Люсеберт

Люсеберт
Дата нараджэння	15 верасня 1924(1924-09-15)[…]
Месца нараджэння	Амстэрдам, Паўночная Галандыя, Нідэрланды, Каралеўства Нідэрландаў
Дата смерці	10 мая 1994(1994-05-10)[…] (69 гадоў)
Месца смерці	Алкмар, Алкмар, Паўночная Галандыя, Нідэрланды, Каралеўства Нідэрландаў
Грамадзянства	Каралеўства Нідэрландаў
Дзеці	Брэхт
Род дзейнасці	паэт, мастак, літограф, пісьменнік, рысавальнік, фатограф, кераміст
Мастацкі кірунак	CoBrA
Уплыў	Ёхан ван Хел[d]
Узнагароды	прэмія П. К. Хофта[d] (1967) прэмія Канстантэйна Хёйгенса[d] (1965) Нідэрландская літаратурная прэмія[d] (1983) прэмія Германа Гортэра[d] (1956) прэмія Якабуса ван Лоя[d] (1990) прэмія Германа Гортэра[d] (1953) прэмія Германа Гортэра[d] (1962)
Сайт	lucebertstichting.nl
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Люсеберт (нідэрл.: Lucebert, сапраўднае імя Люберцюс Якабюс Свансвейк, нідэрл.: Lubertus Jacobus Swaanswijk; 15 верасня 1924 — 10 мая 1994) — нідэрландскі паэт і мастак.

Біяграфія

Люберцюс Якабюс Свансвейк нарадзіўся ў Амстэрдаме ў 1924 годзе. Пасля заканчэння сярэдняй школы ён пачаў працаваць у малярным прадпрыемстве свайго бацькі, дзе ўпершыню выявіўся яго мастацкі талент. Журналіст, які ўбачыў зробленыя ім эскізы афармлення рэстарана, дапамог маладому Люберцюсу атрымаць стыпендыю і паступіць у Інстытут мастацкай адукацыі ў 1938 годзе. Але ўжо на наступны год ён кінуў вучобу і стаў валацугам.

У 1947 годзе ён прыняў прапанову маці-настаяцелькі францысканскага манастыра ў Хемскерку распісаць манастырскія сцены ў абмен на ежу і прытулак. Аднак, мастацкія вартасці фрэскі Люберцюса не былі ацэнены кіраўніцтвам манастыра і пасля змены абацісы сцяна была пабелена паверх выявы ў 1951 годзе. (Фрэска была часткова адноўлена ў 1989 годзе).

Паэтычны дэбют Люберцюса, пад псеўданімам Люсеберт, адбыўся ў 1949 годзе, калі ў часопісе «Рэфлекс» быў апублікаваны яго верш «Любоўны ліст нашай закатаванай нявесце Інданезіі» (нідэрл.: «Minnebrief aan onze gemartelde bruid Indonesia»).

Псеўданім складзены з лац.: Luce («святло») і германскага Bert («светлы, ясны, празрысты»).

У пачатку 1950-х гадоў яго вершы рэгулярна з’яўляюцца ў часопісе «Шлюб». Ужо трэці нумар часопіса выйшаў з Люсебертам у ліку рэдактараў. Хутка паэт становіцца адным з актыўных удзельнікаў і ідэолагаў літаратурнага руху пяцідзясятнікаў. Часта яго называюць «імператарам пяцідзесятнікаў» (нідэрл.: Keizer der Vijftigers).

Люсеберт імкнуўся да абнаўлення нідэрландскай паэзіі. Тэмамі многіх з яго вершаў з’яўляецца сама паэзія, асоба паэта і канфлікт паміж пакаленнямі літаратараў.