Мікалай Паўлавіч Пятроў

Мікалай Паўлавіч Пятроў
руск.: Николай Павлович Петров
Дата нараджэння	13 (25) мая 1836
Месца нараджэння	Трубчэўск, Трубчэўскі павет[d], Арлоўская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	15 студзеня 1920(1920-01-15) (83 гады)
Месца смерці	Туапсэ, Tuapse Okrug[d], Чарнаморская губерня[d], Поўдзень Расіі, Расійская дзяржава
Грамадзянства	Расійская імперыя
Дзеці	Мікалай Мікалаевіч Пятроў
Род дзейнасці	інжынер-механік, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера	механіка, транспартная інжынерыя[d], прыкладная механіка і гідрадынаміка
Месца працы	Санкт-Пецярбургскі дзяржаўны тэхналагічны інстытут
Альма-матар	Мікалаеўскае інжынернае вучылішча[d]
Навуковы кіраўнік	Міхаіл Васільевіч Астраградскі
Член у	Пецярбургская акадэмія навук
Узнагароды

Мікалай Паўлавіч Пятро́ў (руск.: Николай Павлович Петров; 25 мая 1836 — 15 студзеня 1920) — рускі вучоны ў галіне механікі і інжынер, генерал-інжынер, прафесар, Ганаровы член Пецярбургскай акадэміі навук (1894). Бацька М. М. Пятрова.

Біяграфія

Нарадзіўся ў горадзе Трубчэўск Арлоўскай губерні. Пачатковую адукацыю атрымаў у сям’і. У 1855 годзе скончыў Канстанцінаўскі кадэцкі корпус. З 1855 годзе ў чыне прапаршчыка служыў у лейб-гвардзейскім Фінляндскім палку. У 1857 годзе скончыў афіцэрскія класы Мікалаеўскага інжынернага вучылішча і служыў на кафедры матэматыкі пад кіраўніцтвам М. В. Астраградскага. У 1866 годзе быў накіраваны ў камандзіроўку за мяжу з мэтай вывучэння прыкладной механікі. Пасля вяртання з камандзіроўкі ў 1866 годзе выкладаў у Мікалаеўскай інжынернай акадэміі і з 1871 года ў Санкт-Пецярбургскім практычным тэхналагічным інстытуце. У 1888—1892 гадах займаў пасаду старшыні Упраўлення казённых дарог, з 1892 года старшыня Інжынернага савета Міністэрства шляхоў зносін, з 1893 года — сябра (намеснік) міністра шляхоў зносін. У 1895 годзе кіраваў Камісіяй па збудаванню Сібірскай чыгункі.

У 1896—1905 гадах М. П. Пятроў старшыня Імперскага рускага тэхнічнага таварыства, з 1900 года член Дзяржаўнага савета, з 1907—1915 гадах старшыня яго 2-а дэпартамента.

Па ініцыятыве М. П. Пятрова створана Маскоўскае інжынернае вучылішча ведамства шляхоў зносін (сучасны Расійскі ўніверсітэт транспарту).

Навуковая дзейнасць

Аўтар навуковых прац па гідрадынамічнай тэорыі змазкі, тэорыі вісказіметрыі, прыкладной механіцы, чыгуначнай тэхніцы. Вывеў закон трэння пры наяўнасці змазкі, заклаў асновы гідрадынамічнай тэорыі трэння ў машынах. Праводзіў даследаванне метадаў разліку цягі цягнікоў, ціску колаў на рэйкі і іх трываласці, дзейнасці тармазных сістэм на чыгуначным транспарце.

Літаратура

• Пятроў Мікалай Паўлавіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 13: Праміле — Рэлаксін / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2001. — Т. 13. — С. 168—169. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0216-4 (т. 13).
• Петров Николай Павлович // Большая советская энциклопедия : ([в 30 т.]) / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд.. — М. : Советская энциклопедия, 1969—1978. (руск.)

Спасылкі

• Профіль Мікалая Паўлавіча Пятрова на афіцыйным сайце РАН (руск.)
• Петров Николай Павлович (13.5.1836 — 15.1.1920) Архівавана 14 чэрвеня 2021. (руск.) // Афіцыйны сайт Санкт-Пецярбургскага дзяржаўнага тэхналагічнага інстытута
• Учёные и изобретатели. // История РЖД(недаступная спасылка) (руск.)