Мілан Ракіч
| Мілан Ракіч | |
|---|---|
| сербск.: Милан Ракић | |
 | |
| Асабістыя звесткі | |
| Дата нараджэння | 18 верасня 1876[1] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 30 чэрвеня 1938[2][1] (61 год) |
| Месца смерці | |
| Пахаванне | |
| Грамадзянства | |
| Бацька | Міта Ракіч[d] |
| Прафесійная дзейнасць | |
| Род дзейнасці | дыпламат, паэт, журналіст |
| Грамадская дзейнасць | |
| Член у | |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
Мілан Ракіч (сербск.: Милан Ракић; 18 верасня 1876, Бялград — 30 чэрвеня 1938, Заграб) — сербскі паэт і дыпламат; акадэмік Сербскай акадэміі навук і мастацтваў (1934).
Біяграфічныя звесткі[правіць | правіць зыходнік]
Нарадзіўся ў Бялградзе ў 1876 годзе ў сям’і міністра фінансаў Міты Ракіча (дзедам паэта па матчынай лініі быў Мілан Мілічавіч, пісьменнік і навуковец), там жа скончыў пачатковую і сярэднюю школу. Пасля вывучаў у Сарбоне права (1898—1901), па заканчэнні універсітэта адразу паступіў на дыпламатычную службу, дзе працаваў да самае смерці. Памёр у 1938 годзе ў Заграбе.
Творчасць[правіць | правіць зыходнік]
У 1902 годзе надрукаваў першыя вершы ў «Сербскім літаратурным весніку», а ў 1903 годзе выдаў зборнік «Вершы» (перавыдаваўся пасля ў 1924 і 1936 гадах), які зрабіўся першай кнігай сербскага мадэрнізму. Другая кніга пад назвай «Новыя вершы» выйшла ў 1912 годзе — праз высокую патрабавальнасць да сваіх твораў аўтар не надрукаваў больш нічога, апроч гэтых кніг. Нягледзячы на тое, што паэтычная спадчына Мілана Ракіча складаецца з 64 вершаў, паэт лічыцца адным з класікаў нацыянальнай літаратуры і пачынальнікам не толькі сербскага мадэрнізму, але і ўсёй сербскай літаратуры ХХ ст. Даследчыкі творчасці паэта гавораць пра ўплыў на яе парнаскай школы і французскага сімвалізму (асабліва блізкай яму была паэзія Шарля Бадлера), пра матывы трагічнай і гордай любові да Радзімы (цыкл вершаў, прысвечаных Косаваму полю). Адна з важных тэмаў яго творчасці — смерць, пра якую ён пісаў у скептычным і часам іранічным тоне.
Зноскі
- ↑ а б Milan Rakić // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ а б Ракич Милан // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Ра́кич Милан // Литературный энциклопедический словарь (руск.) / [Подгот. Е. И. Бонч-Бруевич и др.]; Под общ. ред. В. М. Кожевникова, П. А. Николаева. — М.: Советская энциклопедия, 1987. — С. 684. — 750 с. — 100 000 экз.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
Слоўнікі і энцыклапедыі | ||||
|---|---|---|---|---|
| Генеалогія і некрапалістыка | ||||
