Мухамад Тауфік Аляўі
| Мухамад Тауфік Аляўі | |
|---|---|
.jpg) | |
| Нараджэнне |
1 ліпеня 1954 (70 гадоў) |
| Веравызнанне | іслам і імамізм[d] |
| Партыя | |
| Адукацыя | |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Мухамад Тауфік Аляўі (араб. محمد توفيق علاوي; нар. 1 ліпеня 1954 году) — іракскі палітык, займаў пасаду міністра сувязі ва ўрадзе Ірака, а таксама быў міністрам сувязі ва ўрадзе Аль-Малікі з мая 2006 года па жнівень 2007 года і з 2010 па 2012 год. Абодва разы ён сыходзіў са сваёй пасады ў знак пратэсту супраць канфесійнага парадку дня аль-Малікі і палітычнага ўмяшання. Быў прызначаны на пасаду прэм’ер-міністра Ірака ў лютым 2020 года, але зняў сваю кандыдатуру пасля няўдалай спробы заваяваць вотум даверу ў парламенце[1][2].
Адукацыя
[правіць | правіць зыходнік]Вывучаў архітэктурнае праектаванне ў Багдадскім універсітэце і пайшоў са сваёй навучальнай установы, як таго патрабаваў урад Садама Хусейна. Аляўі адправіўся ў выгнанне і пераехаў у Ліван у 1977 годзе, дзе завяршыў адукацыю і атрымаў ступень па архітэктуры ў Амерыканскім універсітэце Бейрута ў 1980 годзе[3]. Затым пераехаў у Злучанае Каралеўства, дзе атрымаў грамадзянства.
Бізнес
[правіць | правіць зыходнік]Падчас навучання Аляўі заснаваў Tawfiq Allawi Cable & Electric Wire Factory. Кампанія вырабляла розную сыравіну, уключаючы мармур, бетон і ПВХ. Яго фабрыкі былі канфіскаваныя ўрадам Ірака ў 1997 годзе[4].
Interfaith International
[правіць | правіць зыходнік]Аляўі далучыўся да Interfaith International, швейцарскай няўрадавай арганізацыі, якая падтрымлівала правы прадстаўнікоў мусульманскіх меншасцяў падчас югаслаўскіх войнаў[4].
Палітычная кар’ера
[правіць | правіць зыходнік]Аляўі ўдзельнічаў у канферэнцыі апазіцыйных партый у 1992 годзе і Лонданскай канферэнцыі ў 2002 годзе. Ён быў абраны ў Савет прадстаўнікоў Ірака на парламенцкіх выбарах у студзені 2005 года[4]. Яго стрыечны брат Аяд Аляўі заснаваў апазіцыйную партыю Нацыянальная згода Ірака і быў часовым прэм’ер-міністрам з 2004 па 2005 год.
У маі 2006 года Аляўі быў прызначаны міністрам сувязі ва ўрадзе Аль-Малікі. Праз пятнаццаць месяцаў ён выйшаў з урада, спаслаўшыся на практыку прэм’ер-міністра рабіць прызначэнні па рэлігійным перавагам[5]. Ён вярнуўся ў парламент і заставаўся ў апазіцыі да канца тэрміну паўнамоцтваў урада[4]. Потым вярнуўся ў якасці міністра сувязі ў ізноў сфармаваным урадзе ў 2010 годзе, але таксама падаў у адстаўку пасля таго, як спаслаўся на ўмяшанне прэм’ер-міністра Нуры аль-Малікі ў яго работу.
З тых часоў ён заставаўся публічным каментатарам па іракскім палітычных пытаннях, апублікаваўшы серыю артыкулаў у іракскіх СМІ і ў сваім блогу[6].
Міністр сувязі
[правіць | правіць зыходнік]Аляўі быў двойчы міністрам сувязі, з мая 2006 года па жнівень 2007 года і з 2010 па 2012 год. Абодва разы ён сыходзіў са сваёй пасады ў знак пратэсту супраць канфесійнага парадку дня аль-Малікі і палітычнага ўмяшання.
Адной з асноў яго палітыкі было выкараненне карупцыі. Будучы міністрам сувязі, ён праводзіў палітыку, якая накладвала жорсткія ўмовы супраць хабарніцтва на кожную кампанію, якая заключала кантракт з міністэрствам. Гэтыя ўмовы мелі на ўвазе, што калі было выяўлена, што кампанія заплаціла хабар каму-небудзь у міністэрстве, на кампанію-падрадчыка накладваўся штраф у памеры 30% ад сумы кантракта, і кампанія ўносілася ў чорны спіс (што перашкаджала падпісаннем далейшых кантрактаў з любым дзяржаўным органам на тры гады)[7].
Прызначэнне на пасаду прэм'ер-міністра 2020 года
[правіць | правіць зыходнік]Аляўі быў прызначаны прэм’ер-міністрам Ірака 1 лютага 2020 года ў кантэксце іракскіх пратэстаў 2019—2020 гадоў. Ён змяніў Адзіля Абдул-Махдзі, які заставаўся выконваючым абавязкі прэм’ер-міністра на працягу двух месяцаў пасля адстаўкі ў адказ на пратэсты[1].
Прызначэнне адбылося ў выніку амаль 4-х месяцаў пратэстаў у Іраку, якія былі азмрочаныя больш чым 600 смяротнымі выпадкамі сярод бяззбройных мірных пратэстуючых[8][9]. Яго прызначэнне выклікала бурную рэакцыю сярод іракскіх дэманстрантаў за яго меркаваную прыналежнасць да тых жа прычын, якія выклікалі іракскія пратэсты ў кастрычніку 2019 года[10], выкліканых няўмелым кіраўніцтвам палітычнай эліты краіны эканомікай Ірака і шматлікімі катастрафічнымі бедствамі ў плане бяспекі за 16-гадовы прамежак[11], уключаючы рост Ісламскай дзяржавы і шырока распаўсюджаную карупцыю, якая прывяла да таго, што Ірак стаў адным з самых карумпаваных краін у свеце на працягу амаль 16 гадоў запар.
1 сакавіка 2020 года ён зняў сваю кандыдатуру пасля таго, як парламент другі раз за тыдзень не змог зацвердзіць кабінет міністраў[12]. 17 сакавіка на яго пасаду прызначаны Аднан аль-Зурфі.
Зноскі
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ а б Iraq president appoints Mohammed Allawi as new prime minister. Al Jazeera (1 лютага 2020). Архівавана з першакрыніцы 1 лютага 2020. Праверана 1 лютага 2020.
- ↑ Laessing, Ulf (2020-03-01). "Iraqi prime minister candidate Allawi quits as vacuum looms". Reuters. Праверана 2020-03-01.
- ↑ من هو محمد علاوي المكلف برئاسة الحكومة العراقية؟ (ар.). skynewsarabia.com (1 лютага 2020).
- ↑ а б в г Iraq Telecoms 2009 speakers Архівавана 27 лістапада 2009., Government of Iraq, 10 November 2009
- ↑ Three ministers to quit Iraqi Cabinet, Taipei Times, 2007-08-25, accessed on 26 August 2007
- ↑ Яго блог
- ↑ لماذا شكرني الفرنسيون وأنا أهددهم ؟ (27 жніўня 2018). Архівавана з першакрыніцы 27 жніўня 2018.
- ↑ 12 dead and brutal repression in last 48 hours amid ongoing crackdown on protests in Iraq, new @amnesty investigation finds (англ.). www.amnesty.org. Праверана 2 лютага 2020.
- ↑ Nighttime mortar attack on US Embassy in Baghdad injured 1. AP NEWS (27 студзеня 2020). Праверана 2 лютага 2020.
- ↑ Mohammed Allawi appointed new Iraq PM, protesters reject him. www.aljazeera.com. Праверана 2 лютага 2020.
- ↑ Risen. A Spy Complex Revealed: Leaked Iranian Intelligence Reports Expose Tehran’s Vast Web of Influence in Iraq (англ.). The Intercept (18 лістапада 2019). Праверана 2 лютага 2020.
- ↑ Iraqi prime minister candidate Allawi quits as vacuum looms. Reuters (1 сакавіка 2020).
