Лэйла Фернандэс

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Фернандэс.
Тэніс
Лэйла Фернандэс
англ.: Leylah Fernandez
Нарадзілася 6 верасня 2002(2002-09-06)[1] (21 год)
Грамадзянства  Канада
Рэзідэнцыя Бойнтан-Біч, ЗША
Рост 168 см
Прафесійная кар’ера 2019 — ц.ч.
Вядучая рука левая
Удар злева двухручны
Трэнер(ы) Хорхэ Фернандэс (бацька)
Прызавыя грошы 786 772 $
Адзіночны разрад
Вынікі (в/п) 166–104[1]
Тытулы 2 WTA, 1 ITF
Найвышэйшы рэйтынг 13 (8 жніўня 2022)
Турніры серыі Вялікага шлема
Аўстралія 2-і раўнд (2023)
Францыя 1/4 фіналу (2022)
Уімблдан 2-і раўнд (2023)
ЗША фінал (2021)
Парны разрад
Вынікі (в/п) 65–46[1]
Тытулы 2 ITF
Найвышэйшы рэйтынг 21 (12 чэрвеня 2023)
Турніры серыі Вялікага шлема
Аўстралія 3-і раўнд (2021)
Францыя фінал (2023)
Уімблдан 1-ы раўнд (2021)
ЗША 3-і раўнд (2021)
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Апошняе абнаўленне: 6 ліпеня 2023 года

Лэ́йла А́ні Ферна́ндэс (фр.: Leylah Annie Fernandez; 6 верасня 2002, Манрэаль, Канада) — канадская тэнісістка. Фіналістка аднаго турніру Вялікага шлема ў адзіночным разрадзе (Адкрыты чэмпіянат ЗША 2021) і аднаго турніру Вялікага шлема ў жаночым парным разрадзе (Адкрыты чэмпіянат Францыі 2023), пераможца двух турніраў WTA ў адзіночным разрадзе, член нацыянальнай зборнай у Кубку Білі Джын Кінг.

Былая першая ракетка свету ў юніёрскім рэйтынгу, пераможца аднаго юніёрскага турніру Вялікага шлема ў адзіночным разрадзе (Адкрыты чэмпіянат Францыі — 2019), фіналістка аднаго юніёрскага турніру Вялікага шлема ў адзіночным разрадзе (Адкрыты чэмпіянат Аўстраліі — 2019).

Спартыўная кар’ера[правіць | правіць зыходнік]

Юнацкая кар’ера[правіць | правіць зыходнік]

Лэйла Фернандэс пачала вучыцца тэнісе пад кіраўніцтвам свайго бацькі, Хорхэ (былога футбаліста[2]), які перабраўся ў Канаду з Эквадора ў дзяцінстве[3]. Малодшая сястра Лэйлы, Б’янка Жолі[en], таксама актыўна займаецца тэнісам. Дзіцячая тэнісная кар’ера Лэйлы, у адрозненне ад многіх маладых канадскіх тэнісістаў, развівалася па-за рамкамі падрыхтоўчай праграмы Федэрацыі тэніса Канады. У Манрэалі яе трэніраваў трэнер з Бельгіі Франсіска Санчэс; аднак калі сям’я перабралася ў Фларыду, з ёй зноў працаваў Хорхе (пазней сям’я атрымала фінансаванне ад федэрацыі, і за навучанне Лэйлы ўзяўся трэнер Дэйв Райнберг[3]). У 15 гадоў Фернандэс упершыню згуляла на юніёрскім турніры Вялікага шлема — Адкрытым чэмпіянаце Францыі. Там яна дайшла да паўфіналу, прайграўшы будучай чэмпіёнцы Коры Гаўф. Гэтую паездку ў Парыж фінансавала не федэрацыя, а прыватны фонд. Толькі ў 2019 годзе Лэйла атрымала стыпендыю на паездку на спаборніцтвы[4].

На пачатку 2019 года Фернандэс стала фіналісткай Адкрытага чэмпіянату Аўстраліі ў адзіночным разрадзе сярод дзяўчын, падняўшыся пасля гэтага на чацвёртую пазіцыю ў юніёрскім рэйтынгу ITF, а ў чэрвені заваявала тытул на Адкрытым чэмпіянаце Францыі. Яна стала першай прадстаўніцай Канады, якая заваявала адзіночны юніёрскі тытул на «Ралан Гарос» (до гэтага канадцы перамагалі на Уімблдане і Адкрытым чэмпіянаце ЗША) і першай з 2004 года, у каго атрымалася выйграць гэты турнір, займаючы першае месца ў пасеве[5]. За шэсць матчаў у Парыжы Фернандэс не аддала суперніцам ніводнага сэта[2].

Пачатак прафесійных выступленняў[правіць | правіць зыходнік]

У прамежку паміж юніёрскімі турнірамі Вялікага шлема Фернандэс упершыню выступіла за зборную Канады ў Кубку Білі Джын Кінг. У сваёй дэбютнай сустрэчы ў Прасцеёве (Чэхія) 16-гадовая Лэйла саступіла 19-гадовай Маркеце Вандроўшавай[6]. У верасні 2019 года канадка дабралася да першага месца ў юніёрскім рэйтынгу ITF, але да гэтага часу яна ўжо спыніла ўдзельнічаць у турнірах для дзяўчын (Адкрыты чэмпіянат Францыі стаў апошнім яе турнірам на юніёрскім узроўні)[7]. За другую палову сезона Фернандэс заваявала тры тытулы ў турнірах жаночага цыклу ITF, перамогшы як у адзіночным, так і ў парным разрадзе ў Гаціно (Квебек), а затым выйграўшы турнір з прызавым фондам 60 000 долараў у Сагнэ ў пары з Меладзі Колар.

На пачатку 2020 года на Адкрытым чэмпіянаце Аўстраліі ўпершыню ў кар’еры прабілася ў асноўную сетку дарослага турніру Вялікага шлема, але ў першым крузе прайграла Лорэн Дэвіс. У лютым у матчы Кубка Федэрацыі супраць зборнай Швейцарыі здабыла перамогу над 5-й ракеткай свету Беліндай Бенчыч, у адсутнасць Б’янкі Андрэеску, прынёсшы такім чынам адзінае ачко зборнай Канады[8]. У канцы таго ж месяца Фернандэс, якая займала 190-е месца ў рэйтынгу, дайшла да фіналу міжнароднага турніру ў Акапулька, перамогшы на шляху трох суперніц з першай сотні. З пераможцай Адкрытага чэмпіянату Аўстраліі Сафіяй Кенін канадка сустрэлася ў другім крузе Адкрытага чэмпіянату ЗША, прайграўшы ў двух сэтах. Пасля гэтага яна, абыграўшы саперніц, якія займалі ў рэйтынгу 36-е і 47-е месца, дайшла да трэцяга кола ў Адкрытым чэмпіянаце Францыі, дзе яе спыніла 11-я ракетка свету Петра Квітава. Канцоўку сезона Фернандэс правяла ў турнірах ITF, дзе выступала ў пары з малодшай сястрой Б’янкай, у тым ліку пабываўшы ў фінале ў Шарм-эш-Шэйху. У сярэдзіне верасня Лэйла ўвайшла ў лік ста наймацнейшых тэнісістак свету ў адзіночным разрадзе, а да канца года дасягнула ў рэйтынгу 88-га месца, у парах ж яе становішча ў канцы трэцяй сотні практычна не змянілася.

2022—2023[правіць | правіць зыходнік]

Увясну 2022 года Фернандэс другі раз запар заваявала тытул у Мантэрэі. У фінале яна перамагла калумбійку Камілу Асорыя ў трох сэтах, у апошнім з якіх прайгравала 4:1 па геймах, а затым адыграла пяць матчболаў[9]. На Адкрытым чэмпіянаце Францыі канадка дайшла да чвэрцьфіналу, абыйграўшы дзвюх сеяных суперніц, і да жніўня дасягнула 13-га месца ў рэйтынгу. Аднак на Адкрытым чэмпіянаце ЗША яна не змагла наблізіцца да мінулагодняга поспеху, прайграла ўжо ў другім коле і скончыла сезон на 40-й пазіцыі. У канцы года са сборнай Канады ўдзельнічала ў фінальным турніры Кубка Білі Джын Кінг, дзе ў групе перамагла з лікам 6:0, 6:0 прадстаўніцу Італіі Федэрыку Трэвізан, але затым саступіла швейцарскай тэнісістцы Беліндзе Бенчыч. Швейцаркі ў выніку і заваявалі Кубак.

У 2023 годзе асноўныя поспехі Фернандэс прыйшліся на парны разрад. У пары з амерыканкай Бетані Матэк-Сандс яна дайшла да фіналу турніру базавай катэгорыі ў Оклендзе, а затым з Тэйлар Таўнсенд — таксама да фіналу прэм’ер-турніру ў Маямі, дзе яны прайгралі аднаму з наймацнейшых тандэмаў свету Коры Гаўф-Джэсіка Пегула. На Адкрытым чэмпіянаце Францыі Фернандэс і Таўнсенд абыйгралі пасеяных восьмымі Габрыэлу Даброўскі і Луізу Стэфані ў трэцім раўндзе і ўзялі рэванш у Гаўф і Пегулы ў паўфінале, але ў фінале прайгралі ў трох сэтах несеянай пары — былой першай ракетцы свету Се Шувэй і Ван Сіньюй[10].

Выніковае месца ў рэйтынгу WTA паводле гадоў[правіць | правіць зыходнік]

Год Адзіночны
рэйтынг 		Парны
рэйтынг
2022 40 76
2021 24 74
2020 88 293
2019 209 296
2018 487 981
2017 728

Выступленні на турнірах[правіць | правіць зыходнік]


Крыніцы[правіць | правіць зыходнік]

  1. ↑ а б в г WTA website
  2. ↑ а б Canada’s Leylah Annie Fernandez wins French Open girls’ title (англ.). SportsNet (8 чэрвеня 2019). Праверана 29 лістапада 2019.
  3. ↑ а б Jamie Ross. Rising Canadian tennis star Leylah Annie Fernandez eyeing bigger things after a year full of firsts (англ.). The Globe and Mail (2 жніўня 2019). Праверана 29 лістапада 2019.
  4. ↑ Stephanie Myles. Big week for Canada’s Fernandez family (англ.). Tennis.life (18 красавіка 2019). Праверана 29 лістапада 2019.(недаступная спасылка)
  5. ↑ Pat Hickey. Laval's Leylah Annie Fernandez wins French Open junior singles title (англ.). Montreal Gazette (9 чэрвеня 2019). Праверана 29 лістапада 2019.
  6. ↑ Canada drops pair to begin Fed Cup tie against top-ranked Czechs (англ.). CBC (20 красавіка 2019). Праверана 29 лістапада 2019.
  7. ↑ Профіль Архівавана 7 жніўня 2018. (англ.) на сайце юніёрскага тура ITF
  8. ↑ Laval's Leylah Fernandez pulls off upset but Canada out at Fed Cup Finals (англ.). CTV (8 лютага 2020). Праверана 27 лютага 2020.
  9. ↑ Elias Laradi. Leylah Fernandez Fights Past Osorio To Defend Monterrey Title (англ.). Ubitennis (7 сакавіка 2022). Праверана 15 чэрвеня 2023.
  10. ↑ Canada's Fernandez and partner Townsend come up short in French Open doubles final (англ.). Sportsnet (11 чэрвеня 2023). Праверана 15 чэрвеня 2023.
  11. ↑ Пачала турнір з кваліфікацыі.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Лэйла_Фернандэс&oldid=4589927"