Мошэ Фельдэнкрайз

Мошэ Фельдэнкрайз
іўр.: משה פנחס פלדנקרייז
Дата нараджэння	6 мая 1904(1904-05-06)
Месца нараджэння	Славута, Заслаўскі павет, Валынская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	1 ліпеня 1984(1984-07-01) (80 гадоў)
Месца смерці	Яфа, Ізраіль
Месца пахавання	Nahalat Yitzhak Cemetery[d]
Грамадзянства	Расійская імперыя  Брытанскі мандат у Палесціне  Францыя  Вялікабрытанія  Ізраіль
Род дзейнасці	фізік, дзюдаіст, выкладчык універсітэта, інжынер
Навуковая сфера	нетрадыцыйная медыцына[d], інжынерная справа, body psychotherapy[d], педагогіка, фізіка, movement therapy[d], нейрафізіялогія, фізічная рэабілітацыя[d] і дзюдо
Месца працы	Універсітэт Сан-Францыска[d] Hampshire College[d]
Альма-матар	факультэт прыродазнаўчых навук Парыжскага ўніверсітэта[d] École spéciale des travaux publics, du bâtiment et de l'industrie[d]
Вядомыя вучні	Томас Ханна[d] і Thomas Myers[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Мошэ Фельдэнкрайз (6 мая 1906, Славута, Украіна — 1 чэрвеня 1984, ЗША) — інжынер, фізік, вынаходнік, спецыяліст па баявых мастацтвах.

Біографія

Калі М. Фельдэнкрайзу было зусім мала гадоў, сям'я перабралася ў Корац, потым у Баранавічы (Беларусь). Частыя пераезды і баявыя дзеянні Першай Сусветнай вайны не дазволілі будучаму вынаходніку атрымаць прыстойную адукацыю.

У 1918 годзе ў 14 гадоў ен адправіўся ў паломніцтва ў Палесціну. Вярнуўшыся да сям'і, Мошэ атрымаў вышэйшую адукацыю і працаваў картографам у Брытанскім бюро геалогіі, геадэзіі і картаграфіі. Уступіў у групу самаабароны, дзе асвоіў барацьбу джыу-джытсу і распрацаваў уласную тэхніку самаабароны. Ва Францыі атрымаў адукацыю механіка і электратэхніка. 1933 сустрэўся з прафесарам Кано — стваральнікам дзюдо. Захапіўся гэтым відам барацьбы і першым сярод еўрапейцаў заваяваў чорны пояс па дзюдо.

Паралельна ўсяму гэтаму Фельдэнкрайз спрабаваў ажыццявіць сваю мару — стаць даследчыкам-вучоным. У Парыжы ен працуе асістэнтам у Фрэдэрыка Жаліё-Кюры ў Інстытуце радыя, вучыцца ў Сарбоне, пазней абараняе дысертацыю на ступень доктара навук. 1935-37 — у лабараторыі Arcueil Кашан, дзе прымае ўдзел у працы па стварэнні генератара Ван дэ Граафа, які выкарыстоўваўся ў эксперыментах па расшчапленню атама. 1939-40 працаваў з Полем Ланжевеном — вывучаў магнетызм і ультрагук. 1940 напярэдадні ўступлення ў Францыю нацыстаў выязджае ў Вялікабрытанію, дзе 1940-45 праводзіў даследаванні метадаў барацьбы з нямецкімі падводнымі лодкамі для Брытанскага адміралцейства.

1942 апублікаваў падручнік па самаабароне «Практычнае кіраўніцтва для вядзення бою без зброі» і «Дзюдо». Таксама веў практычныя заняткі па самаабароне. 1949 г. пабачыла свет кніга, прысвечаная метадзе М. Фельдэнкрайза «Цела і набытае паводзіны».

1951 пераязджае ў Ізраіль, дзе ўзначальвае Ведамства электронікі ізраільскай арміі. З 1954 пакідае навуковую працу, пастаянна жыве ў Тэль-Авіве. Піша кнігу «Моцная асоба» і выкладае свой метад. Сярод яго вучняў — прэм'ер-міністр Ізраіля Давід Бен-Гурыён. М. Фельдэнкрайз цалкам аддаецца прапагандзе здаровага ладу жыцця, радасці чалавечага існавання, можна дасягнуць, асвоіўшы яго метад. Валодаючы 6-ю мовамі, навуковец напісаў некалькі кніг аб сваім метадзе аптымістычнага чалавечага быцця.

М. Фельдэнкрайз пакінуў па сабе групу добра навучаных і трэніраваных паслядоўнікаў, якія працуюць у многіх краінах свету.