Леанід Іванавіч Калыхан

Леанід Іванавіч Калыхан
Леанід Іванавіч Калыхан
Дата нараджэння	26 ліпеня 1931
Месца нараджэння	Слабада, Слабадскі сельсавет, Мазырскі раён, Беларусь;
Дата смерці	27 ліпеня 2003 (72 гады)
Грамадзянства	СССР; Беларусь;
Род дзейнасці	навуковец
Навуковая сфера	фізіка і ядзерная энергетыка
Месца працы	Навукова-даследчы і канструктарска-тэхналагічны інстытут рухомага саставу[d]; Аб’яднаны інстытут энергетычных і ядзерных даследаванняў «Сосны»;
Навуковая ступень	доктар тэхнічных навук
Альма-матар	Маскоўскае вышэйшае тэхнічнае вучылішча імя М. Э. Баўмана (1955);
Узнагароды

Леанід Іванавіч Калыхан (26 ліпеня 1931, в. Слабада, Мазырскі раён, Гомельская вобласць — 27 ліпеня 2003) — беларускі вучоны ў галіне ядзернай энергетыкі. Член-карэспандэнт Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (1984), доктар тэхнічных навук (1977), прафесар (1979).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Скончыў Маскоўскае вышэйшае тэхнічнае вучылішча імя Баўмана (1955). З 1955 года інжынер-выпрабавальнік, старшы інжынер, з 1956 года начальнік лабараторыі, затым аддзела Усесаюзнага навукова-даследчага цеплавознага інстытута. З 1966 года старшы навуковы супрацоўнік, загадчык лабараторыі, намеснік дырэктара па навуковай рабоце Інстытута ядзернай энергетыкі АН БССР. З 1991 года загадчык лабараторыі Інстытута праблем энергетыкі Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі.

Навуковая дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

Працы ў галіне ядзернай энергетыкі. Пад яго кіраўніцтвам і пры непасрэдным удзеле выканана шырокая праграма даследаванняў цеплаабмену ў аднафазных і двухфазны патокаў пры дакрытычных і звышкрытычных параметрах, а таксама пры фазавых ператварэннях хімічна рэагавальнагу чатырвокісу азоту — новага тыпу цепланосбіта і працоўнага цела атамных электрастанцый. Вывучыў цеплаабмен і гідрадынаміку ў мадэлях і макетных узорах цеплаабменнага абсталявання і элементах актыўнай зоны рэактараў АЭС. Распрацаваў навукова-тэхнічныя асновы стварэння пасіўных сістэм бяспекі для АЭС новага пакалення з рэактарамі ВВЭР.

Аўтар больш за 100 навуковых прац, у тым ліку 3 манаграфій, 45 вынаходак.

Узнагароджаны ордэнам Працоўнага Чырвонага Сцяга (1981), медалём.

Асноўныя працы[правіць | правіць зыходнік]

Теплообмен в химически реагирующих газовых теплоносителях. Мн., 1971 (у суаўтарстве).
Теплообмен в диссоциирующем теплоносителе четырехокиси азота. Мн., 1977 (разам з Несцярэнка).
Тепломассоперенос при фазовых превращениях диссоциирующих теплоносителей. Мн., 1984 (разам з Пуляевым, Салаўёвым).

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 7. — 604 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0130-3 (т. 7).

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Леанід Іванавіч Калыхан у базе даных «История белорусской науки в лицах» Цэнтральнай навуковай бібліятэкі імя Якуба Коласа НАН Беларусі (руск.)