например, являюсь номенклатурным внучком. У меня бабушка, Ольга Георгиевна, была 1 секретарь Горкома партии г. Клинцы Брянской области. […] Проживала она со своим мужем С. С. Замотаевым на ул. Ленина в 2-комнатной квартире, в хрущёвском доме на 2 этаже». — Клим Жуков и Михаил Попов про единство и борьбу противоположностей в президентских выборах // Разведопрос, 26.01.2018.
  12. Клим Жуков о материализме, революции и капитализме. По-живому на YouTube
  13. а б Клим Жуков: «А я тоже же, между прочим, из тех же краёв, у меня тоже бабушка там в оккупации была. Дедушка оттуда призывался на войну. В оккупации, конечно, не был, потому что был в пехоте в других местах, а так у меня родня происходит наполовину, это вот треугольник Брянск-Новозыбков-Гомель, вот так. Новозыбков и Брянск это территория России сейчас, но в общем это всё одно и то же». — Александр Скробач про древнерусскую Беларусь // Разведопрос, 13.02.2018.
  14. Илья Петрухин об исторической реконструкции в России
  15. а б «Клим Жуков: Поступил на истфак, с истфака, немного помыкавшись, попал в Эрмитаж. И в Эрмитаже, через год, я попал в отдел „Арсенал“, который занимается историческим оружием». — Клим Жуков про школу, образование и воспитание // Разведопрос, 05.08.2017.
  16. а б Жуков К. А. Эрмитажем сыт не будешь: как двигать науку вперёд за оклад лаборанта // Вечерняя Москва, 15.04.2021. — № 67 (28804). — С. 6.
  17. «Клим Жуков: Но, я когда пришёл в гимназию работать за большие деньги, мне платили 200 долларов, я пришёл уже в модную дорогущую гимназию. Называлась она „Праздник плюс“». — Клим Жуков про школу, образование и воспитание // Разведопрос, 05.08.2017.
  18. * Events 2011-12 Autumn Term
  19. Индивидуальный предприниматель Жуков Клим Александрович(недаступная спасылка) // Единый государственный реестр индивидуальных предпринимателей
  20. «Клим Жуков. Да, надо задуматься: у меня жена тоже Елена». — Разведопрос: Клим Жуков о битве на реке Ведроше // Разведопрос, 02.12.2016.
  21. «Клим Жуков: Вот у меня жена, она программист, она с компьютером делает всё, что надо». — Клим Жуков про школу, образование и воспитание // Разведопрос, 05.08.2017.
  22. а б в Соловьёва Е. Клим Жуков: Мерзость жизни была такова: без отдушины — рехнёшься // История.рф, 18.08.2017
  23. Клим Жуков: «Не могу не согласиться. Моя кликуха в исторической реконструкции аж с 1994 года тоже Роже. Это меня Олег Валерьевич Соколов окрестил, погнал фактически в цвет.» — Клим Жуков об Альбигойском крестовом походе, ч. 1 // oper.ru, 08.11.2019
  24. Разведопрос: Клим Жуков про рыцарские турниры // [эoper.ru, 24.02.2016
  25. Турнир Святого Георгия — специальный репортаж с Климом Жуковым // oper.ru, 01.06.2016
  26. Педагоги // Санкт-Петербургское государственное бюджетное учреждение "Подростково-молодёжный центр «Охта»
  27. Ну тоже науки // elementy.ru, 29.10.2017
  28. «Александр Невский: Первая кровь» // У Жукова, 15.04.2019
  29. а б Клим Жуков Архівавана 19 верасня 2016. на информационно-просветительском портале «Красные Советы»
  30. Клим Жуков на военно-историческом портале Warspot.ru
  31. Клим Жуков // Аргументы и факты
  32. а б Кумейко В. Из «Тупи4ка». Как белгородец в гости к Гоблину ездил(недаступная спасылка) // Сетевое издание «БелПресса». 12.09.2018
  33. Как Дмитрий Goblin Пучков покоряет YouTube и унижает хейтеров: Интернет // Lenta.ru, 11.08.2016
  34. Клим Жуков // oper.ru
  35. а б Раевская.
  36. Ломакин Б., Бокарева М. Пучков рассказал, как познакомился с историком‐расчленителем Соколовым // 360°, 14.10.2020
  37. Деконструкция // телеканал «Продвижение»
  38. Итоги Научно-просветительского форума «Учёные против мифов» // Антропогенез.ру, 05.06.2016
  39. Как придумать историю Руси? Клим Жуков. Учёные против мифов: часть-7. Антропогенез.ру (19 чэрвеня 2016). Праверана 21 красавіка 2021.
  40. Учёные против мифов 3-5. Клим Жуков: Мифотворчество литераторов — на примере произведений Акунина. Антропогенез.ру (28 студзеня 2017). Праверана 21 красавіка 2021.
  41. «Учёные против мифов — 3». Итоги // Антропогенез.ру, 28.01.2017
  42. Селезнёв А. А. Указы Президента Российской Федерации о праздновании 775-летия и 800-летия со дня рождения Александр Невского(недаступная спасылка) // От Александра Невского до наших дней: уроки истории : материалы VIII Международных Александро-Невских чтений (г. Псков, 8-9 июня 2017 г.) / Адм. Пск. обл. и др.; ред. А. В. Филимонов. — Псков: Псковский государственный университет, 2017. — С. 20—21
  43. Давно и неправда: миф о Ледовом побоище // ТАСС, 2017
  44. Опрос: больше всех в интернете россияне доверяют Дудю (руск.). newizv.ru. Новые Известия (8 лютага 2020). Праверана 27 мая 2020.
  45. Рейтинг доверия, Интернет-деятели, ТОП-10, География: Россия 100+ // Romir — исследовательский холдинг
  46. Жуков К. А., Антоненко Е. Солдат императора (руск.). — М.: Эксмо, 2010. — 544 с. — (Абсолютное оружие). — 7 000 экз. — ISBN 978-5-699-41851-0.
  47. Научно-фантастический дискурс писателя Александра Зорича: технические и социальные аспекты(недаступная спасылка) // Современный учёный. — 2021. — № 2. — С. 152.
  48. Серебряная стрела 29 июня 2013 г. // Лаборатория фантастики
  49. «Всё проистекает из материи. Если уж меня спросят — я последовательный материалист, считаю, что материя таки первична.» — Клим Жуков о материализме, революции и капитализме. По-живому на YouTube
  50. Клим Жуков: «Теперь-то мы вооружены теорией Маркса и диалектическим материализмом и историческим материализмом, всё-таки мы можем, во-первых, изучить опыт предков, а, во-вторых, таких глупостей больше не повторять. При всём уважении к предкам». — Разведопрос: Клим Жуков про Владимиро-Суздальскую Русь (продолжение) // oper.ru, 13.07.2016
  51. Клим Жуков: «17 августа 90 года там было первое богослужение, которое проводил лично святейший патриарх Алексий II. Я там участвовал, тогда подвизавшись в Спасопреображенском соборе, будучи чтецом, довелось поучаствовать мне в этом богослужении. И с тех пор там богослужения не прекращаются. За прошлый год, 2016-й, в Исаакиевском соборе в пределе Александра Невского было проведено 640 богослужений.» — Разведопрос: Клим Жуков про Исаакиевский собор // oper.ru, 08.02.2017

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]