Нікадзім (грэч.: Νικόδημος — «які перамагае народ»[1]) — паводле біблейскага падання, вядомы фарысей, член сінедрыёна, або вярхоўнага іудзейскага савета. Меў таемную начную гутарку з Ісусам Хрыстом, пасля якой стаў яго шчырым вучнем. Ён адкрыта выступіў супраць першасвяшчэннікаў і фарысеяў, якія пасылалі сваіх служак захапіць Ісуса Хрыста. Пасля пакут і ўкрыжавання Ісуса Хрыста прыняў хрышчэнне ад апосталаў, за што быў выгнаны іудзеямі з сінедрыёна і з Іерусаліма. Яму прыпісваецца апакрыфічнае евангелле (Гл.далей: Евангелле ад Нікадзіма).[2]
Зноскі
↑Грэчаскае імя іўдзейскага святара, а таксама гаворачы сэнс гэтага імя прымушаюць выказаць здагадку, што аўтары Евангелля выкарыстоўвалі для абазначэння гэтага персанажа імя «Нікадзім» у якасці псеўданіма.
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Нікадзім
