Муцыа Клеменці
| Муцыа Клеменці Muzio Clementi |
|
 |
|
| Асноўная інфармацыя | |
|---|---|
| Дата нараджэння | |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці |
10 сакавіка 1825 (73 гады) |
| Месца смерці | |
| Прафесіі |
кампазітар, піяніст, музычны педагог |
| Жанры | |
 Муцыа Клеменці на Вікісховішчы |
|
Муцыа Клеменці (італ. Muzio Clementi; поўнае імя - Mutius Philippus Vincentius Franciscus Xaverius Clementi; 23 студзеня 1752, Рым - 10 сакавіка 1832, Вустэршір) — італьянскі кампазітар, піяніст і педагог, які жыў пераважна ў Англіі.
Біяграфія[правіць | правіць тэкст]
Муцыа Клеменці нарадзіўся ў сям'і ювеліра; першапачатковую музычную адукацыю атрымаў пад кіраўніцтвам арганіста А. Буроні. У 1759-1761 гадах вывучаў у Рыме тэорыю музыкі ў арганіста Кардычэлі. З 1761 служыў арганістам у адной з рымскіх цэркваў, працягваючы свае музычныя заняткі: спеву навучаўся ў Дж. Сартарэлі, контрапункт вывучаў пад кіраўніцтвам Г. Карпані.
Клеменці з юных гадоў здзіўляў слухачоў сваёй гульнёй на фартэпіяна, у 1766 мецэнат П. Бекфарда запрасіў 14-гадовага піяніста ў Англію, дзе ён жыў спачатку ў доме свайго апекуна ў абацтве Фонтхіл, а з 1773 у Лондане, у тым жа годзе быў выдадзены першы зборнік яго фартэпіянных твораў.
У 1777-1780 гадах Клеменці быў капельмайстрам Італьянскай оперы ў Лондане. З пачатку 80-х шмат гастраляваў у Еўропе як піяніст-віртуоз з выкананнем уласных фартэпіянных твораў (першыя фартэпіянныя санаты Клеменці былі выдадзены ў 1773 годзе). У 1781 годзе наведаў Вену, дзе ў прысутнасці імператара Іосіфа II змагаўся з В. А. Моцартам. Змаганне скончылася ўнічыю, аднак тэму Саната сі-бемоль, якую выконваў у гэтым паядынку Клеменці, Моцарт пасля выкарыстаў у уверцюры да «Чароўнай флейты».
Клеменці займаўся і камерцыйнай дзейнасцю: быў заснавальнікам і саўладальнікам фабрык музычных інструментаў і музычна-выдавецкіх прадпрыемстваў, у якіх выдаваў сачыненні сучасных яму кампазітараў, у тым ліку Бетховена. У 1823 годзе Клеменці разам з Н. Бішапам, У. Хорслегам і С. Веслі прыняў удзел у складанні і выданні першай вялікай музычнай энцыклапедыі - «The encyclopedia of music».
Літаратура[правіць | правіць тэкст]
- БЭ ў 18 тамах. Т.8, Мн., 1999, С.330
