Міхай Бабіч

Міхай Бабіч
венг.: Babits Mihály
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	26 лістапада 1883(1883-11-26)[…]
Месца нараджэння	Сексард, Сексардскі яраш[d], медзье Тольна[d], Каралеўства Венгрыя, Аўстра-Венгрыя
Дата смерці	4 жніўня 1941(1941-08-04)[…] (57 гадоў)
Месца смерці	Будапешт, Каралеўства Венгрыя
Пахаванне	Керэпешы[d]
Грамадзянства	Венгрыя
Жонка	Ilona Tanner[d]
Альма-матар	Будапешцкі ўніверсітэт Gymnasium of Cistercian Order of the Louis the Great[d] (1901)
Месца працы	Nyugat[d]
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	паэт, пісьменнік, перакладчык, эсперантыст, гісторык літаратуры
Кірунак	symbolism[d]
Мова твораў	венгерская мова
Грамадская дзейнасць
Член у	Венгерская акадэмія навук
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Мі́хай Ба́біч (венг.: Babits Mihály, 26 лістапада 1883, Сексард — 4 жніўня 1941, Будапешт) — венгерскі паэт, пісьменнік і перакладчык.

Біяграфія

Бабіч нарадзіўся ў яўрэйскай сям'і. З 1901 па 1905 год ён вучыўся ў Будапешцкім універсітэце па спецыяльнасці настаўніка. Некаторы час ён працаваў настаўнікам у школах гарадоў Бая, Сегеда, Будапешта і Фагараша. З 1908 года ён стаў займацца літаратурай. У 1916 годзе ён стаў адным з рэдактараў венгерскага літаратурнага часопіса «Захад» (венг. Nyugat).

Творчасць

Яго першы зборнік быў выдадзены ў 1908 годзе, і ён зваўся «Лісце з вянка Ірысіна». Пазней ён выпусціў зборнікі «Рэчытатыў» (1916), «Востраў і мора» (1925) і «У гонцы з гадамі» (1928).

Бабіч таксама пераклаў на венгерскую мову творы «Боская камедыя» Дантэ Аліг’еры, «Бура» Уільяма Шэкспіра і некалькі твораў, напісаных на латыні.

У некаторых сваіх творах Бабіч выступае супраць войнаў і імперыялізму. І ў сваім лепшым творы «Кніга Іоны», напісаная ім незадоўга да смерці ён пратэставаў супраць фашызму.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Міхай Бабіч