Навум Яфімавіч Трахтэнберг

Навум Яхімавіч Трахтэнберг
Навум Яхімавіч Трахтэнберг
Дата нараджэння	4 студзеня 1910
Месца нараджэння	Бахмач, Бахмацкая воласць[d], Канатопскі павет[d], Чарнігаўская губерня, Расійская імперыя;
Дата смерці	16 кастрычніка 1977 (67 гадоў)
Месца смерці	Мінск, БССР, СССР;
Грамадзянства	СССР
Альма-матар	Адэскі інстытут інжынераў грамадзянскага і камунальнага будаўніцтва[d] (1932);
Месца працы	Мінскпраект; БПІ;
Член у	Саюз архітэктараў СССР; Беларускі саюз архітэктараў;
Прэміі
Узнагароды

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Навум Яфімавіч Трахтэнберг з 1924 года жыў у Адэсе, дзе спачатку скончыў будаўнічую прафшколу, а з 1928 па 1932 год вучыўся на архітэктурным факультэце Адэскага інстытута выяўленчых мастацтваў (з 1930 г. — Інстытут інжынераў грамадзянскага і камунальнага будаўніцтва). Яго настаўнікамі былі М. В. Замечак і В. Д. Зейлігер. Член Саюза архітэктараў СССР з 1933 года^[1]. У кастрычніку 1934 пераехаў у Мінск.

Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны^[1]. У студзені 1942 года дэмабілізаваны па стане здароўя. У сакавіку 1944 года яго прызначылі начальнікам аддзела планіроўкі і забудовы гарадоў Упраўлення па справах архітэктуры, створанага пры СНК БССР. Навум Трахтэнберг прыняў актыўны ўдзел у аднаўленні разбуранага Мінска^[2].

Працаваў галоўным архітэктарам праектаў, кіраўніком майстэрні з 1947 г. — у Белдзяржпраекце^[1]. У 1953—1956 гадах узначальваў Майстэрню Генплана ў інстытуце «Мінскпраект», адначасова ў 1954—1976 гадах выкладаў у Беларускім політэхнічным інстытуце. У 1968 г. за архітэктуру цэнтральнай магістралі Мінска (Ленінскага праекта) М. Я. Трахтэнбергу была прысуджана Дзяржаўная прэмія БССР.

Асноўныя працы (у аўтарскім калектыве): генпланы аднаўлення, рэканструкцыі і развіцця Бабруйска (1935—1936; 1949), Магілёва (1937—1939, разам з М. Андросавым)^[3], Мінска (1946; карэкціроўкі 1952, 1958—1959, сумесна з У. А. Каралём і С. Б. Спяранскім; 1965), Мазыра (1953), Маладзечна, Пінска, праект дэталёвай планіроўкі Мінска (1937—1939), праект забудовы цэнтральнай часткі Віцебска (1950), праекты планіроўкі і забудовы Ленінскага праспекта ў Мінску (Дзяржаўная прэмія БССР, 1968), планіроўка прыгараднай зоны Мінска (1959—1964), зон масавага адпачынку ў Заслаўскага вадасховішча (1968), карэктура генплана развіцця Мінска да 1980 г. (1944—1964)^[1].

Адзін з аўтараў кнігі «Мінск: Паваенны досвед рэканструкцыі і развіцця» (Масква, 1966)^[1].

↑ ^а ^б ^в ^г ^д ^е Трахтенберг Наум Ефимович // Архитекторы Советской Белоруссии: Биогр. справочник / Союз архитекторов БССР; Сост. В. И. Аникин и др.. — Мн.: Беларусь, 1991. — 262 с. — ISBN 5-338-00611-1. (руск.)
↑ Дата в истории: 104 года назад родился архитектор Наум Трахтенберг. 4 января 2014 Архівавана 1 кастрычніка 2020.
↑ Чарняўская Т. І. — Архітэктура Магілёва, 1973. стар. 63

Трахтэнберг Навум Яфімавіч // Архітэктура Беларусі: Энцыклапедычны даведнік. — Мн.: БелЭн, 1993. — 620 с. — ISBN 5-85700-078-5.
Трахтенберг Наум Ефимович // Архитекторы Советской Белоруссии: Биогр. справочник / Союз архитекторов БССР; Сост. В. И. Аникин и др.. — Мн.: Беларусь, 1991. — 262 с. — ISBN 5-338-00611-1. (руск.)