Мухамад Ікбал

Мухамад Ікбал
урду: علامه محمد اقبال‎
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	9 лістапада 1877(1877-11-09)[…] ці 1873
Месца нараджэння	Сіялкот, Sialkot Tehsil[d], Sialkot District[d], Gujranwala Division[d], Пенджаб, Брытанская Індыя, Брытанская імперыя, Вялікабрытанія
Дата смерці	21 красавіка 1938(1938-04-21)[…] ці 1938
Месца смерці	Лахор, раён Лахор[d], дывізіён Лахор[d], Пенджаб, Брытанская Індыя, Брытанская імперыя, Вялікабрытанія
Грамадзянства	Брытанская Індыя
Бацька	Sheikh Noor Muhammad[d]
Маці	Imam Bi[d]
Жонка	Karim Bibi[d], Mukhtar Begum[d] і Sardar Begum[d]
Дзеці	Javid Iqbal[d]
Альма-матар	Murray College[d] (1895) Кембрыджскі ўніверсітэт (13 чэрвеня 1907) Трыніці-каледж (1 ліпеня 1908) Мюнхенскі ўніверсітэт Людвіга-Максіміліяна (20 ліпеня 1907) Урадавы Каледж[d] (1899) Урадавы Каледж[d] (1897) Гайдэльбергскі ўніверсітэт Oriental College[d]
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	філосаф, пісьменнік, паэт, дзіцячы пісьменнік, палітык, адвакат
Мова твораў	персідская
Узнагароды	сэр (1 студзеня 1923 — 21 красавіка 1938)
Подпіс
allamaiqbal.com​ (англ.)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Аляма Мухамад Ікбал (урду: علامه محمد اقبال, англ.: Allama Muhammad Iqbal; 9 лістапада 1877-21 красавіка 1938) — паэт, філосаф і грамадскі дзеяч Брытанскай Індыі, ключавая фігура ў літаратуры урду і мысліцель, які лічыцца духоўным бацькам Пакістана, прадвеснікам стварэння гэтай краіны. Яго працы напісаны на урду, персідскай і англійскай мовах.

Біяграфія

Ікбал нарадзіўся 9 лістапада 1877 года ў Сіялкоце, у сям’і краўца, вядомага сваёй набожнасцю. Пачатковую адукацыю атрымаў у родным горадзе. У 1892 годзе ажаніўся з Карым-Бібі, дачкой гуджарацкага доктара.

У 1895 годзе Ікбал паступіў ва ўрадавы каледж у Лахоры, дзе пачаў вывучаць філасофію, арабскую і англійскую літаратуру; сярод яго настаўнікаў быў арыенталіст Томас Уокер Арнальд, параіў яму наведаць Еўропу для пашырэння светапогляду. У 1899 годзе атрымаў ступень магістра. Затым працягнуў адукацыю ў Англіі і Германіі. Вывучаў філасофію, а таксама юрыспрудэнцыю, літаратуру і арабскую мову. З 1908 года — прафесар філасофіі.

Выступаў у друку з канца 1890-х гг. Пісаў вершы на урду, панджабі і персідскай мове. З асобнай кнігай паэзіі дэбютаваў у 1915 годзе («Сакрэты свайго Я»).

У 1922 годзе пасвечаны каралём Георгам V у рыцары. У 1930 годзе Ікбал у якасці ганаровага старшыні сесіі Мусульманскай лігі выступіў за стварэнне мусульманскай дзяржавы ў складзе незалежнай індыйскай федэрацыі.

Ікбал памёр 21 красавіка 1938 гады ў Лахоры. У 1953 годзе было заснавана «Таварыства Ікбала» («Базм-е-Ікбал»).